บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

(http://upic.me/i/qp/min5lnn43f9.gif) (http://upic.me/show/43938142)

(http://upic.me/i/jn/429485_536041419762801_1718503852_n.jpg) (http://upic.me/show/45693399)

สู้  กลอนเก้า

..สักกี่ร้อน สักกี่หนาว เจ้าเคยผ่าน
สักกี่ย่าน กี่หย่อมที่ มีเจ้าอยู่
สักกี่หยด กี่น้ำตา พราพร่างพรู
สักกี่สู้ กี่อดทน จนพ้นวัน

..ลองแล้วลอง ลองอีกหน จนลองถูก
ลองปลอบปลุก จงลุกขึ้น ฝืนจนสั่น
ลองแร้นแค้น แสนหม่นเศร้า ร้าวชีวัน
ลองสักวัน  สู้ยืนยง คงถาวร

น้องจ๋า

ภาพจาก Internet ค่ะ

osOUvY9C3Jw

:d21:


สู้มิไหวใจอยากลองก็ต้องเปลี่ยน
เห็นเขาเขียนหยอกเย้าล้อกรออักษร
แทรกเคล้าคละหลากเหลี่ยมรสทุกบทตอน
ได้แค่นอนอ่านลำนำตาช้ำแดง

มีแค่ปรายสายตาสองสอดส่องสื่อ
หมดทางยื้อยืนหยัดยงคงแค่แฝง
หากใครพบโปรดเถิดนะจับตะแคง
ฉันขาแข้งผอมซูบโซ...โปลิโอ

Sasi

 :d24:

บังเอิญ เดินผ่านร้านไก่ย่าง
เห็นร่าง หญิงโกโรโกโส
สองมือ ถือเถือกเปลือกแตงโม
เหม็นโฉ่ เลอะเทอะดำเกรอะกรัง

สอดเกิบยาง บางขวา หนาซ้ายคืบ
ก้าวเท้าสืบ ถุงลาย สะพายหลัง
วนไปมา ตาแล แบขอตังค์
อ๋อ ถ่ายหนัง เดินกล้อง "ละอองดิน"

  :a016:

ขอโทษน้องจ๋า ผมออกนอกเรื่อง ล้อเล่นคุณแม่บ้าน หนะ

 :a013:

..ถึงขาแข้งไม่ไหวแต่ใจสู้
ยังนอนดูอักษรกลอนเสกสรรค์
เมื่ออ่านจบพบตอบชอบใจครัน
โปลิโอนั้นว่าแย่..แค่จิ๊บจ๊อย

..หญิงมอมแมมแถมเหม็นเห็นหน้าร้าน
ดำเหมือนถ่านรุงรังนั่งคอยหา
คิดว่าเธอนัดใครยังไม่มา
ที่แท้ว่า...ขอตังค์สั่งไก่กิน