บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: กรกช ที่ 30, มิถุนายน, 2557, 05:56:10 PM



หัวข้อ: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 30, มิถุนายน, 2557, 05:56:10 PM

#๓๐๕

 :a002:

-๐-๐-๐-

ด้วยตั้งใจ ใฝ่เพียร เขียนกลอนหวาน
หวังส่งสาร สื่อไป หากได้ผล
ถึงเพื่อนใหม่ ใคร่วอน อ้อนบางคน
เข้ามายล เยือนเรือนมิตร ลิตเติลเกิร์ล

เอ่ยคำหวาน ผ่านแทรก แรกอักษร
ฝากบทกลอน กล่อมจิต ยังคิดเขิน
หากหวานน้อย ด้อยลง เขาคงเมิน
เป็นกลอนเปิ่น ปวดใจ ให้รำคาญ

จะสื่อความ ตามคิดได้ อย่างไรนั่น
เพราะปากฉัน ชั่งมิอาจ กล่าวฉาดฉาน
พูดไม่เก่ง เกรงคนฟัง นั่งรอนาน
มีเพียงกานท์ กร่อยพร่อง ต้องยอมทน

กระทู้หวาน วานบังคับ จับให้เด่น
ท้ายวรรคเน้น นะครับ อย่าสับสน
ทุกวรรคขอ คลอขับ รับ "แม่กน"
ลองมาค้น คำเล่น เป็นกลอนกัน

-๐-๐-๐-

 :003:



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 30, มิถุนายน, 2557, 08:33:12 PM

                                      ให้เวลาหญ้าหน่อยนะคอยผล
                                      โอ้แม่กนเกี่ยวปองประคองฉันท์
                                      บังคับกฏแก่นจินต์ รินรำพัน
                                      บังคับฝันฝากหวาน ณ ลานกลอน

                                      ขอเวลาหาศัพท์ขยับลุ้น
                                      ขอเวลาหญ้าตุนตัวอักษร
                                      ขอเวลาเร็ว-ช้าสายตาวอน
                                      ติมสักก้อน กลอนเข้ม ไหลเต็มลาน

                                      กอหญ้า

                                      (http://upic.me/i/r5/miss-bone-140.gif) (http://upic.me/show/15681751)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: Toom Na ที่ 30, มิถุนายน, 2557, 11:40:22 PM
มาร่วมร้อยถ้อยคำให้ฉ่ำชื่น
ให้ดาษดื่นอักษรอ้อนผสาน
ให้หวานล้ำฉ่ำพจน์จรดดวงมาน
กำซาบผ่านกมลท่วมท้นจินต์

ปรุงวลีที่กร่อยค่อยค่อยเข็น
เคี่ยวให้เป็นน้ำผึ้งซึ่งถวิล
หวานกว่าหวานซ่านใจให้ยลยิน
เร้าร่ำรินรสหวามคล้อยตามกล

 :055:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 30, มิถุนายน, 2557, 11:49:50 PM


                        เห็นกลอนหวานหวานใจยิ่งไหวหวั่น
                        ร้อยรำพันเพียรรับไม่สับสน
                        จะรินร่างอย่างไรไม่วกวน
                        สำเร็จผลพิศวาสพิลาสนวล

                        เริ่มที่หนึ่งผึ้งรวงมาล่วงล้น
                        น้ำเชื่อมปนเปให้จนใจหวน
                        เฮบลูบอยอร่อยล้ำมาคร่ำครวญ
                        รสรัญจวนแจ้งว่า.. หวานอาวรณ์  ฯ  
                        :
                        .
                        - Black Sword -
                         (หมู มยุรธุชบูรพา)



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: ก้าง ปลาทู ที่ 01, กรกฎาคม, 2557, 01:44:32 PM

อยากเขียนคำ ฉ่ำหวาน เหมือนเขานั่น
ร้อยความฝัน ไกลถิ่น ถึงสิงขร
ส่งใจไป พร้อมกับพจน์ แนบบทกลอน
เจตนา ออดอ้อน ใช้กลอนครวญ

แต่นึกอาย ชายเจ้า ที่เข้าอ่าน
กลัวความหวาน น้อยไป ไม่ผกผวน
กลัวกลอนเค็ม ดั่งเกลือ เกลื่อนขบวน
ขอรบกวน เฮลบลูบอย โรยรอบมาน

 :055:
ปลาทูนึ่ง



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 02, กรกฎาคม, 2557, 09:39:11 AM
 
:AddEmoticons00942:


สักหนึ่งบทกฎใช้ให้ฝึกฝน
ลงแม่กนในกลอนให้อ่อนหวาน
เขียนยังไงร้าวรวดปวดกบาล
ใครนะท่านตั้งกฎมา แหมน่ายัน

มะช่ายแม่บ้าน

 
:AddEmoticons00920:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 02, กรกฎาคม, 2557, 03:30:17 PM

#๓๐๖

-๐-๐-๐-

กลอนหวานหวาน อ่านซึ้งซึ้ง จึงแย้มสรวล
จิตปั่นป่วน ชวนคะนึง ถึงยามฝัน
ใครมากวน แกล้งพาที เห็นดีกัน
คว้าได้พลัน อันใหญ่ใหญ่ ไม้ถูเรือน

กลอนกำลัง เริ่มหวาน ขานคำอ้อน
เอ่ยถึงตอน ตั้งท่า ย่องหาเพื่อน
กลอนคล่องคล่อง ต้องผวา พร่ารางเลือน
กว่าจะเอื้อน ออกมา เอ้ออ้านาน

-๐-๐-๐-

เอ้อ..หญิงน้อย น้องสาว เจ้าอย่าเขิน
อย่ามองเมิน จงมานั่ง ฟังพี่ขาน
พี่นี้แสน สุดจะรัก ภักดีมาน
ขอนงคราญ แค่หนึ่งยิ้ม อิ่มแก้มนวล

แค่ยิ้มให้ ใจพี่ นี้สดชื่น
ยั่วให้แย้ม แก้มคืน ครายิ้มหวน
เจ้าสุขกาย สบายจิต คิดทบทวน
พี่จะชวน ชมฟ้างาม ยามค่ำคืน

-๐-๐-๐-

 :a002:



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 02, กรกฎาคม, 2557, 03:54:21 PM
 
คุณ"หญิง"ยู๋หนายช่วยล่วย คุณ"กรกช"จะตี"ศิ"ด้วยไม้ถูเรือนอันเบ่อเริ่มเบย...

:AddEmoticons00936: :048:


:AddEmoticons00921:


โน่นแน่ะดาวจระเข้ลอยเวหน
แต่ว่าคนอยู่ใกล้ไม่สดชื่น
นี่อาบน้ำหรือเปล่าเล่าวานซืน
ตัวเหม็นหืนเสียจังนั่งหัวเวียน

Sasi

 
:AddEmoticons00925:

นั่นสิจะเขียนยังไงให้หวานล่ะเนี่ย...? :004: :020:
พยายามสุดฝีมือแล้วนะ  :047::a013:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: กร กรวิชญ์ ที่ 03, กรกฎาคม, 2557, 01:59:57 PM

น้องหญิงหาย ไปไหน ไยไม่เห็น
แม่เนื้อเย็น ดวงแก้ว ทราบแล้วเปลี่ยน
พี่ตามหา หญิงน้อง ขอร้องเรียน
นายทะเบียน บ้านน้อย อย่าลอยนวล

เปิดตามหา กระทู้ ทั่วทั้งบ้าน
ทั้งกลอนหวาน กลอนเศร้า หวังเจ้าหวน
คุณแม่บ้าน ยามขวดเก่า เรารบกวน
ถามข่าวด่วน คนหาย มาหลายกาล

พี่ยังรัก น้องนาง อย่าห่างเหิน
ลิตเติลเกิร์ล เจ้าจง โปรดสงสาร
ทุกถ้อยรัก สลักฝาก จากดวงมาน
ทุกสถาน แดนใจ ให้แม่คุณ

:068:
กรวิชญ์


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 06, กรกฎาคม, 2557, 11:30:39 PM

                        มานั่งรอน้องหญิงยิ่งร้อนร้อน
                        แม่งามงอนหายไปให้หันหุน
                        น้ำขนมนมเนยเคยเจือจุน
                        เรานั่งลุ้นเมื่อไหร่ จะหวนคืน

                        นั่งรอไปหม่ำไปพอคลายร้อน
                        นั่งเขียนกลอนหวานจัดไม่ขัดขืน
                        ปากก็เคี้ยวของอร่อยค่อยค่อยกลืน
                        เริ่มสดชื่นอิ่มท้อง.. ต้องขอนอน  .. (เอิ๊กกก..)
                        :
                          :a016:
                        - Black Sword -
                         (หมู มยุรธุชบูรพา)




หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 07, กรกฎาคม, 2557, 06:01:30 PM
(http://upic.me/i/rk/1509077_1502339296653647_7574984443076486891_n.jpg) (http://upic.me/show/51309526)

พาร่างโทรมโถมจินต์ร่ายรินสาร
คืนที่ผ่านวันที่พักสื่ออักษร
ยังอยู่ดีมีสุขทุกช่วงตอน
แม้นร่างอ่อนแอบ้างก็บางวัน

ชะตาใครใครลิขิตจิตฉงน
ทุกข์กมลมากน้อยบ้างคอยฝัน
เมื่อสุขเยือนเหมือนรับทรัพย์อนันต์
ใครปรุงปั้นปัจเจกหรือเสกบุญ

สุขบางครั้งเศร้าบางคราชะตาหม่น
ได้แต่ทนทนไว้ส่งใจหนุน
แสงสว่างทางธรรมส่องค้ำจุน
ฟ้าอรุณระรองสิ้นหมองจินต์

:AddEmoticons00935:
ลิตเติลเกิร์ล
(http://upic.me/i/kc/194080a00b6e53eeccf0fd08d00ff828.jpg) (http://upic.me/show/49795575)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 07, กรกฎาคม, 2557, 07:20:03 PM

#๓๐๙

-๐-๐-๐-

ใครกันหนอ ตัดพ้อผ่าน กานท์วางเห็น
คนเคยเป็น ประหนึ่งใจ ใฝ่ถวิล
กลับมาห่าง ร้างลา น้ำตาริน
อยากจะบิน ข้ามฟ้า หาเนื้อนวล

คำสัญญา ว่าอย่างไร จะไม่สน
ขอเป็นคน ก้าวข้าม เดินตามสวน
แม้รู้ว่า ราคาน้อย ด้อยค่าควร
แล้วจะป่วน เปลี่ยนอุ๊บอิ๊บ สิบเอ็ดเดือน

ฝากข้อความ ตามไป ให้สื่อสาร
ส่งสัญญาณ ยังย้ำ คำเดิมเหมือน
คำสัญญา มีให้ ไม่เคยเลือน
อย่าแชเชือน ทำเฉย เลยโกรธกัน

-๐-๐-๐-



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 11, กรกฎาคม, 2557, 12:16:41 PM

ใครโกรธใครไหนหรือ อ่านสื่อเห็น
เพื่อนเคยเป็นป้อนสนุกก็สุขสันต์
จะจากจรกลอนเกี่ยวเสี้ยวชีวัน
หวิวหวิวหวั่นแว่วร้างลับลานเรือน

ข้อความใดใครฝากอยากเปิดอ่าน
พี่ส่งสารส่งเสียงเพียงเสมือน
ทวงสัญญาหน้าง้ำตามย้ำเตือน
หากบิดเบือนเบนบ่าย ตายด้วยปืน

หญิงน้อย

(http://upic.me/i/vi/miss-bone-181.gif) (http://upic.me/show/15434487)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 11, กรกฎาคม, 2557, 05:14:14 PM

#๓๑๕

 :a015:

-๐-๐-๐-

โธ่...แม่หญิง ยิงให้ตาย ได้ยอมหัน
ถ้าทำลง ปลงใจพลัน ฉันไม่ฝืน
จะก้มหน้า มารับกรรม ทำท่ายืน
จะไม่ขืน ขัดใจ ยอมให้นวล

หากช่วยให้ แม่หายเศร้า เป็นเป้าเด่น
ยิงเน้นเน้น ตรงไหน ได้ครบถ้วน
เจ็บเจียนตาย อายหน้าเผือด เลือดล้วนล้วน
ไม่มีครวญ คร่ำขอ พ่อจะทน

ขอเพียงแค่ แม่อย่าหัน ผันเป็นอื่น
ทำปากยื่น ย้อยค้อน งอนไม่สน
เดี๋ยวปากยื่น ยันเพดาน บ้านข้างบน
ออกไปไหน เดี๋ยวอายคน เค้าขอเตือน

-๐-๐-๐-

 :a014:



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน)
เริ่มหัวข้อโดย: จันกะพ้อ ที่ 11, กรกฎาคม, 2557, 08:54:36 PM
**00*00**


ขอขับขาน กานท์กลอน อักษรหวาน
ถึงดวงมาลย์ ยาหยี ที่พี่ฝัน
ให้รับรู้ ความนัย จากใจกัน
หวังจอมขวัญอย่าลาเลือนเหมือนเดือนจร

พี่ยามนี้  มีน้อง ทีปองมั่น
มิมีวัน ผันพราก จากสมร
ยามเช้าค่ำ พร่ำเพรียก เรียกเคียงคอน
ร่ำเว้าอ้อน ยาใจ ได้ครองเรือน..

ยามหิวอิ่ม ยิ้มรับ กับแก้มอ่อน
ห่วงอาทร เพิ่มรัก ไม่หักเฉือน
อยากนัวเนีย เคลียสาว ดาวล้อมเดือน
ไม่ลาเลื่อน เหมือนนภา ครามีจันทร์

น้องเอย..พี่ หวังไว้ อย่าได้ข่อน
เคียงร่วมหมอน ตอนแก่ แดสุขสันต์
ยังคอยเฝ้า เจ้าเยือน ทุกเดือนวัน
หวังน้องนั้น ปรานี พี่สักคน

 

 
:004:



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: จันกะพ้อ ที่ 12, กรกฎาคม, 2557, 06:15:03 AM
(http://upic.me/i/jx/38images.jpg)

ขอ..เพียงพาน พบเจ้า ที่เฝ้าฝัน
ขอ..เพียงวัน ผ่านไป ได้ใสสันต์
ขอ..เพียงคิด ติดมาน กานต์สัมพันธ์
ขอ..เพียงผ่าน วันคืน ชื่นสำราญ..

เพียง..ขอแนบ แอบอิง พิงสุขนัก
เพียง..ขอรัก แทนใจ ใว้เอ่ยขาน
เพียง..ความหวัง หวังชิด นิจนงคราญ
เพียง..ซึ้งซ่าน คารม ชมแนบนวล..

แค่..ได้บอก ความนัย ใยสมาน
แค่..ส่งผ่าน สายลม พรมพัดหวน
แค่..พร่ำเพ้อ เลอล้ำ ย้ำเชิญชวน
แค่..ปั่นป่วน คิดถึง พึงพบพาน..

คิด..สะกด ทรวงใน ใจไม่กร้าน
คิด..เลยผ่าน หนีไป ไม่สงสาร
คิด..ไม่ตก ผกผัน วันเวียนวาน
คิด..ฟุ้งซ่าน หวานหทัย ละมัยกลอน..

ถึง..สุดหล้า แดนไกล ฤทัยกลั่น
ถึง..บุหลัน ลาลับ ดับสิงขร
ถึง..นุชนารถ ยอดหญิง ยิ่งอาทร
ถึง..บังอร ว่ารอรัก แม้นสิ้นมาน..

 


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 12, กรกฎาคม, 2557, 08:38:52 AM
วาน..หว่าน...ว่าน...ว้าน...หวาน ....แล้วค่ะ :a013: :001:

 
:035: :a22:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 06, กันยายน, 2557, 02:09:49 PM
 
(http://www.bloggang.com/data/p/polball/picture/1261118118.gif)


หายไปไหนนานหนอพ่อขนุน
ฉันนั่งลุ้นทุกวันจนมานกร่อน
รอพี่นี้หวนชื่นคืนรังคอน
แรมร้างรอนแห่งใดในภูธน

กลับเถิดหนารอเรียงร่วมเคียงบ้าน
สาวขึ้นคานนอนหนาวเข้าหน้าฝน
เหมือนเป็นไข้สอดแทรกแปลกพิกล
คิดถึงคนบ้านไกลใจโรยริน

Sasi

หายไปอยู่ดาวดวงไหนอีกล่ะเนี่ย :d13:

:020:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 07, กันยายน, 2557, 12:27:46 AM

                       เสียงเรียกร้องกึกก้องกู่คูขับขาน
                       จากสาวหวานหยดย้อยกลอยโฉมฉิน
                       หากท่านใดได้ฟังเสียงหรือเพียงยิน
                       โปรดคืนถิ่นก่อนเป็นลมล้มกลางลาน

                       กลัวเปลืองหยูกเปลืองยาวุ่นว้าหวั่น
                       สติฟั่นเฟือนหลงน่าสงสาร
                       อายุก็เยอะแล้วลมแผ้วพาน
                       เห็นยืนอยู่หน้าบ้าน ร้องตะโกน ฯ
                       :
                       เผ่น ฟิ้วววววววววววววววววว
                          :d04:  
                       - Black Sword -
                        (หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 07, กันยายน, 2557, 08:31:54 AM
(http://www.tlcthai.com/backoffice/upload_images/Emoticon/dookdik/keroro/dookdik_30_keroro.gif)


ป่าวประกาศแต่เช้าว่าเค้าย่น
ดูสิพ่นเสียงแจ๋ว แล้วเผ่นโผน
อย่าไปเชื่อ"คุณหมู"ชอบหลูโตน
พูดจ้าวเจี๊ยวเดี๋ยวเถอะโดนกระโถนบิน

วันอาทิตย์จิตน้องยังหมองหม่น
เช้าก็ฝนหล่นพรำประจำถิ่น
จิบกาแฟหน้าคอมพ์จ่อมอาจิณ
ทำจนชิน คอพับแอบหลับกรน

Sasi

(http://seosparrow.com/forums/public/style_emoticons/default/Keroro11.gif)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: ลินดา ที่ 07, กันยายน, 2557, 08:08:49 PM

วันอาทิตย์กิจง่วนทำงานวุ่น
กองผ้าตุนต้องซักดักฟ้าฝน
แดดมีน้อยคอยเฝ้าเค้าเมฆวน
ฟ้าจะหล่นฝนจะหลั่งชังเหลือเกิน

คิดเขียนกลอนซ่อนรักเพราะรักซ้อน
ทบทวนย้อนยังคล้ายอายขวยเขิน
นั่งกายม้วนมองจ้องซะจนเพลิน
มัวสะเทิ้นเกินระวังฝนหลั่งโชน

ผ้าตากไว้ว่าแล้วไม่แคล้วโดน
:d13:
ลินดา
(http://upic.me/i/gc/hapng01100109.png) (http://upic.me/show/13035151)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 08, กันยายน, 2557, 08:49:15 AM


ถึงวันจันทร์ ฝันดับ นอนทับฝัน
ความขยัน ยังไม่มา ผวาโค่น
ขาอ่อนแรง แขนล้า กว่าจับโยน
นั่งเอนโอน หน้าง้ำ ทำคางยาน

ได้กาแฟ สักแก้ว หนมปังก้อน
อาการอ่อน คงหาย กายผสาน
กระชับกระเฉง แรงกลับ สู้กับงาน
คุณแม่บ้าน มีไหม โอ่งใคร่กิน

:d06:
โอ่งทอง
(http://upic.me/i/li/1c97wqcepge.gif) (http://upic.me/show/41684212)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 08, กันยายน, 2557, 09:45:31 AM
 
:AddEmoticons00942:


แล้วจัดแจงแปลงตัวเข้าครัวฉัน
หนมปังหั่นรีบจับ..แหมอับกลิ่น
ช่างเหม็นหืนดีแท้แผ่รวยริน
คงถูกลิ้นกะปิรส แยมหมดแทน

ยกลงมากาแฟแค่ติดก้น
น้ำใส่คนมดฝอยลอยเป็นแผ่น
เติมชูรสน้ำปลาตราหอยแบน
พร้อมวิ่งแจ้นให้"โอ่งทอง"ลองชิมกัน

Sasi

 
:AddEmoticons00948: :058:



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 08, กันยายน, 2557, 06:29:05 PM

 :a002:
เออเอออ่อ ขอบคุณ คุณแม่บ้าน
เก่งการงาน การครัว คนขยัน
พอดีโอ่ง อิ่มทิพย์ เทวะปัน
ลุกทันควัน วิ่งตรง รีบลงเรือน

 :AddEmoticons00936:
โอ่งทอง


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 09, กันยายน, 2557, 09:09:25 PM

#๓๓๐

-๐-๐-๐-

ดูซิดู ดูทำ ฉันพร่ำสอน
บอกครั้งก่อน กลับแกล้ง แสดงเหมือน
เน้นอะไร ไม่จำ ทำแชเชือน
มาแกล้งเพื่อน เจ้านาย ได้ทุกวัน

เพราะสงสาร งานหายาก ฝากนานเนิ่น
ลิตเติลเกิร์ล เกรงใจ ยอมให้ฉัน
เงินเดือนรอ ขอหมื่นห้า มาแบ่งปัน
เธอสี่พัน นั่นมากแล้ว แถวนคร...(ชัยศรี)

เป็นแม่บ้าน งานก็น้อย คอยเช็ดพื้น
ตอนค่ำคืน ยืนยาม ตามเงาหลอน
แทนยามขวด เขาลาออก บอกไว้ตอน
ยินเสียงหอน โหยไห้ ใกล้เต็มเดือน

-๐-๐-๐-

 :001:

ขออภัย เพิ่งสังเกตว่า ลงท้ายคำ "เดือน" ซ้ำครับ
ขอแก้ไขงานใหม่ ให้ถูกต้อง ที่บทแรก วรรคที่สาม


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 10, กันยายน, 2557, 05:16:07 PM
 
:020:


อนิจา..ชราไปวัยยานหย่อน
โดนขอดข่อนประจำคำเชือดเฉือน
มีอาชีพสุดหรูกวาดถูเรือน
ดูแลเพื่อนนายจ้างมิว่างเว้น

"กรกช"หล่อดีแต่ขี้บ่น
ทั้ง"กอหญ้า""ปลายฝน"คนชอบเล่น
คุณ"หมู"หวานแก่หง่อมจอมทะเล้น
ที่ปากเด่นโม้ลั่น นั่น"ไพรพราน"

"กรวิชญ์"ขี้เซาชอบเข้าบ่อน
"น้ำหนาว"สาวชอบงอนแต่อ่อนหวาน(จืดอ่ะ)
คุณ"หญิง"ขา บ่าวท้อรอมานาน
เงินเดือนล้านห้าแสนไยแคลนคลอน

Sasi

ที่เอ่ยชื่อไม่หมด...เพราะแก่เลยเหนื่อยซะก่อนหมดแรง :047: :a013: :063:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 10, กันยายน, 2557, 06:44:22 PM

#๓๓๒

-๐-๐-๐-

ปะติโถ ปะติถัง กะมังขัน
ทวงทุกวัน ทวงทุกที ไม่มีถอน
เดี๋ยวก็เรียก เดี๋ยวก็ถาม ตามเว้าวอน
ชอบแอบนอน ชอบแอบนึก พิลึกคน

จะล้านห้า จะบ้าหรือ ทำหือต้าน
แค่กวาดบ้าน แค่งานเรือน เตือนทุกหน
โน่นเลยชัด โน่นปัดไป หยากไย่บน
ต้องถูจน ต้องทนทำ ย้ำจนชิน

อย่าร้องเรียก อย่าเรียกร้อง ฟ้องใครนั่น
จะวันละพัน จะพัลวัน กันหมดสิ้น
แค่ไปทำ แค่ทำไป ฉันได้ยิน
จนตายดิ้น จนดิ้นตาย ก็ใช้งาน

-๐-๐-๐-

 :001:

ขอลองรูปแบบ แปลกๆใหม่ๆ มาให้อ่านครับ



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 10, กันยายน, 2557, 07:56:15 PM

                                               ขอแอบหลัง นั่งแอบหงอ ตัวงอสั่น
                                               จากวันนั้น จนวันนี้ ฤดีย่าน (กลัว)
                                               ค้างเงินใคร ค้นเงินก่อน อ่อนดวงมาน
                                               หาอีกล้าน เพิ่มอีกคน แต่จนจินต์

                                                           :d02:
                                                        ลิตเติลเกิร์ล

                                                อยากสนุกด้วยค่ะ แต่ได้แค่บทเดียว
                                                ปวดหัวแล้ว  :090:

                                  (http://upic.me/i/vr/mdmu-29.png) (http://upic.me/show/52461634)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 10, กันยายน, 2557, 08:04:14 PM


พักผ่อนเถอะค่ะคุณ"หญิง"
อยู่ทางนี้เดี๋ยวบ่าวจัดการดูแลให้ทู้กๆๆๆๆๆอย่างเลยเจ้าค่ะ
ขอเพียงแค่...ขึ้นเงินเดือนให้บ่าวอีกสักล้านนะเจ้าคะคุณหญิงเจ้าขาาาาาา
  :001::004: :a013:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 10, กันยายน, 2557, 08:36:04 PM

ขอบคุณค่ะคุณศิ พูดแบบนี้เขิลจัง

เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ คุยกับที่ปรึกษาเว็บได้เลยเจ้าค่ะ คุณศิ  :014:
ดูท่าทาง มีหลายล้าน

ขอบคุณมากค่ะ จากใจ

(http://upic.me/i/q4/26m21.gif) (http://upic.me/show/52667062)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 10, กันยายน, 2557, 11:56:18 PM
หนุ่มเหน้า...หน้ามนคนกระล่อน
โผล่มาตอน...รัศมีรวีสิ้น
จังหวะขึ้นกระไดก็ได้ยิน
เสียงทวงหนี้ทวงสิน...สะดุดพลัน!!!

กระชากแบงค์จากกระเป๋าเอามาม้วน
เป็นมวนมวนเร็วรี่ฤดีสั่น
เหน็บถุงเท้าซ่อนไว้แทบไม่ทัน
"ศศิ" กัลยาเห็น...จะเป็นประเด็น!!!

คงจักริบเงินเราเอาเข้าบ้าน
อ้างเรื่องงาน...มาคุกคามขู่เข็ญ
ผมหาเงิน...เหงื่อไหลไคลกระเซ็น
ยอมเนื้อเย็น...มิได้หรอก...บอกผู้คน

เปรื่อง
๑๐ ก.ย. ๒๕๕๗

ช่วงนี้งานเยอะ เอาตัวไม่รอด เลยไม่ได้ต่อกลอนกับเพื่อนๆ ครับ  :047:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 11, กันยายน, 2557, 08:22:54 AM
  
:AddEmoticons00945:


สะดุ้งตื่นตอนสายตาลายหมุน
แล้วกลิ้งหลุนตกเตียงเดี้ยงเลยก้น
เดินกระเผลกเขยกย่องปวดน่องตน
ไผน้อ..บ่น ถึงเราแต่เซ้ากั๊น

เปิดจอเจอท่าน"เปรื่อง"เมืองขอนแก่น
ชายมาดแมน เอวเคล็ดเฮ็ดหยั่งฮั่น
ย่างเตาะแตะต้วมเตี้ยม..เรียมงงงัน
ตัวเป็นตัน ตุ๊ต๊ะจะขึ้นเรือน

ตะโกนก้องร้องสั่งยังใต้ถุน
"ศรีเปรื่อง"คุณ รองเท้าเจ้าสิเปื้อน
ถอดซะก่อนดีแน่แม่บ้านเตือน
แล้วค่อยเยือนเฮือนนะจ๊ะ...อย่าแง่งอน

Sasi

 
:AddEmoticons00920:

คิดถึงอยู่..ฮู้บ่..แต่ด้วยความชราของแม่บ้านเองจึงเอ่ยชื่อตกหล่นไปจร้าาา :d06: :001:



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 18, ธันวาคม, 2560, 01:59:33 PM


ขุดกระทู้ไก่กามาให้อ่าน
เป็นกลอนหวานวับวามตามอักษร
คดีเก่าเกลื่อนกลาดเรื่องขาดตอน
ต้องอ่านย้อนแต่ต้นค้นประเด็น

-๐-๐-๐-


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำหนาว ที่ 18, ธันวาคม, 2560, 04:37:32 PM

มีหลายเรื่องพูดกันสนั่นบ้าน
ตั้งแต่งานเรือนนี้เท่าที่เห็น
มีเรื่องแกล้งเย้ากันเช้ายันเย็น
โดนเคี่ยวเข็ญให้ผสานกลอนหวานกัน

น้ำหนาว
 :a016:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 21, ธันวาคม, 2560, 12:37:32 AM

เห็นกลอนหวานจานฉ่ำลำนำศิลป์
ทั้งรสกลิ่นลอยไกลชวนใฝ่ฝัน
แต่พอลิ้มชิมรสทุกบทนั้น
กลับเปรี้ยวมันจริงแท้แต่ละคน

ทั้งดุเด็ดเผ็ดแซ่บแทบโดดดิ้น
พอแตะลิ้นซู่ซ่าน่าฉงน
ทุกลีลาจี๊ดจ๊าดที่วาดปน
ช่างเหลือล้นลวดลายไม่หย่อนยาน

แม้หลายคนจะชราตาฝ้าฝุ่น
แต่ก็ลุ้นร่ายขยับยามขับขาน
มีแต่หมูวัยละอ่อนย้อนวันวาน
แม้เนิ่นนานยังหนุ่ม.. เนื้อนุ่มเนียน ฯ
 :041:
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: นักเลงกลอน ที่ 21, ธันวาคม, 2560, 12:12:53 PM


แปลกพิกลกลอนรักเราดักอ่าน
จะว่าหวาน ? ก็ใช่ เอ่อ...ใครเขียน
หวานตรงไหน ใครทำ ? ขอร่ำเรียน
เผื่อจะเพียรแต่งบ้างเป็นบางงาน

แล้วจะส่งประกวดอวดผองเพื่อน
ถือเสมือนกลอนรักเป็นหลักฐาน
ฟังรื่นหูดูระรื่นแสนชื่นบาน
เพื่อฝากผ่านอ้อมใจให้ผองชน


ริ  สิริรั    :a016:



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 22, ธันวาคม, 2560, 12:31:52 AM

เห็นกลอนหวานท่านสริญที่รินกลั่น
มาฝากฝันอ้อมใจอาจให้ผล
สาวบ้านน้อยพลอยรื่นชื่นกมล
เมื่อยินยลโศลกนี้ที่อ้อนมาน

กลอนจะลอยล่องไปให้ลมหวน
และหมุนทวนโรยกลิ่นเรื่อยรินผ่าน
หอมหัวใจจนถึงซึ่งบนคาน
สั่นสะท้านสะเทือนเขย่า.. สาวบ้านกลอน ฯ
.
  :d13:
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 22, ธันวาคม, 2560, 07:53:07 AM
 

:d21:

เสียงอะไรสะเทือนเรือนสะท้าน
ใครเคาะคานปึงปังดังกระฉ่อน
อากาศเย็นเห็นไหมมันไชชอน
ฉันจะนอนงีบต่อ  รอตะวัน

โก้งโค้งงอห่อตัวหัวปักหมอน
เสียงสะท้อนยังผุดไม่หยุดนั่น
โผล่จากโปงโยงโย่โถหมูตัน
ดู๊สิดันพาพวกเข้า  เขย่าเรือน

Sasi

 :d06:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 22, ธันวาคม, 2560, 03:22:13 PM

หญ้าใช่คนบนคาน สะท้านคลื่น
หัวใจขื่นขมเกาะกระเพาะเคลื่อน
ดังสนั่นสะท้านบ้านสะเทือน
จนผองเพื่อนผู้หญิงวิ่งวนเวียน

หนาวก็หนาวเนื้อห่มลมฟ้าผ่าน
กลอนบทหวานวนคิดนั่งขีดเขียน
หวานจนมดแดงป่วนจะจวนเจียน
ไต่ขึ้นเชี่ยนหมากคนที่บนคาน

(http://upic.me/i/v3/1s693.gif) (http://upic.me/show/15681898)

กอหญ้า กอยุ่ง




หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: ฟองเมฆ ที่ 22, ธันวาคม, 2560, 06:45:21 PM

เหมือนจะเกี่ยวกับเราเข้าเครือข่าย
แต่สุดท้ายผิดคนจึงขอผ่าน
เรื่องหมากพลูรู้น้อยค่อยค่อยคลาน
ออกจากบ้านกลอนน้อยค่ำค่อยเวียน

:AddEmoticons00936:
ฟองเมฆ


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 23, ธันวาคม, 2560, 12:22:38 AM

ใครเข้าข่ายบอกกันอย่าหันเหิน
รับลมเพลินบนคานรีบขานเขียน
ท่านสริญนั่งรอท้อใจเจียน
เขย่าเสาพากเพียรอยู่เนิ่นนาน

ละอ่อนหมูอยู่นิ่งมิอิงอ้อน
แอบพักนอนหลับตาว่าขอผ่าน
ซุ่มชมนกชมไม้ให้สำราญ
อยู่หน้าบ้านแบบนี้.. มิวุ่นวน ฯ
.
 :d14:
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 24, ธันวาคม, 2560, 07:58:33 PM



เตรียมคำหวานเรียงร้อยคอยคนอ่าน
ถึงไม่หวานมากพอก็ไม่สน
เพราะว่าหวานรู้สึกลึกในจน
จะขุดค้นขึ้นเสนอก็เก้อเกิน

เพียงในใจรู้ใจได้ออดอ้อน
อ่านถึงตอนอิงแอบแบบขวยเขิน
ส่งสายตาวิบวับระยับเพลิน
เฝ้าหยอกเอินอบอุ่นละมุนมาน

-๐-๐-๐-


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 25, ธันวาคม, 2560, 12:01:28 PM
:d21:


รับหลังไมค์ประจำคำขอดค่อน
ว่าเขียนกลอนอะไรไม่ซาบซ่าน
บางคนแถมก่นด่าว่าซะบาน
โดนมาอานพูดแดก  กระแทกกระทั้น

มีสักคนบ้างไหมใครสงสาร
สอนแม่บ้านเขียนใหม่ให้เข้าขั้น
อยากหวานเจี๊ยบเนี้ยบล้ำเรื่องจำนรรจ์
เนี่ยหลายวันคิดมิคล่อง  ท้องอึนอึน

Sasi

 :d12:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 25, ธันวาคม, 2560, 01:32:56 PM

เหมือนจะหวานแหว๋วแต่ก็แค่เหมือน
แววรางเลือนร้างไกลยุไม่ขึ้น
จินตนาการกรองสมองมึน
สำนวนหึดบึกบึนยังเบ่งบาน

นั่งเขียนกลอนอ้อนรักเพื่อพักผ่อน
พยายามเยื้องกลอนให้อ่อนหวาน
เหมือนยังเล็กเด็กน้อยที่ค่อยคลาน
เขียนแล้วอ่านไม่อ่อนคนอ่อนแทน

อยากเขียนกลอนอ่อนหวานปานอ้อยคั้น
เหตุผลนั้นโน้มความตรงตามแผน
ไม่ใช่หลอกจะบอกว่าต้องหาแฟน
กลอนจะแน่นด้วยเนื้อ น้ำตาลตุน

(http://upic.me/i/6y/g6q16.gif) (http://upic.me/show/36727668)

กอหญ้า กอยุ่ง


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 26, ธันวาคม, 2560, 07:25:04 AM
 
:a002:


มันยากยิ่งจริงแท้แม้ขุดเค้น
หวานยังเร้นลับไกลไม่ติดฝุ่น
หลานแนะนำย้ำช่วยด้วยการุญ
โถแม่คุณโปรดยั้งคิดและพิจารณ์

ย่างแรกแย้มแซมขาวพราวขุมขน
ผิวแยกย่นยุ่มย่ามตามสังขาร
ตัวชาเฉื่อยเมื่อยล้าหลากอาการ
คำที่หลานแนะนำสุดลำเค็ญ

ยัยศิ


 :d12:


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 02, มกราคม, 2561, 07:41:15 PM


อยู่อย่างไรให้มีค่าเวลาสั้น
อายุนั้นนับหลักเพลินเดินมาเห็น
ถึงหลักสี่มีหลักห้าถ้าต้องเป็น
หอมหรือเหม็นเหี่ยวหรือตึงจึงคุ้นชิน

เมื่อเบิกบานมานแจ่มใสใจเลือกสรร
มองทุกวันเป็นวันดีมีไม่สิ้น
สุขรอบกายหลายหลากมีที่ได้ยิน
หาง่ายหนอหิวก็กินอิ่มก็นอน

-๐-๐-๐-



หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 03, มกราคม, 2561, 11:30:29 AM
หวานเสือเนื้อสัน

นอนระเนนเอนราบทาบตอกสาน
เป็นตำนานเคยคุ้นหนุนไม้ขอน
ปีนต้นยางตีผึ้งถึงดงดอน
กาลแต่ก่อนผู้เฒ่าเล่าติดพัน

กินเนื้อย่างกลางป่ามาหลายหน
ผ่านมาจนยิงเสือกินเนื้อสัน
พรานล่าสัตว์ต้องระมัดระวังครัน
เพลินชมจันทร์ไม่เหลือเสือจับกิน

อันเนื้อเสือเชื่อเถิดว่าเลิศหวาน
คนโบราณเคยชิมลิ้มแล้วสิ้น
ครั้นนั่งฟังท่านเล่าเราได้ยิน
เดินลงดินก้มออกสำรอกคลาน

เนิน จำราย


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 03, มกราคม, 2561, 11:00:58 PM

กินหรือนอนคลานนั่งเลือกรังสรรค์
อ้อนพระจันทร์ร่ายกลอนอันอ่อนหวาน
เพียรระบายลายลักษณ์สลักจาร
ป้อนดวงมานหายหม่นสิ้นมลทิน

ลานระเบียงแห่งใจเอื้ออายอุ่น
อันละมุนโอบฤดีมิมีสิ้น
เพลินนิทานขานขับสดับยิน
หวนหอมกลิ่นพงป่าพนาวัน

จนรำลึกลอยไปถึงวัยก่อน
ชวนคิดย้อนความหลังครั้งสุขสันต์
ถิ่นทุ่งเคยอาศัยคลับคล้ายกัน
กรุ่นกลิ่นกลั่นหญ้าไม้ขจายขจร

หวนเอ๋ยหวนความหลังยังคงหวาน
แดนดงม่านแห่งใจในกาลก่อน
เวียนวนเห็นเป็นสายมิคลายคลอน
แม้นหลับนอนดวงจิต.. มิคิดเลือน ฯ
:
.
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)




หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: หนูหนุงหนิง ที่ 04, มกราคม, 2561, 01:35:10 PM

ไม่คิดไกลลานกลอนอักษรสรรค์
ในทุกวันยังซึ้งคิดถึงเพื่อน
ทุกวันแม้นลำบากยังอยากเยือน
คล้อยร่างเคลื่อนเข้าขานสถานกลอน

เล่าเรื่องราวเคยผ่านสำราญผล
ในบางหนบางครานำมาป้อน
เป็นทำนองสัมผัสจัดเรียงตอน
เพื่อได้ผ่อนคลายทุกข์สุขใจแทน

 :d09:
หนูหนุงหนิง


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 09, มกราคม, 2561, 09:45:44 PM



มาบ้านน้อยทีไรให้สดชื่น
มวลมิตรยื่นยิ้มใสให้คล้องแขน
เย้าสรวลเสเฮฮาสำราญแดน
มาตรเหมือนแม้นแคว้นเราเหล่าคนธรรพ์

-๐-๐-๐-


หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 10, มกราคม, 2561, 12:36:50 AM

แค่เพลงกลอนร่อนเรียงมาเคียงป้อน
โอดคำอ้อนอาบอวลก็สรวลสันต์
ปรุงน้ำใจใส่เพิ่มเสริมผูกพัน
ก็ผูกมั่นมิตรภาพให้ฉาบริน

จากหยดน้ำเล็กน้อยทยอยเคลื่อน
แล้วไหลเลื่อนรวมฤดีกวีสินธุ์
อกก็ฉ่ำชื่นแพร้วยามแว่วยิน
เพราะมิสิ้นน้ำใจ.. ที่ในเรือน ฯ
:
 :d09:
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)





หัวข้อ: Re: กลอนหวาน (เขียนอย่างไรให้หวาน...งาน แม่กน จ้ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 19, มกราคม, 2561, 06:15:52 AM

ฮัมเพลงกล่าวเกี่ยวก้อยร้อยอักษร
หนึ่งบทกลอนคล้องศัพย์เริ่มขับเคลื่อน
เสียงพิณส่งคลอคำคอยย้ำเตือน
ดั่งเสมือนวิมาน ประทานดล

จากน้ำใจไหลเห็นเย็นระรื่น
ที่หยิบยื่นยังเห็นเป็นภาพผล
สู่หัวใจใส่สอดกอดกมล
คือกุศลแห่งใจที่ได้ทาน


ลิตเติลเกิร์ล

(http://upic.me/i/wa/16002907_714098032105740_5095947560663188492_n.jpg) (http://upic.me/show/61925983)