|
หัวข้อ: ชาติอันธพาล เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 18, มีนาคม, 2559, 08:20:02 AM (http://upic.me/i/wp/1455975_1782814771942081_2153658611965312775_n.jpg) (http://upic.me/show/58109837) ชาติอันธพาล .......... ส่งสายเนตรสองร่าเข้าถาถาก ซ้ำด้วยปากปีนป่ายกรีดกรายถาง พร่าความดีฉันยับย่อยอับปาง ยกตัวอย่างชั่วช้ามาเปรียบเปรย ตานรกปากอบายชั่วร้ายกาจ เห็นใครพลาดพลั้งไปไม่นิ่งเฉย พาลผสมถมทับให้ยับเลย คงไม่เคยใยดีปรานีใคร เพียงฉันเซเร่โลดกระโดดซ้ำ ปากระยำกล่าวพล่อยถ้อยเหลวไหล ประณามหมิ่นนินทาวาจาไฟ ปากตะไกรตัดผ้าน่าตบนัก ส่งสายตาเหยียดหยามพล่อยตามปาก เหมือนจะลากฉันลงตรงกลางปลัก ความชั่วช้าเลวทรามแห่งความรัก เก็บกั้นกักชีวิตนิจนิรันดร์ ใจของตัวชั่วทรามไม่ห้ามชั่ว โทษของตัวนั้นน่ะมีมหันต์ ไม่เคยมองตรองดูรู้เท่าทัน อยากจะหยันย้อนยับ ..“คนอัปรีย์” เฝ้าถางฉันด้วยปากถากด้วยเนตร ตัววิเศษสูงศักดิ์เสียนักนี่ จะหยามหยันฉันไปทำไมมี คนปากผีตาปิศาจชาติอันธพาล @ แว่นฟ้า ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์ ๑๗ มีนาคม ๒๕๕๙ / ๑๘.๓๐ น. ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต หัวข้อ: Re: ชาติอันธพาล เริ่มหัวข้อโดย: มยุเรศ เมรี ที่ 18, มีนาคม, 2559, 01:11:08 PM คนเช่นนี้มีถมสังคมผี เห็นใครดีกว่าตนรีบพ่นผลาญ ปั้นเรื่องร้ายเก่งนะเที่ยวประจาน คือสันดานฝังแน่นทั่วแดนใจ เฝ้าอิจฉาตาร้อนค้อนตาเหล่ อันธพาลเกเรเห็นแก่ได้ เปรตนรกห้อยตามอยู่ร่ำไป แก้อย่างไรยากแท้แม่ผีพราย คนมีความคิดต่ำนำชีวิต ผีสะกิดหางชูมิรู้หาย คนเช่นนี้ขัดข้องหากต้องตาย ยมบาลคงหน่ายทำนายวาง แต่แปลกนะ จะว่าไปก็ใช่ที่ คนเช่นนี้มีบริวารคอยตามข้าง มีผีเปรตคอยร่วมตามรายทาง เหม็นสาปสางสาปผีปิศาจเอย มยุเรศ เมรี ๑๘ /๐๓ /๒๕๕๙ |