บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10, พฤษภาคม, 2559, 01:57:50 PM



หัวข้อ: เออๆ เช่นนี้เอง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10, พฤษภาคม, 2559, 01:57:50 PM

หญ้าขึ้นรกดินร้างที่ว่างเปล่า
ทั่วขุนเขาอนาถขาดต้นไม้
วันทั้งวันร้อนแรงรับแสงไฟ
ปล่อยละไว้ไกลกลุ่มนอกชุมชน

เพราะป่าสิ้นดินโล่งล้วนของหลวง
หากรุกล่วงโดนจับจำปรับป่น
หากทำไร่เลื่อนลอยค่อยถอนตน
ก็ไม่พ้นจ้างแพงแหล่งเจือจุน

เหมือนอันเตเทวาเหาะมาโปรด
ปลูกข้าวโพดพอเพียงเลี้ยงสัตว์ขุน
มอบปุ๋ยยาเมล็ดเม็ดลงทุน
ไม่หัวหมุนประกันปันราคา

ถึงโรงงานรอรับนั่งนับแบงก์
เทาม่วงแดงพับพิมพ์ยิ้มเต็มหน้า
ยากสำนึกฮึกเหิมโลภเพิ่มพา
ปักเขตป่าครอบครองจองทำกิน

รับแจกจากรัฐบาลเอกสารสิทธิ์
เลิกผลิตขายขว้างต่างด้าวสิ้น
ใช้ทะลุ่มฟุ่มเฟือยจนเคยชิน
เงินโบยบินหมดสุขทุกข์กล้ำกราย

ก็ทุรนวนเวรไปเช่นนี้
รุกอีกทีจุดเผาแอบเอาขาย
ไม่รู้จบคบคิดผิดทำลาย
ไร้ยางอายทุ่มหนุนทุนสามานย์

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: เออๆ เช่นนี้เอง
เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 10, พฤษภาคม, 2559, 02:45:00 PM

คนมักโลภละโมบมากอยากจนสิ้น
ไม้หินดินกินได้หมดรสหอมหวาน
พอหรือไม่อย่าได้ท้วงตักตวงบาน
จนพุงอานโย้เกือบแตกแดกจนพี

หน้านี้เหลือเท่ากระด้งมีทุนมอบ
ปากบอกตอบแทนสังคมที่จมหนี้
เอาเงินบาปอาบทาทองฉลองฟรี
บอกฉันนี้ทำกุศลคนใจบุญ


         มุก