บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18, กรกฎาคม, 2556, 05:12:31 PM



หัวข้อ: ๐ เหตุกานท์ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18, กรกฎาคม, 2556, 05:12:31 PM

บทดอกสร้อย สักวา อาขยาน
ครูสอนอ่าน ทำนอง ได้คล่องแคล่ว
เอื้อนเสียงยาว เยือกเย็น เห็นวี่แวว
ให้ต่อแถว คล้องจอง ลองลงวาง

เริ่มเรียนผัง เรียงคำ เชื่อมสัมผัส
แปดบรรทัด จัดงาม ตามตัวอย่าง
ซื้อหา ปทานุกรม ชมเปิดกาง
ช่วยเสริมสร้าง ความรู้ ดูคำแปล

นำงานแต่ง แข่งขัน ชั้น ป.ห้า
"สักวา ลูกนิด คิดถึงแม่"
ได้ที่สอง รอแชมป์ แจ่มนักแล
ถึงพ่ายแพ้ ก็เพิ่ม เติมชำนาญ

เฝ้าฝึกฝน วนเวียน เขียนต่อเนื่อง
คัดกรองเรื่อง จัดส่ง ลงพิมพ์สาร
เป็นเนืองนิจ ติดป้าย หลายกระดาน
ห้องอาคาร ศาลา สถาบัน

รับราชการครู อยู่ในป่า
ถึงเวลา ว่างที ขมีขมัน
หารายได้ พิเศษ เขตไพรวัน
ช่วยพูนมั่น พอเพียง เลี้ยงครอบครัว

สามสิบเก้ากว่าปี ที่ห่างเหิน
นานเหลือเกิน ละไป เช่นใช่ชั่ว
สองพรรษา มานี้ เลยเมามัว
รีบเร่งรัว แต่งกลอน ม่วนก่อนตาย

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ๐ เหตุกานท์ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 19, กรกฎาคม, 2556, 12:57:53 PM

                                                          คือความเป็นมา

                                             แต่เล็กงอแง               ให้แม่กล่อมนอน
                                         ทุกยามออดอ้อน              ฟังกลอนแม่ร้อง
                                            พ่อช่วยขับขาน             นิทานทำนอง
                                        ดื่มด่ำคำพ้อง                   คล้องจองชื่นชม
                                            ดอกสร้อยสักวา             ศึกษาประถม
                                        “ป.ปลาตากลม”                คำคมสนใจ
                                            คลั่งไคล้ศิลปิน              ท้องถิ่นปักษ์ใต้
                                        “โนราห์”ลือไกล                 เงาไฟ “หนังลุง”
                                            ปี่ ซอ ฉิ่ง กรับ               กลอง ทับ ปะ..ตุ้ง..
                                        ฉิ่ง โหม่ง ฉับ..มุ้ง..             จนรุ่งเบิ่งตา
                                            เริ่มรู้ฟังเพลง                 แต่งเองเข้าท่า
                                        อยากปั้นดารา                   จนล้า อ่วม อาน
                                            เขียนกลอนเรื่องเล่า         ความเก่าสืบสาน
                                        เป็น “กลอนพื้นบ้าน”            ผิดบานตะไท
                                            พี่เพชรีย์                     หวังดียิ่งใหญ่
                                        มอบตำราให้                     จึงได้เริ่มเรียน
                                            นายกสมศักดิ์                ท่านผลักอย่าเขียน
                                        เพราะอ่านแล้วเอียน             พาเพี้ยนเปลี่ยนแนว
                                            พอดีพี่พงษ์                  ท่านคงเห็นแวว
                                        ถึงมิเพริดแพร้ว                   ดูแล้วเมตา
                                            พี่สุวัฒน์เสริม                 ต่อเติมตำรา
                                        อ.ณรงค์พา                       วิชาแตกฉาน
                                            พี่กรช่วยหนุน                 พระคุณบริบาล
                                        พี่ล้อมประสาน                    พิมพ์งานตามแผน
                                            “แม่ศรีวรรณทอง”            ชื่อก้องดินแดน
                                        ภาคสองมอบแฟน                ด้วย “แดนคนธรรพ์” 
 
                            พี่เพชรีย์ (เพชรีย์  แพ่งต่าย), นายกสมศักดิ์(สมศักดิ์  ศรีเอี่ยมกูล),
                                พี่พงษ์(พันโทสมพงษ์  โหละสุต) พี่สุวัฒน์(สุวัฒน์  ไวจรรยา),
                                     อ.ณรงค์(ณรงค์  อิ่มเย็น), พี่กร( มังกร  แพ่งต่าย),
                                                     พี่ล้อม(บุญล้อม  โหละสุต)