หัวข้อ: - ในวิถีชีวิตของคน -
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 07, กรกฎาคม, 2561, 10:38:08 PM
(https://image.ibb.co/nocLbo/image.jpg) (https://imgbb.com/)
- ในวิถีชีวิตของคน -
เกิดเพื่อแก่,เจ็บ,ตายสลายร่าง
ไปตามทางกรรมแต่งทุกแห่งหน
ความเกิดดับสับเปลี่ยนหมุนเวียนวน
เสมือนกลไกกรรมที่ทำงาน
ทุกชีวิตเดินหน้าหาสิ่งหวัง
พบรัก,ชัง ชั่ว,ดี มีขม,หวาน
อุปสรรคขวากหนามความกันดาร
ล้วนพ้นผ่านก้าวข้ามด้วยความเพียร
เดินไปเถิด"คนดี"สู่ที่หมาย
ทางทุกสายมีให้ปรับสลับเปลี่ยน
เลือกเดินตามความชอบรอบรก,เตียน
อ้อมวนเวียนหรือตรงจงเลือกเอา
ทุกวิถีชีวิตมีผิดถูก
กรรมเพาะปลูกพืชสรรค์หลากพันธุ์เผ่า
ก้าวเดินไปใจมั่นไม่มึนเมา
ย่อมสู่เป้าหมายได้ไม่ยากเย็น
เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
๖ กรกฎาคม ๒๕๖๑
* ขอบคุณเจ้าของภาพนี้ในเน็ต
หัวข้อ: Re: - ในวิถีชีวิตของคน -
เริ่มหัวข้อโดย: Thammada ที่ 08, กรกฎาคม, 2561, 01:13:49 PM
(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQPiTLt-AVOqM0bY4GoAd3Yuj9M0lfQLm0wh4EJSRSXEfv8IihM&t=1) ๐ ผู้ท้าทายแสงตะวัน ๐
มีหนักบ้างเบาบ้าง ทางชีวิต
ต่างถูกผิดอ่อนแอและฮึกเหิม
เสพสุขทุกข์ทั้งท้อทั้งต่อเติม
ทั้งริเริ่มและร้างกลางกมล
เช่นสายน้ำน่านหนึ่งจะพึงเผย
ย่อมต้องเลยฤดูสู้ฝึกฝน
ฝ่าโลกแล้งแสงสูรย์ซึ่งผจญ
เป็นธารทนทานท้าต่อฟ้าดิน
ห้วงแห่งมนุษย์ผุดผ่านการเวียนว่าย
อยู่เป็นตายชนะแพ้กระแสสินธุ์
เพื่อพบพ้นปนปลื้มได้ดื่มกิน
ย่อมต้องดิ้นรนล้าฝ่าคลื่นลม
จึงได้หวังว่าวันที่ฝันใฝ่
จะอยู่ใกล้นิยามเมื่อข้ามขม
เมื่อผ่านร้อนผ่านหนาวร้าวระทม
คงได้สมสร้างมาปัญญาชน
แต่ต้องตื่นจากฝันก่อนวันนี้
ทิ้งวิถีถมทับเคยสับสน
สู่เส้นทางวางวาดโดยธาตุทน
ตั้งอยู่บนความจริงจะพริ้งพราว
มีหนักบ้างเบาบ้าง ทางชีวิต
ล้วนถูกผิดซึ่งสอนผู้ร้อนหนาว
สักวันหวังวันหนึ่งถึงดวงดาว
ได้ชัยสมกับก้าวที่ยาวนาน
ธรรมดา
๓ เมษายน ๒๕๕๖ |
(ขออภัยไม่สัมผัสบทกับอาจารย์นะครับ ขอสัมผัสเนื้อหาแทนครับ)
หัวข้อ: Re: - ในวิถีชีวิตของคน -
เริ่มหัวข้อโดย: Thammada ที่ 13, กรกฎาคม, 2561, 12:33:39 PM
(https://i.ibb.co/6WC3mZk/rain-room-at-moma-10.jpg) (https://imgbb.com/) “ เสียงสามัญ ”
ธรรมชาติชีวิตอิสระ
ปสาทะศรัทธาและกล้าหาญ
งดงามท่ามวิถีมีวิญญาณ
มีความหวานความหวังความตั้งใจ
ทั้งอ่อนโยนโอนอ่อนและผ่อนผัน
มีเข้มแข็งคงมั่นมีหวั่นไหว
เศร้าสงบ พบ-พราก หลากเยื่อใย
เป็นผู้ให้ผู้ดื่มด่ำผู้นำพา
หนาวและร้อนลดล้ำในคำนึง
รู้รักและคิดถึง ซึ้ง-ห่วงหา
มีรอยยิ้มยินดีมีน้ำตา
ล้มลุกรู้อ่อนล้าและกล้าเกิน
ทุกข์สุขเสพเช่นสามัญมนุษย์
หาพิสุทธิ์ใดด้าวดังหาวเหิน
อยู่เหยียบย่างทางถิ่นก็ดินเดิน
ไม่มีเกินกว่าใครในวันคืน
จึงแค่คนหนึ่งคนยังค้นหา
อยู่ใต้ฟ้าเดียวดั่งทั้งแผ่นผืน
มอบไมตรีดีงามนิยามยืน
ให้สุขชื่นสู่ชนคนเดินดิน
และภายใต้ตะวันแห่งสันติ
ดอกใบผลิเพื่อฝันนั้นไม่สิ้น
เถิดธำรงโลกรู้อยู่อาจิณ
ผดุงถิ่นธรรมา-ประชาชน
ธรรมดา
๑ มีนาคม ๒๕๕๖ |
(https://i.ibb.co/B2B6Kmk/2201761.png) (https://imgbb.com/)
|