|
หัวข้อ: ๐ ลำไย ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10, มกราคม, 2556, 09:44:39 PM ส่งออกแย่ แพ้อนาถ รองชาติอื่น เคยราบรื่น เป็นหนึ่ง ทึ่งกล่าวขาน ดุจดังทอง ของไทย กำไรบาน โลกต้องการ นิยม ชมชอบกิน ถูกฉ้อฉล กลไก ใช้ตลาด ซื้อผูกขาด กำหนด กดค่าสิ้น ถึงวิเศษ เกรดเอ เทลงดิน พอได้ยิน ราคา แทบบ้าตาย ลำไยทาน หวานกรอบ ชอบอร่อย เม็ดในน้อย เนื้อแช่ แก้กระหาย แคลอรี่ มีสูง บำรุงกาย เข้าล้งขาย ฟันที่ ยี่สิบ(บาท)/โล ตกแต่งต้น คนปุ๋ย ลุยถางหญ้า ให้น้ำท่า ฆ่าแมลง ช่อแทงโผล่ ค้ำกิ่งก้าน รานตอ พ่นฮอร์โมน์ จนผอมโซ เรื่อยมา กว่าทั้งปี หักต้นทุน มูลจ่าย ขายสุทธิ เหลือกระบิ เฉลี่ยปัน วันร้อยสี่(บาท) น้ำตาหลั่ง นั่งเหงา เศร้าฤดี ต้นดอกหนี้ ขอเทิน เมินใบเตือน ให้ร้อนรุ่ม กุมภา เข้าหน้าแล้ง น้ำอ่างแอ่ง แห้งขอด ตลอดเขื่อน มิว่าจ้าง ร้างงาน นานแรมเดือน คงละเถื่อน หาเงิน เดินเมืองกรุง :a012: รพีกาญจน์ |