บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต => ข้อความที่เริ่มโดย: อักษรารำพัน ที่ 02, มิถุนายน, 2557, 08:38:35 AM



หัวข้อ: เมากะเมีย...ด้วยอีทิสังฉันท์ ๒๐
เริ่มหัวข้อโดย: อักษรารำพัน ที่ 02, มิถุนายน, 2557, 08:38:35 AM
๏ ยามระวีละสายก็มายก็เมา
เฉลิมฉลองก็ถองฉะเหล้า..........บเว้นวาย

๏ เมียจะด่าจะว่าจะสาธยาย
ก็ปล่อยก็วางระหว่างระบาย.........มิสบตา

๏ ใจสะทกสะท้านมิหาญมิกล้า
มินานก็เบื่อเพราะเหลือระอา........ก็ราไป

๏ ใช่จะเกรงจะกลัวจะหวาดฤทัย
กระดกจะซดเพราะอดมิไหว.........มิได้ฟัง

๏ ค่อยละเลียดละเมียดละไมมิยั้ง
มิดื่มสุราละล้าละลัง..................ระทมแสน

๏ เมาสะวิงสะวายจะส่ายจะแอ่น
อุษานภาสว่างก็แจ้น................สิไปถอน

๏  มันสะลึมสะลือบ่ชื่นสินอน
ขยุกขยิกขยักขย้อน................บ่สร่างซา

๏ มันผะอืดผะอมระทมอุรา
ประหนึ่งจะคายสิสังขยา..........และอาเจียน

๏ เออฉะนั้นฉะนี้นะพี่จะเพียร
จะกลมจะแบนจะแว่นจะเวียน....แวะถอนเลย

๏ ถึงสะบักสะบอมก็ยอมเพราะเคย
ก็ขาดมิได้หทัยเฉลย...............สุราริน

๏ แล้วก็กรึ๊บก็กรึ๊บบ่ยลบ่ยิน
ประชดประชันเพราะฉันก็ชิน.....กะเสียงเมีย

๏ ถอนซะหน่อยก็บ่อยนะกรึ๊บกะเบียร์
และตาก็เมียงชะม้ายกะเชียร์......ชะช่วยถอนฯ..

______________________________________________

๏ เมาสุราก็อย่าไถลตะลอน
ผละหนีนะพี่มิมีสะออน..............จะนอนคราง

๏ ดวดซะให้หทัยไสวสว่าง
ระรี้ระริกกระซิกมิห่าง.................นะอย่างเคย

๏ น้องจะเสริฟจะเปิบอะไรมิเฉย
กระวีกระวาดมิขาดละเลย...........สิเชยชม

๏ พี่มิเมาก็คงมิเคล้ามิดม
ก็หย่อนและยานก็อ้วนและกลม.....ก็เข้าใจ

๏ จึงจะหมายจะมอมและย้อมหทัย
ซะทีนะพี่พิรี้พิไล.......................มิได้การ

๏ หากริหนีนะพี่มิมีสะท้าน
ระวังนะสากจะฝากประทาน.........กบาลแยก๚ะ๛...(เมีย)


หัวข้อ: Re: เมากะเมีย...ด้วยอีทิสังฉันท์ ๒๐
เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 07, มิถุนายน, 2557, 10:47:49 AM
(https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSpvTwy920SFbt80VF-q0I-tpgtnsB4a0dCxjHNVWp1dArR2t1P)
อรุณบุญ
(http://1.bp.blogspot.com/-UYjUiI_EbzI/TxDneWKOSbI/AAAAAAAAVS8/68AbB9vjpnA/s320/187841zzukfm12dl%255B1%255D.gif)
                                            ๏ เช้าละมุนอรุณกระเซ้าไสว
                                            ตระการสะพร่างวิจิตรประไพ              แอร่มพราย

                                            ๏ แสงกระจายสะเก็จตะวันกระจาย
                                            พระสงฆ์ประกิตสล้างประกาย             ละทุกข์กรรม

                                            ๏ บาตรประจงประคองตลอดประจำ
                                            ประกอบพิธีประกาศกระทำ                อภัยทาน

                                            ๏ เคียงมิห่างเสมอเพราะนายทหาร
                                            พิทักษ์ประชาผิว่าระราน                   จะโรมรัน

                                            ๏ บิณฑบาตพิลาสประดุจสุวรรณ
                                            วิมุตติครองพระธรรมะขันธ์                วิโมกข์ครา

                                            ๏ เดินพิศุทธิ์แสดงวิถีประสา
                                            มิคาดจะพบมิคิดเจอะพา                  ระเบิดเพียง

                                            ๏ ตูม!!สะเทือนเขยื้อนสนั่นเผดียง
                                            ทหารพระสงฆ์สบงเสบียง                 กระจายบน

                                            ๏ เกลื่อนสนองวิบัติละเลงถนน
                                            วินาศประสบกระหน่ำกุศล                 มนุษย์ทราม

                                            ๏ วาดมโนอุบาทว์ก็เพียงประณาม
                                            เถอะช่วยประณามและร่วมประณาม     มิปรานี

                                            ๏ เลือดกระเด็นระทดสลดฤดี
                                            คละคลุ้งผสมประจักษ์ประสี              อนาถแสน ๚ะ๛
                                                                            คอนพูทน
(http://yamiejung16.webs.com/photos/mie2/61.gif)