|
หัวข้อ: ☼...กว่าจะพ้น...? เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 21, สิงหาคม, 2557, 05:59:41 PM (http://upic.me/i/br/p2260016.jpg) ใบโมกโยกโบกโบยลมโชยล้อ หยาดละออฝนพรำน้ำกลอกกลิ้ง กลิ่นหอมกรุ่นคุ้นเนาเจ้าไม่ทิ้ง นี่คือสิ่งยึดมั่นแม้นวันคล้อย จะอยู่หนแห่งใดคือใช่แท้ ไม่เปลี่ยนแปรเลยเจ้าดอกเท่าก้อย ยามสายัณห์ตะวันลาพรางพร่าพร้อย กลิ่นเจ้าคอยเตือนจิตคิดถึงล้ำ ณ.บ้านสวนอวลอุ่นกรุ่นดอกไม้ ยังฝังใจตันตื้นสุดกลืนกล้ำ คราหนึ่งเคยฝันล่มจมใต้น้ำ อกใจช้ำรันทดหมดสิ้นแล้ว เหมือนโมกสวนวิกฤตหมดสิทธิ์ร้อง ชีวีต้องสมเพชดั่งเศษแก้ว เจ็บสาหัสเตลิดไม่เพริศแพร้ว กว่าคลาดแคล้วแววโศกโมกอ่อนล้า Sasi (http://i84.photobucket.com/albums/k11/thattron69/dookdik/16478_cola71a.gif) หัวข้อ: Re: ☼...กว่าจะพ้น...? เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 21, สิงหาคม, 2557, 06:51:10 PM (http://upic.me/i/qn/1234713139.jpg) (http://upic.me/show/52403547) เมื่อดอกโมกอ่อนแรงสำแดงท้อ จักเพียงขอมองเห็นเช่นใจข้า จักปลอบโยนโผนปลุกลุกทายท้า สู้ชะตาให้สุดจนหลุดพ้น อยู่แห่งใดที่ใดขอให้สู้ ผลิดอกชูชีวันอันขุ่นข้น โชยกลิ่นหอมย้อมหยามยามทุกข์ท้น เพื่อผลิผลชีวิตมิผิดพลั้ง โศกเจ้าเอ๋ยอย่าโศกนะโมกเจ้า ร้ายรุมเร้าเพียงไหนฤทัยตั้ง ชูช่อฉมรมย์รื่นชื่นอีกครั้ง ช้อยความหวังวาดโบกในโลกแล้ง เพ’ลาผ่านปานไหนยังไม่สิ้น มิแหว่งวิ่นวูบวายไร้เสแสร้ง ยิ้มเถิดโมกวิโยคถอนความย้อนแย้ง แม้เสียดแทงความจริง.. ทุกสิ่งนั้น ฯ : . - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณภาพประกอบจาก Internet หัวข้อ: Re: ☼...กว่าจะพ้น...? เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 22, สิงหาคม, 2557, 03:50:21 PM (http://upic.me/i/yk/frtak.jpg)
Sasi (http://i84.photobucket.com/albums/k11/thattron69/dookdik/16478_cola71a.gif) หัวข้อ: Re: ☼...กว่าจะพ้น...? เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 23, สิงหาคม, 2557, 05:04:03 PM (http://upic.me/i/xv/g645p194zgd.gif) ๏ ลมโชยล่องท่องฟ้ามาเวี่ยฟ้า ร่ายจินตนาการนุ่มเกี่ยวกระชุ่มก้อย ยินรำพันหยาดพจน์หยดงามย้อย จึงค่อยค่อยวาดคัด..นบนิทัศน์น้อม ๏ ดอกโมกขาวพราวบานบนลานกว้าง รื่นชื่นพลางอวลพลันดั่งสวรรค์ห้อม เสียงดนตรีปี่เพลงบรรเลงพร้อม หวานคำกล่อมคลอกรุ่น..แนบละมุนเนื้อ ๏ บรรจงปรุงจรุงกลิ่นเหมือนพวงแก้ม หอมนวลแจ่มลานจินต์ก่อประทิ่นเกื้อ เอยยากคลายพรายจรดทุกหยดเชื้อ ช่างหอมเหลือชวนหลง..แล้วประจงฟ้อน ๏ กรุ่นดอกโมกโบกทักเป็นคำถ้อย รินมาร้อยสำเริงบำเทิงฉะอ้อน พอแดดร่มลมพาคืนมาย้อน อักษรร่อนครวญเรียง..ชิดเคียงฉะนี้๚ะ๛ คอนพูธน (http://upic.me/i/59/ihh40.gif) หัวข้อ: Re: ☼...กว่าจะพ้น...? เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 23, สิงหาคม, 2557, 07:56:31 PM (http://upic.me/i/ix/ga1w-.jpg) (http://upic.me/show/52428825) ยินเสียงเพรียกเรียกหาอุราไห้ โมกดอกขาวช้ำใจดุจไฟจี้ สิ้นแจกันขื่นขมจะชมชี้ ใจถูกบีฑาหวั่นพรึงพรั่นแล้ว จักพลีพ่วงดวงจิตชิดเชิงชั้น ต่างแจกันงามซึ้งประหนึ่งแก้ว ให้โมกขาวพราวพิลาสมิคลาดแคล้ว อย่าจากแจวจรห่างหรือร้างร้าว ดวงจิตนี้มีรักประจักษ์ล้ำ โรยฉมฉ่ำให้ชื่นดาษดื่นด้าว แม้ไม้อื่นเกลื่อนกลาดมิอาจน้าว เท่าโมกขาวบริสุทธิ์ผ่องผุดแท้ โมกจักไม่ต้องล่องอย่างหมองเศร้า ทุกข์เคยเร้าจักหายผ่อนคลายแก้ โศกเคยรุมสุมใจจักพ่ายแพ้ เชื่อมั่นแจกันรัก.. ภักดิ์เพียงนั้น ฯ : . - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet ชื่อภาพ : โผบิน ผลงานถ่ายภาพของ : พีรพันธุ์ เพ็ญจำรัส หัวข้อ: Re: ☼...กว่าจะพ้น...? เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 24, สิงหาคม, 2557, 12:51:41 PM (http://upic.me/i/xv/g645p194zgd.gif) ๏ ลมโชยล่องท่องฟ้ามาเวี่ยฟ้า ร่ายจินตนาการนุ่มเกี่ยวกระชุ่มก้อย ยินรำพันหยาดพจน์หยดงามย้อย จึงค่อยค่อยวาดคัด..นบนิทัศน์น้อม ๏ ดอกโมกขาวพราวบานบนลานกว้าง รื่นชื่นพลางอวลพลันดั่งสวรรค์ห้อม เสียงดนตรีปี่เพลงบรรเลงพร้อม หวานคำกล่อมคลอกรุ่น..แนบละมุนเนื้อ ๏ บรรจงปรุงจรุงกลิ่นเหมือนพวงแก้ม หอมนวลแจ่มลานจินต์ก่อประทิ่นเกื้อ เอยยากคลายพรายจรดทุกหยดเชื้อ ช่างหอมเหลือชวนหลง..แล้วประจงฟ้อน ๏ กรุ่นดอกโมกโบกทักเป็นคำถ้อย รินมาร้อยสำเริงบำเทิงฉะอ้อน พอแดดร่มลมพาคืนมาย้อน อักษรร่อนครวญเรียง..ชิดเคียงฉะนี้๚ะ๛ คอนพูธน (http://upic.me/i/59/ihh40.gif) (http://media.zenfs.com/en-US/video/video.pd2upload.com/video.yahootechmix.com@ed1be1e4-d28f-393d-acc9-927eeb0c5db7_FULL.jpg) เพียรแอบดูครูพักลักจำล้วน รีบทำด่วนลุยดะเมื่อตะกี้ เลียนแบบชาย"คอนพูธน"คนชวนชี้ นำน้องนี้ก้าวเดินเหินลมท้า อักษราของ"ศิ"มีด่างด้อย ดูกรอดกร่อยย่องแย่งมิแกร่งกล้า แต่ละคำชำเลืองแสนเชื่องช้า ได้พี่มาช่วยนะเลิกชะแง้ นะพี่นะ นะพี่อย่าหนีน้อง จะได้คล่องเร็วไวไม่ต้องแก้ ถ้ามีครูอยู่เคร่งต้องเก่งแท้ เหม็นรักแร้ก็จะทนมิบ่นเล้ย Sasi :004: :a013: หัวข้อ: Re: ☼...กว่าจะพ้น...? เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 26, สิงหาคม, 2557, 10:28:10 AM (http://upic.me/i/ix/ga1w-.jpg) (http://upic.me/show/52428825) ยินเสียงเพรียกเรียกหาอุราไห้ โมกดอกขาวช้ำใจดุจไฟจี้ สิ้นแจกันขื่นขมจะชมชี้ ใจถูกบีฑาหวั่นพรึงพรั่นแล้ว จักพลีพ่วงดวงจิตชิดเชิงชั้น ต่างแจกันงามซึ้งประหนึ่งแก้ว ให้โมกขาวพราวพิลาสมิคลาดแคล้ว อย่าจากแจวจรห่างหรือร้างร้าว ดวงจิตนี้มีรักประจักษ์ล้ำ โรยฉมฉ่ำให้ชื่นดาษดื่นด้าว แม้ไม้อื่นเกลื่อนกลาดมิอาจน้าว เท่าโมกขาวบริสุทธิ์ผ่องผุดแท้ โมกจักไม่ต้องล่องอย่างหมองเศร้า ทุกข์เคยเร้าจักหายผ่อนคลายแก้ โศกเคยรุมสุมใจจักพ่ายแพ้ เชื่อมั่นแจกันรัก.. ภักดิ์เพียงนั้น ฯ : . - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet ชื่อภาพ : โผบิน ผลงานถ่ายภาพของ : พีรพันธุ์ เพ็ญจำรัส :AddEmoticons00935: ยินคำขานหวานจับสดับห้วง ตรึงซอกทรวงสุดเขินเกินเก็บกลั้น แสนสดใสเปี่ยมสุขทุกช่อชั้น อบอวลพราวกลิ่นพลันณ.วันนี้ โมกนี้ยังอ่อนแอมิแก่กร้าว เกรงพี่บ่าวสุดทนบ่นอู้อี้ อย่าคิดคืนชื่นหวนชมชวนชี้ ฝากฤดีพี่ชายหมายจิตน้อม แจกันรักปักโมกคงโศกร้าง เกาะกั้นกางกำบังดุจดั่งป้อม จะมิเหินห่างอกปกรายล้อม โมกนี้พร้อมรับพี่...คนที่ร้อย Sasi :AddEmoticons00942: บ่องต่งๆเนี่ยะหวานฝุดๆเบย :004: :a013: |