|
หัวข้อ: ยามอยู่เดียว เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 06, มกราคม, 2559, 07:02:31 AM (http://upic.me/i/zu/12494807_621831697954771_2024515603990389230_n.jpg) (http://upic.me/show/57588880) ยามอยู่เดียว ........... .......................เหงา รอบกายเราไร้สิ่งเป็นมิ่งขวัญ รอบกายเขาเล่ามี...กี่ร้อยพัน คงลดหลั่นหลายขนาดไม่ขาดลา .....ฟ้าตรงนี้...มีหมอก เป็นดุจคอกคุมขังทั้งหลังหน้า มืดมัวหมดทศทิศเหมือนปิดตา จะมองหาสิ่งใดไม่เห็นเลย หนาว...นึกขลาดหวาดหวั่นขวัญผวา เดียวดายมามากโขโอ้อกเอ๋ย ความอบอุ่นคุ้นระรื่นชื่นชมเชย ยังไม่เคยครองบ้างแม้บางที ไกลกันจนพ้นสิทธิ์จะชิดชื่น ให้คนอื่นเขาคู่คอยจู๋จี๋ แม้จะหวงห่วงใยยิ่งไมตรี ก็มิมีสิทธิ์ห้ามต้องตามใจ เบื้องโน้นฟ้า...ถ้าไม่มีใครอยู่ เขา...มิรู้ยากเข็ญเย็นไฉน อาจนอน..นั่งกังวลถึงคนไกล หรืออาจไม่ฟั่นเฟือนคิดเหมือนเรา ....คิดถึงมากจาก...คนเขิน ถ้าเผอิญคำรำพึงดัง....ถึงเขา กล้าคิดคำจำนรรจ์เพียงฝันเอา เพราะความเหงาคุกคามยามเดียวดาย @ เต็ม อภินันท์ ๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๘ / ๑๘.๐๐ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * หัวข้อ: Re: ยามอยู่เดียว เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 10, มกราคม, 2559, 11:03:12 PM
|