|
หัวข้อ: ๐ จอมยุทธหูงัว ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21, มกราคม, 2556, 09:45:00 PM โฉมสะคราญ ม่านม่วง คลุมดวงหน้า ค่อยไคลคลา ช้าเดิน ขึ้นเนินถ้ำ สูดอากาศ ฟ้าดฟ่าม สองสามคำ ละจากทำ จำศีล เพ่งจินต์ญาณ หลายเพลา ข้าไกล จากไตรภพ เพื่อสยบ หลบลิด จิตฟุ้งซ่าน ก่อการุญ สุนทรี ดนตรีกานท์ เซ่อซมซาน นานเหน็ด ถึงเจ็ดวัน เปิดตาดำ คลำทาง ก้าวย่างแรก มีเสียงแปลก แผกผละ ดังสนั่น ร่างรุกรับ ฉับฉาด ฟ ายฟาดฟัน กลกร่อนกัน ลั่นลาน ทั่วบ้านกลอน หญิงคู่หญิง ชายคู่ชาย ชายคู่หญิง ทั้งชายจริง หญิงแท้ แลสลอน ชายไม่จริง หญิงเญย กะเทยทอน ตะลุมบอน นอนตาย เกยก่ายกอง เพลงกระบี่ จี้จุด ยุทธจักร เพลงหมัดหนัก หมัดเบา เอามาถอง ซัดเข็มพิษ มีดสั้น พู่กันทอง สุราดอง ลองดี ไม้ตีลา หวังสงบ กลบซวย ลมพวยพุ่ง ยุดยากยุ่ง มุ่งเม้น มิเป็นท่า ทะลึ่งจับ ลับอาวุธ ผุดศักดา เฮ นามข้า ทารกเยาว์ เฒ่าหูงัว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ จอมยุทธหูงัว ๐ เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 22, มกราคม, 2556, 03:45:18 PM "จอมยุทธ์เหี้ยวงัว"
กำลังเพลิน พริ้วร่าง กลางยอดไผ่ เสียงเฮ้ยไฮ้! ดังจุงเบย เลยก้มหัว เห็นจอมยุทธ์ มากผู้ สู้พันพัว บ้างตัวตัว บ้างก็กลุ้ม รุมผู้เดียว ด้วยวิสัย ใฝ่ธรรมะ เลิศบร๊ะเจ้า จักให้เขา เฉยชา หาแลเหลียว ทำไม่ได๊ ทำไม่ได้ ปะไรเชียว จึงหมุนเฟี้ยว ม้วนองค์ ลงทันที รวมลมปราณ พร่างพรู สู่หยิมต๊ก ลิ้นกระดก กู่ตวาด ราชสีห์- คำราม..โฮ้กกกกก! เสียงสนั่น ลั่นธานี ประชาชี ล้มพะพาบ ราบพนา ฯ "ฮะเฮ้ย! หยุด เถอะชาวยุทธ์ หยุดต่อสู้ หันมาดู เรา เหี้ยวงัว อย่ามัวช้า..." ยังไม่ทัน สิ้นคำ จำนรรจา ถูกบาทา นับพันอวย จนม้วยมรณ์ ศรีเปรื่อง ๒๒ ม.ค. ๒๕๕๖ ปล. หยิมต๊ก = จุดสำคัญอะไรสักอย่าง ในการรวมลมปราณนี่แหละ ( :014: :014: :014: จำไม่ได้) ราชสีห์คำราม = วิชาของราชสีห์ขนทอง เจี่ยซุน ประมาณว่า ตะโกนแล้ว เหล่าชาวยุทธ์ลงไปนอนล้มกลิ้ง เหี้ยวงัว = ศิษย์ผู้น้องท่าน หูงัว :014: :014: :014: |