จากวันเริ่มเติมตรึง...ถึงวันนี้
ยังคงที่ทุกวันมิผันเปลี่ยน
เช้าลืมตาต้องเข้าเฝ้าเยี่ยมเยียน
จารจดเจียนวางกลอนแม้อ่อนกานท์
ด้วยความเหงาเข้าซุกรุกร้าวลึก
แดสาวตรึกตรองไตร่ใฝ่ผสาน
สมัครลงตรงจิต ลิขิตจาร
มิได้การ สักอย่างวางแล้วจร
เพราะมิเป็นเช่นเขาเราแค่เขียน
ทุกบาทบทจดเพียรเกรียนกรอดกร่อน
อนาถแดแพ้พ่าย ใจรานรอน
บ้างหนีนอน กบดานมานระทม
มีเมตตาอารีย์ครูพี่..ฯ..ช่วย
เอื้ออำนวยด้วยจิตรู้ศิษย์ขม
มาเคาะแคะแกะเกลาคลายเหงาซม
คลี่ปูดปม ถมถางวางทางเดิน
นานนับเนื่องเรืองรองคือน้องพี่
ดวงฤดีน้องสาวขอกล่าวเกริ่น
หากอักษรกลอนใดไหนล่วงเกิน
อย่าขึ้งเมิน กราบหนอ...น้องขอโทษ
Sasi