บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 14, สิงหาคม, 2558, 09:39:55 AM



หัวข้อ: ดวงตาอาวรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 14, สิงหาคม, 2558, 09:39:55 AM
(http://upic.me/i/i0/up7my.jpg) (http://upic.me/show/56458171)

ดวงตาอาวรณ์

ตาจุมพิตตาพล่ามด้วยความรัก
แล้วไซ้ซักว่าคะนึงคิดถึงไหม
เสียงดวงตาตอบตาว่าอย่างไร
ภาษาใบ้จำเรียงรู้เพียงตา

ตาฉันเพ่งชอนไชไม่กระพริบ
ส่งกระซิบสอบถามความกังขา
สงสัยเรื่องหลายแนวที่แล้วมา
นัยนาเธอแย้มไม่แจ่มชัด

ตาเธอตอบลอบเร้นเหมือนเช่นก่อน
คือซุกซ่อนเงื่อนงำเผยจำกัด
ทำอ้อมแอ้มแย้มยั้งอย่างสันทัด
ยิ่งผูกมัดตาลนวนพะวง

เหมือนบอกว่าตามีไมตรีล้น
คล้ายปัดพ้นเยื่อใยไม่ประสงค์
เหมือนยินยอมให้ทำตามจำนง
คล้ายเจาะจงกีดกันตาฉันนี้

บางครั้งหวามวาบหวิวสยิวจิต
จ้านจุมพิตตาเบียดตาเสียดสี
บางคราว้างเวิ้งไร้ความใยดี
บางคราวปรี่เปี่ยมฉ่ำชื่นสัมพันธ์

ตาจุมพิตตากันอีกวันนี้
ซ่านฤดีสุขเหมือนเยือนสวรรค์
เสียดายสุขดื่มด่ำสุดรำพัน
ตาจากกันเหลือค่าเพียง...อาวรณ์


@ เต็ม อภินันท์
๒๑ กรกฎาคม ๒๕๕๘ / ๑๖.๐๙ น.
* ขอบคุณ กูเกิล ผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่อง *