|
หัวข้อ: ◇..กับความเหงา..◇ เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ โสม ที่ 11, มกราคม, 2557, 04:42:25 PM :a003: ◆....กับความเหงา....◆ ............◆............ เหมือนต้องมนตร์จนฤทัยหวามไหวสั่น เพียงพบกันครั้งแรกสุดแปลกเหลือ ราวกับมีเพรงบุญคอยหนุนเจือ เข้าโลมเอื้อโอบขั้วของหัวใจ ............◆............ แม้นยินเพียงเสียงพี่ที่เบาแผ่ว น้องชื่นแล้วกำซาบอกวาบไหว ดวงฤดีสี่ห้องลอยล่องไกล เคลิบเคลิ้มในถ้อยหวานบทกานท์พลัน ............◆............ ลมหายใจเข้าออกดั่งบอกว่า ทุกเวลาเฝ้าเพ้อละเมอฝัน แอบหลงรักภักดิ์พี่ดั่งชีวัน แต่ต้องกลั้นเก็บไว้ในส่วนลึก ............◆............ อยากเผยรักออกไปใจแทบขาด แต่มิอาจเอื้อนความตามรู้สึก เพราะหัวใจเจ้ากรรมรู้สำนึก จินต์สะอึกเห็นเขาเข้าคู่เคียง ............◆............ ก็ได้แต่แค่ซ่อนอาวรณ์ไว้ ก่อนหัวใจจะจมรักยากหักเลี่ยง จึงจารร้อยถ้อยคำมาจำเรียง อยู่กับเพียงความเหงาที่เร้ารุม ............◆............ หนึ่งโสม ๑๑.๑.๒๕๕๗ :a003: |