|
หัวข้อ: แม่ เริ่มหัวข้อโดย: กวีชาวบ้าน ที่ 26, ธันวาคม, 2556, 10:39:42 AM (http://upic.me/i/c1/1157735_544419525651022_1606237045_n.jpg) (http://upic.me/show/48817770)
Only..Mother.. ...... ชีวิตแม่ ผิดพลาด ขนาดไหน ลึกข้างใน คณานับ สุดสับสน แม้ลำบาก ตรากตรำ ก็จำทน เกิดเป็นคน จนทุกข์ รุกวนเวียน ตั้งแต่เจ้า กำเนิด เกิดบนโลก จิตวิตก ปกคลุม กลุ้มทั้งเศียร กำพร้าพ่อ ท้อแท้ แจจวนเจียน ปวดในเหียน เวียนในเกล้า เศร้าโศกี มองหน้าลูก ทุกครั้ง ร้องร่ำไห้ ลึกข้างใน ใจจิต คิดหลบหนี เบื่อภาระ ท่วมหัว กลัวสิ้นดี สองชีวี มีกินเปล่า เฝ้าถามใจ จิตสำนึก ตรึกตรอง มองทุกสิ่ง เราจะทิ้ง ลูกรัก ให้ตักสัย หันมองเจ้า เศร้านัก รักอาลัย ตาดำดำ ทำไง ไร้ทานทน จะ..ขอวัด กัดฟัน กันสักตั้ง เติมพลัง ครั้งนี้ ...คลี่เหตุผล ด้วยสองมือ แม่นั้น ฝันสร้างคน ขอดูแล เจ้าจน พ้นโพยภัย หลายปีผ่าน คลานนั่ง ชั่งน่ารัก คอยฝูมฝัก หนักสู้ ดูผ่องใส แม่คนเดียว เลี้ยงลูก ผูกพันใจ ลึกข้างใน เหน็ดเหนื่อย เมื่อยยอมทน หาเงินส่ง เสียเจ้า เฝ้าพะนอ แม่หาท้อ รอดู สู้ ไม่บ่น ทุกข์ครานี้ มีรอยยิ้ม อิ่มกมล ขอเจ้าพ้น ปากเหยี่ว โฉบเฉี่ยวไกล ยืนดูเจ้า รับปริญญา เวลานี้ ใจล้นปรี่ รวีก้อง ..ร้องร่ำไห้ แม่พาเจ้า มาถึง ซึ่งเส้นชัย ที่ใครใคร หลายคน มิพ้นมา จากลูกนก น้อยน้อย คอยห่วงหวง เวลานี้ พ้นบ่วง เสน่หา ปีกกล้าแกร่ง ทยาน น่านนภา ความหรรษา คณานับ จับขั้วใจ ...... ..( ปริญญาอาจไม่ไช่ ทุกสิ่งในชีวิตคน การเดินไปข้างหน้าอย่าง มั่นคง คือ ชัยชนะ เหนืออื่นใด หัวข้อ: Re: แม่ เริ่มหัวข้อโดย: ขวดเก่า ที่ 26, ธันวาคม, 2556, 11:19:26 AM ขวดเก่าขอเล่าใจให้ฟังนะ ว่าใจน่ะไม่เคยคิดบัณฑิตไหน จบก็สุดยอดแล้วแจ๋วบรรลัย เรียนเพื่อให้ได้จบครบกระบวน ปริญญาไม่รับครับไม่ชอบ เกินใจหอบด้วยหนักกระอักกระอ่วน ต่อเลิศแท้แค่ไหนใจมักชวน ให้คิดด่วนหลีกหนีพิธีการ เรียนจบมาหลายปีไม่มีแฟน ใบประกาศตัวแทนคือแก่นสาร เพราะตัวจริงยังอยู่ดีที่อาจารย์ จวบจนป่านนี้ยังไม่ได้ไปเอา ต้องเสียค่าขอจบให้ครบถ้วน แม่ให้เงินมาด่วนไปกินเหล้า เงินไม่เหลือขอใบประกาศเรา แต่ไม่เศร้าเท่าไหร่ได้เหล้ากิน แวะมาแซวตามสไตล์ขวดเก่าครับ ห้ามเคืองผมล่ะ แต่เป็นเรื่องจริงของผมในฐานะลูกล้างลูกผลาญ หัวข้อ: Re: แม่ เริ่มหัวข้อโดย: กวีชาวบ้าน ที่ 26, ธันวาคม, 2556, 06:37:37 PM จะล้างชาม หรือจาน ก็คลานนะ
อย่าผลาญจ๊ะ จั้กจี้ เนืองหนี้สิน ทองหายาก เงินแย่ แต่มีกิน เพราะปล้อนปลิ้น แม่เอง มิเกรงใจ (อิอิ เราก็แซว นิ) :037: :037: :037: |