|
หัวข้อ: บทกลอนเก่า เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 30, มกราคม, 2560, 10:28:48 AM (https://i.ibb.co/yQQ8mWW/image.jpg) (https://imgbb.com/) นั่งอ่านบทกลอนเก่าที่เราต่อ สุขจริงหนอนึกถึงซึ่งความหลัง เป็นคู่ขากลอนเคียงชื่อเสียงดัง เผลอแอบหวังวันหนึ่งซึ่งเป็นจริง หลายสำนวนทวนอ่านอยู่นานเนิ่น อ่านจนเพลินหัวใจสุขใดยิ่ง เผยรอยยิ้มในภวังค์เอนหลังพิง อยากเก็บสุขทุกสิ่งประวิงวัน อ่านถึงบทสุดท้ายที่ปลายเล่ม สีหน้าเข้มเริ่มเข้าคือเงาหวั่น จบสำนวนบทกลอนเราอ้อนกัน หัวใจสั่นสะท้านผ่านเวลา ณ วันนี้คนดีอยู่ที่ไหน หรือต่อกลอนของใครคล่องภาษา กลอนรักเราจบลงเธอก็ลา ฝากน้ำตาเป็นเพื่อนคอยเตือนใจ ปลายฝน คนงาม (https://i.ibb.co/9V69Pr0/1441689071.png) (https://imgbb.com/) หัวข้อ: Re: บทกลอนเก่า เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 31, มกราคม, 2560, 01:27:02 AM
หัวข้อ: Re: บทกลอนเก่า เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 31, มกราคม, 2560, 12:20:15 PM สำนวนกลอนกลับคืนสู่ผืนจิต ร้อยเรียงนำความคิดผลิตหวาน คืนกลับแล้วแก้วขวัญฟ้าบันดาล คืนวิมานแห่งกลอนเคยอ้อนกัน เราจะร่วมต่อเรียงเคียงบทรัก ให้ประจักษ์ทั่วแคว้นแดนสวรรค์ คราบน้ำตาแห้งหายสลายพลัน ความไหวหวั่นสั่นคลอนก็รอนลา ความอบอุ่นคลุมครอบรอบเขตฝัน กลอนรำพันต่อไปในคุณค่า มีเธอคู่เคียงร่ายปลายปากกา ปรารถนาเช่นนี้นิจนิรันดร์ ปลายฝน คนงาม (https://i.ibb.co/6rdYpvP/82tq6.gif) (https://imgbb.com/) |