|
หัวข้อ: อย่าให้ชังแม้ครั้งเดียว เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, กันยายน, 2558, 10:55:34 AM (http://upic.me/i/i7/6egnp.jpg) (http://upic.me/show/56626018) อย่าให้ชังแม้ครั้งเดียว เขาบอกเธอว่าฉัน...เปลี่ยนผันแล้ว พอเธอแว่วคำบอกที่กรอกหู อารมณ์พล่านดาลใจแค้นไหลพรู ไม่รับรู้เหตุผลเรื่องต้นปลาย จะเท็จจริงอย่างไรไม่พินิจ ถมความผิดทับฉันสวรรค์หาย สัญญาเหลือค่าเพียง “ในเสี่ยงทาย” ความมักง่ายเป็นมิตรของจิตเบา ถ้าหูเบาใจหนักไม่มักง่าย มิทำนายเรื่องโฉ่อย่างโง่เขลา ความคิดวุ่นหุนหันโทรมบรรเทา จะไม่เศร้าโศกซมระทมจินต์ เธอฟังหูรับกองไว้สองหู จึงโศกอยู่อาดูรไม่สูญสิ้น เรื่องว่าฉันเหลวไหลเธอได้ยิน เกิดจากลิ้นของใครอย่าใฝ่ฟัง คนอย่างฉันคดซื่อดีหรือชั่ว ไยจะมัวโอ้เอ้ลังเลหวัง คำคนอื่นจักผลาญพิมานพัง ถ้าเธอตั้งสองหูรับรู้คำ จง “ฟังหูไว้หู” คิดถูเถิด หากคิดเพริดเกินจะพลาดถลำ รู้เถิดนะบอกให้... “ฉันใจดำ” ขออย่าทำให้ชัง....แม้ครั้งเดียว !!! @ เต็ม อภินันท์ ๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๘ / ๑๖.๔๐ น. * ขอบคุณภาพวิทยาทานจากเน็ต * |