|
หัวข้อ: สั่งรักฝากแม่ยม เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 20, มกราคม, 2559, 08:21:21 AM (http://upic.me/i/ar/8159_626575750813699_3516178008549079891_n.jpg) (http://upic.me/show/57693183) สั่งรักฝากแม่ยม ............. น้ำแม่ยมยามแล้งเกาะแก่งผุด ธารารุดรี่ไหลลงใต้ร่ำ วารีหลั่งไหลคล้อยเหมือนถ้อยคำ ที่สั่งส่ำจากจิตสู่มิตรใจ กระซิบเสียงแทรกพรมใส่ลมพัด กระเส่าวัจน์แทรกน้ำที่ร่ำไหล บอกพระพายสายธารที่ผ่านไป ว่ายังไม่ลืมเขาผู้เฝ้าคอย ความเศร้าเสียวขลาดขามความกินแหนง เหมือนเกาะแก่งเกิดหว่างกลางใจหงอย น้ำใจหลั่งพร่ำเพรื่อลดเหลือน้อย ยังเอื่อยอ่อยรินไหลไม่สร่างซา ลมคิดถึงอึงอลกระมลอื้อ ความสัตย์ซื่อหนุนจิตคิดใฝ่หา หวังอิงแอบแนบแฝงแรงศรัทธา ฝันไว้ว่าจักสมอารมณ์ปอง ใจร่ำร่ำพร่ำนิจว่าคิดถึง ไมตรีซึ้งแนบชิดเพียงจิตสอง แม้ไกลกันเกินกว่าสายตามอง ใจก็จ้องใจเห็นเป็นประจำ โอ้แม่ยมยามแล้งเกาะแก่งผุด ธารารุดไหลล่องรินถลำ แม่ยมจ๋า..ฝากรักไปสักคำ โปรดช่วยนำพาไปให้คนคอย.... @ เพลิน พจมาลย์ ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์ ๑๙ มกราคม ๒๕๕๙ / ๑๙.๓๐ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * หัวข้อ: Re: สั่งรักฝากแม่ยม เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 21, มกราคม, 2559, 03:29:03 PM ขอแม่ยมยามแล้งอย่าแล้งจิต วอนเถิดนิดปรานีใจนี้หน่อย คำว่ารักฝากไว้ในร่องรอย อย่าวางคล้อยทิ้งขว้างไว้กลางธาร คือความหวังหนึ่งนิดของจิตนี้ จึงส่งพลีรักกลางหว่างละหาน หากแม่ยมแหนงหน่ายในดวงมาน คงถึงกาลว่าดับอับชีวา คงคร่ำครวญคำโศกสู่โลกแล้ว คงมิแคล้วโศกสินธุ์รินท่วมหล้า โลกจะนองคลองสายพรายน้ำตา เหล่าปูปลาจักร้องก้องระงม วอนเถิดแม่ช่วยนำคำรักส่ง อย่าทิ้งลงกลางคลื่นจมขื่นขม เห็นหัวใจคนทุกข์ขุกระทม ขอแม่ยมรับถ้อยอย่าปล่อยเลย ............... ปลาย อักษร |