บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: สุกรวดี ที่ 26, กุมภาพันธ์, 2556, 01:44:17 AM



หัวข้อ: ฝากด้วยช่วยบอกต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: สุกรวดี ที่ 26, กุมภาพันธ์, 2556, 01:44:17 AM



โฉมบ้านเล้าหมูใหม่ที่ใกล้เปิด
มิเลอเลิศงามล้ำย้ำขานไข
ส่วนที่เป็นข้อมูลสูญหายไป
ต้องกราบขออภัยจากใจจริง

มาเริ่มต้นกันใหม่ใครที่ว่าง
ที่เหินห่างกันไปทั้งชายหญิง
หากยังเหลือเยื่อใยให้พึ่งพิง
วอนอย่าทิ้งเล้าหมูอยู่ลำพัง

ช่วยบอกต่อข้อคำที่นำกล่าว
ถึงชนชาวนักกลอนมานอนนั่ง
มาร่วมเขียนคำพันกันอีกครั้ง
ช่วยกันตั้งเติมต่อข้อวลี

ข้อมูลเก่าเก็บไว้ไม่ครบถ้วน
คือบางส่วนเสียไปไม่คงที่
บังเอิญป้าป่วยไข้ใช่อยู่ดี
จึงไม่มีปัญญามาเก็บงำ

เพียงส่วนน้อยเสียไปใช่ทั้งหมด
ส่วนมากจดลอกทันกันเว็บคว่ำ
มีอยู่แล้วดับไป"ในข้อคำ"
ถือเป็น-ทามะดำ-ธรรมดา

จะเปิดใหม่ให้เพื่อนเข้าเยี่ยม
กำลังเตรียมห้องใหญ่ในคูหา
สำหรับคนต่างบ้านหากผ่านมา
เชิญฝากถ้อยอักษราจารึกไว้


(http://upic.me/i/fd/j2-20.gif) (http://upic.me/show/43356114)




หัวข้อ: Re: ฝากด้วยช่วยบอกต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 26, กุมภาพันธ์, 2556, 03:12:23 PM


โอ้เล้าหมูหรูจินต์ถิ่นสถาน
เริงสราญวรรณศิลป์กวินไสว
นักกวีวางผลงานละลานใจ
งามวิไลอักษราภาษากลอน

กำลังใจไหลรินไม่สิ้นสุด
เปรียบประดุจทิพย์ธารกานท์นุสรณ์
อรรถรสบทรำพันอันสุนทร
ทุกบทตอนอ้อนกันสนั่นลาน
 
:057:
รินดาวดี

(http://upic.me/i/ff/plm53.png) (http://upic.me/show/43467851)


หัวข้อ: Re: ฝากด้วยช่วยบอกต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: สุกรวดี ที่ 27, กุมภาพันธ์, 2556, 12:01:24 AM


อะไรจะปานนั้นนั่นกันละนี่
บ้านสุกรวดีที่กล่าวขาน
ที่เหลืออยู่ให้เห็นเป็นตำนาน
และอ่าจผ่านพ้นไปในเวลา

รินดาวดีชื่อนี้เพราะ
ช่างเหมาะเจาะสมใจใช่มุสา
ที่ออกปากต้อนรับประทับตรา
คนที่เพิ่งผ่านพาตื้นตัน

น้ำตาคลอขังขอบรอบตาแฉะ
แต่แรกแวะมาเยือนเหมือนดังฝัน
ต้องเร่งรีบหยิบผ้ามาซับพลัน
เพราะเกินกั้นกลืนไว้เพียงในทรวง

เป็นช่วงที่อยู่ว่างอย่างที่เห็น
แถมกลายเป็นคนไข้ให้ต้องห่วง
มิอาจเขียนคำข้อต่อเป็นพวง
มีเสียงท้วงทักว่าอย่านั่งนาน

(http://upic.me/i/fd/j2-20.gif) (http://upic.me/show/43356114)




หัวข้อ: Re: ฝากด้วยช่วยบอกต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 27, กุมภาพันธ์, 2556, 09:35:11 PM

ขอขอบคุณคำชม พรมมาถึง
แสนซาบซึ้งสุดจินต์ยินคำขาน
'ลิตเติลเกิร์ล' เพลินใจใฝ่กาพย์กานท์
จึงขนานนามไทยให้คล้องจอง

ค้นหานามงามงอนจนอ่อนจิต
รอนิมิตมามอบมิตอบสนอง
จนแล้วเล่าเฝ้าหาหอบมากอง
นามปากกา ลิ้นทองมองไม่เจอ

ใจเร่งร้อนวอนด้วยใครช่วยหา
'ท่านศิลาฯ' รบเร้าเข้าเสนอ
'บ้านกวีร่วมสมัย' ไงเล่าเธอ
ไปร่วมเพ้อรำพันกลั่นกรองกลอน

ตัดสินใจไปเลยเฉลยชื่อ
'รินดา' คือนามแท้ไม่ถอดถอน
เติม'วดี' ต่อท้ายหมายออนซอน
ใช้ไปก่อน เคียงอังกฤษไม่ปิดกัน

"น้ำตาคลอขังขอบรอบตาแฉะ
แต่แรกแวะมาเยือนเหมือนดังฝัน
ต้องเร่งรีบหยิบผ้ามาซับพลัน
เพราะเกินกั้นกลืนไว้เพียงในทรวง"

กลอนบทนี้แสนซึ้งตรึงตรายิ่ง
มองเห็นสิ่งบรรยายได้ทุกช่วง
ป้าหมูคือแก้วเพชรแสนเด็ดดวง
เป็นริ้วรวงพวงสร้อยร้อยดวงจินต์

หนึ่งคนไข้ใจแข็งไม่แสร้งท้อ
มานั่งทอถักถ้อยคอยถวิล
ห่วงลูกหลานสานต่อคลอเพลงพิณ
ธารน้ำรินไหลนองทั้งสองปราง

:057:
รินดาวดี

(http://upic.me/i/f5/oi108.gif) (http://upic.me/show/39410391)


หัวข้อ: Re: ฝากด้วยช่วยบอกต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: สุกรวดี ที่ 13, มีนาคม, 2556, 12:33:10 AM



บ้านที่ว่าจะเปิดเกิดขัดข้อง
โฮสบอกต้องแก้ไขให้เหมาะสม
ไม่เร่งเร้าเขาแน่แค่รอชม
หากะล่มลงไป-ไม่อาทร

มาเล่นบ้านกลอนน้อย-น้อยแต่ชื่อ
แต่ฝีมือลือลั่นขั้นครูสอน
ทุกคำถ้อยร้อยพันตามขั้นตอน
ทุกถ้อยท่อนอ่อนหวานปานเพลงพิณ


(http://upic.me/i/fd/j2-20.gif) (http://upic.me/show/43356114)