|
หัวข้อ: - ตนแลเป็นที่พึ่งของตน - เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 09, มีนาคม, 2560, 12:01:18 AM (http://upic.me/i/mm/fi401.jpg) (http://upic.me/show/51281913) - ตนแลเป็นที่พึ่งของตน - ตนพึ่งตนได้แน่ตั้งแต่เกิด ปอดปากเปิดอุแว้แผดแผ่เสียง ลมหายใจเข้าออกระลอกเรียง เลือดลมเลี้ยงชีวันแต่นั้นมา หายใจเองมิให้ใครเข้าช่วย เคลื่อนไหวด้วยตนแล่นทั้งแขนขา กลืนกินของคาวหวานอันโอชา หลับลืมตาตามคิดของจิตตน อริยาบถตนช้ารนเร่ง ล้วนทำเองทุกอย่างทั้งปลายต้น ทำแทนกันมิได้ในแต่ละคน สุขทุกข์ทนรับเองอิ่มอดเอา ตนพึ่งตนผลเห็นเป็นดั่งนี้ พื้นฐานที่มั่นคงอย่าหลงเขลา เที่ยวบนบานขานใครให้ช่วยเรา เพราะใครเขาล้วนรนช่วยตนเอง เต็ม อภินันท์ ๒ มีนาคม ๒๕๖๐/๐๕.๔๐ น. * ขอบคุณเว็บเจ้าของภาพในเน็ต |