หัวข้อ: ๐ สัจธรรมชีวิต ๐ เริ่มหัวข้อโดย: ตุลาเทพ ที่ 28, กันยายน, 2562, 07:14:20 AM ๐ สัจธรรมชีวิต ๐
อันสังขารมีมาครากำเนิด เราต่างเกิดบนโลกีย์ที่สถาน ต้องประสบพบเจอเผลอบ่วงมาร กาลผันผ่านต้องเฒ่าเก่าชรา เปรียบดั่งธารธาราใสไหลเสียดสี และมิมีสิ่งทวนหวนคืนหา แลให้ควรคำนึงถึงกายา จะโรยราอ่อนแรงทั้งแข้งกร วัย ๑๐ ปีนี่เห็นเล่นสนุก แสนซนซุกพ่อแม่แกรับต้อน คอยอบรมบ่มนิสัยได้สั่งสอน เมื่อแต่ก่อนอาบน้ำเย็นไม่เป็นไร ๒๐ ขวบจวบจนล่นจีบสาว สืบเรื่องราวความรักประจักษ์ไว้ หาวิชาเรียนรู้คู่ตนไป เอาไว้ใช้ในช่วงห้วงชีวี วัย ๓๐ ทริปเที่ยวเลี้ยวลัดเลาะ แท้จริงเนาะไร้ทุกข์จินต์สุขขี สหายเยอะเปรอะเปื้อนเพื่อนนักดี พากันนี่ชวนเราเข้าคลับบาร์ ๔๐ ขวบทำงานการหนักหน่วง เหนื่อยอกทรวงเริ่มแก่แท้จริงหนา เอ็นไขข้อก็เจ็บเหน็บอุรา ออก *โรงยา* พานำเข้าบวร วัย ๕๐ บางอย่างเสื่อมบ้างแล้ว โอ้น้องแก้วต้องฟังธรรมคำพระสอน ครึ่งอายุลุไซร้ใกล้ม้วยมรณ์ ร่างแออ่อนซบซาหน้าเหี่ยวนวล ๖๐ ขวบ ไอดังระวังนะ เอาเถิดม๊ะบ่ให้ใจกำสรวล เดินกะเผลกเกือบสิ้นดับดิ้นมวล พวกเธอควรออกกำลังวังชากาย วัย ๗๐ โรคามาท้วงถาม ฮัดชิ้วจามตามวรรษาหาห่างหาย โรครุมเร้าเศร้าจิตคิดวางวาย ล้วนล้มตายนายนังทั้งผู้คน ๘๐ ขวบก้าวยากลำบากสุด ก้มคลาดมุดหทัยใจสับสน ปลงเสียเถิดบุญสร้างวางสกนธ์ อันตัวตนถึงบั้นปลายชายหญิงเรา วัย ๙๐ สุญชนม์พ้นกรรมก่อ เสียงสะล้อซอซึงจึ่งแผดเผา ผลาญปราสาทราชวังพังหมองเศร้า ละทิ้งเหย้าเจ้าเรือนเตือนกายิน *โรงยา คือ โรงพยาบาล ตุลาเทพ (ด.ช.สรวิศ แสนจันศรี) ๒๘ กันยายน ๒๕๖๒ ขอบคุณภาพจาก Facebook (http://upic.me/i/dq/fb_img_1569582414434.jpg) (http://upic.me/show/62501546) หัวข้อ: Re: ๐ สัจธรรมชีวิต ๐ เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 30, กันยายน, 2562, 09:40:44 PM ๐ สัจธรรมชีวิต ๐ อันสังขารมีมาครากำเนิด เราต่างเกิดบนโลกีย์ที่สถาน ต้องประสบพบเจอเผลอบ่วงมาร กาลผันผ่านต้องเฒ่าเก่าชรา เปรียบดั่งธารธาราใสไหลเสียดสี และมิมีสิ่งทวนหวนคืนหา แลให้ควรคำนึงถึงกายา จะโรยราอ่อนแรงทั้งแข้งกร วัย ๑๐ ปีนี่เห็นเล่นสนุก แสนซนซุกพ่อแม่แกรับต้อน คอยอบรมบ่มนิสัยได้สั่งสอน เมื่อแต่ก่อนอาบน้ำเย็นไม่เป็นไร ๒๐ ขวบจวบจนล่นจีบสาว สืบเรื่องราวความรักประจักษ์ไว้ หาวิชาเรียนรู้คู่ตนไป เอาไว้ใช้ในช่วงห้วงชีวี วัย ๓๐ ทริปเที่ยวเลี้ยวลัดเลาะ แท้จริงเนาะไร้ทุกข์จินต์สุขขี สหายเยอะเปรอะเปื้อนเพื่อนนักดี พากันนี่ชวนเราเข้าคลับบาร์ ๔๐ ขวบทำงานการหนักหน่วง เหนื่อยอกทรวงเริ่มแก่แท้จริงหนา เอ็นไขข้อก็เจ็บเหน็บอุรา ออก *โรงยา* พานำเข้าบวร วัย ๕๐ บางอย่างเสื่อมบ้างแล้ว โอ้น้องแก้วต้องฟังธรรมคำพระสอน ครึ่งอายุลุไซร้ใกล้ม้วยมรณ์ ร่างแออ่อนซบซาหน้าเหี่ยวนวล ๖๐ ขวบ ไอดังระวังนะ เอาเถิดม๊ะบ่ให้ใจกำสรวล เดินกะเผลกเกือบสิ้นดับดิ้นมวล พวกเธอควรออกกำลังวังชากาย วัย ๗๐ โรคามาท้วงถาม ฮัดชิ้วจามตามวรรษาหาห่างหาย โรครุมเร้าเศร้าจิตคิดวางวาย ล้วนล้มตายนายนังทั้งผู้คน ๘๐ ขวบก้าวยากลำบากสุด ก้มคลาดมุดหทัยใจสับสน ปลงเสียเถิดบุญสร้างวางสกนธ์ อันตัวตนถึงบั้นปลายชายหญิงเรา วัย ๙๐ สุญชนม์พ้นกรรมก่อ เสียงสะล้อซอซึงจึ่งแผดเผา ผลาญปราสาทราชวังพังหมองเศร้า ละทิ้งเหย้าเจ้าเรือนเตือนกายิน *โรงยา คือ โรงพยาบาล ตุลาเทพ (ด.ช.สรวิศ แสนจันศรี) ๒๘ กันยายน ๒๕๖๒ ขอบคุณภาพจาก Facebook (http://upic.me/i/dq/fb_img_1569582414434.jpg) (http://upic.me/show/62501546) อายุเท่าไดไปได้ทั้งชายหญิง สมบัติทิ้งสมมตกายปลดสิ้น กลับสู่ทางอย่างเดิม ไฟ ลม น้ำ ดิน เหลือทรัพย์สิน ดี ชั่ว ทุกตัวตน เนิน จำราย |