|
หัวข้อ: เรื่อยไปตามใจเรา เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 17, มิถุนายน, 2564, 03:25:55 PM เรื่อยไปตามใจเรา ปล่อยความคิดเคว้งคว้างอย่างว่างเปล่า เหมือนผงฝุ่นบางเบาลอยลับหาย นับจากวันเริ่มต้นจนสุดท้าย ท่ามกลางความเดียวดายไม่มีใคร โลกตรงนั้นแต่ละวันเกินฝันถึง จะหันพึ่งเหลียวหาคราหวั่นไหว มีเพียงเสียงโหยหวนคอยกวนใจ จากข้างในเพพังประดังประเด อยากเดินทางท่องไปในโลกกว้าง รอนแรมร้างเรื่อยไปไม่หันเห ทิ้งความหลังฝังไว้ไม่ลังเล ปลิดปล่อยเล่ชีวิตทุกทิศทาง นั่งฟังคลื่นครื้นเครงบรรเลงกล่อม ดาวรายล้อมสะท้อนหาวคราวรุ่งสาง ย่างเหยียบทรายพรายเม็ดเกล็ดระวาง เสียงสายลมครวญครางต่างใจเตือน ภูผาสูงตระหง่านลานเมฆขาว ที่เหน็บหนาวแสนไกลไหลลอยเลื่อน นิทราอยู่ตลอดกอดแสงเดือน จนกว่าเคลื่อนแสงทองรองเรืองรุ้ง ปล่อยความคิดเคว้งคว้างกลางความเหงา ในใจเราคราดอกจานบานเต็มทุ่ง ลมพัดมานาข้าวกราวถึงยุ้ง ฝุ่นพวยพุ่งหมุนรับกลับมาแล้ว 17/6/64 |