บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ปลาย อักษร ที่ 15, มกราคม, 2558, 11:23:10 AM



หัวข้อ: "นาทีนั้น..... "
เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 15, มกราคม, 2558, 11:23:10 AM
(https://i.ibb.co/p4c6587/Jpeg.jpg) (https://imgbb.com/)

"นาทีนั้น"

เมื่อเธอเปลี่ยนหัวใจไปจากฉัน
สิ้นรักกันจากนี้ไม่มีเหลือ
ยากจะรับความจริงสิ่งคลุมเครือ
ไม่อยากเชื่อจบแล้วหรือรักเรา

ปล่อยฉันโศกอาดูรสูญความหวัง
อกแทบพังปี้ป่นทนเงียบเหงา
อนาคตชอกช้ำดำมืดเงา
จมอยู่กับความเศร้าทุกวันคืน

ฉันจะอยู่อย่างไรในวันหน้า
หยาดน้ำตาพรั่งผุดสุดจะฝืน
ก้มหน้ารับหมองหม่นทนกล้ำกลืน
ยากจะยืนอยู่ได้ให้พ้นวัน

สุรีย์คล้อยเคลื่อนลงตรงขอบฟ้า
คล้ายชีวาลับลงตรงขอบฝัน
ลมหายใจเริ่มโหยโรยร่วงพลัน
เบา และสั่น แผ่วเลือน เหมือนใกล้ตาย


............... ปลาย อักษร



หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 15, มกราคม, 2558, 12:02:21 PM
 
:056:


ก็เห็นอยู่รู้ตัวอย่ามัวช้า
เก็บเสื้อผ้าเชียวนะก่อนจะสาย
คบกันไปใจท้อพอทีชาย
อย่ายักย้ายโยกโยนโน่นบันได

เบื่อขี้หน้ามานานอยากขานกล่าว
ก็ผู้บ่าวหัวล้านกบาลใส
ฟันยื่นเหยินเกินกลั้นเหม็นบรรลัย
ฉันมิอยากเข้าใกล้ใช่แกล้งโวย

เนื้อหนังเซียวเหี่ยวย่นจนจริงเจ้า
ไม่ยั่วเย้าหยอกแหย่ แหม..โหลยโท่ย
เห็นคู่อื่นชื่นบานคำหวานโปรย
อกรินโรยคู่เรามิเอาการ

อย่ามาย้อนความหลังฟังแล้วหน่าย
นึกแล้วอายจังเลยเคยข้องขาน
รื้อฟื้นไปไยกันเรื่องวันวาน
ปล่อยเลยผ่านแล้วกันวันนั้นเมา

Sasi


 :d05:


หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 16, มกราคม, 2558, 10:40:21 AM

แสนดีใจได้ฟื้นคืนสติ
คุณ Sasi เปิดทางไม่ร้างเฉา
รอมานานจึงแกล้งแสร้งซึมเซา
ทำเหมือนเศร้าเจ็บช้ำยามขาดเธอ

แต่ตอนนี้ดีใจเหมือนได้แก้ว
หลุดบ่วงแล้วลาไกลไม่พลาดเผลอ
สบโอกาสอย่างนี้ดีนะเออ
พาหัวใจไปบำเรอกิ๊กทันที

ออกจากบ้านทันใดไม่หันกลับ
กิ๊กรอรับเริงร่าสุดหาที่
ไปก่อนนะลาลับกับเธอนี้
ที่สุมเศร้าก็ยินดีปรีดาพลัน

อยู่กับกิ๊กเอาใจไม่มีห่าง
ไม่อ้างว้างหมดทุกข์แสนสุขสันต์
เฝ้าคลอเคลียชมชื่นทั้งคืนวัน
นาทีนั้นสุขยิ่งทุกสิ่งแล้ว

............... ปลาย อักษร


หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 16, มกราคม, 2558, 11:29:20 AM

หัวอกกิ๊กอย่างฉันเลยหวั่นไหว
ยินข่าว"ปลาย"หมายใกล้หัวใจแป้ว
คงถึงคราวเคราะห์หามทุกข์ตามแนว
จึงขอแจวเลิกสิทธิ์เป็นกิ๊ก"ปลาย"

 :d20:
โอ่งทอง


หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 16, มกราคม, 2558, 02:10:37 PM
:d26:

นาทีนั้นรู้ความไปตามนี้
ด้วยเธอมีกิ๊กใหม่ใจมั่นหมาย
วางแผนแนบแอบหลอกออกอุบาย
แสร้งตีโพยตีพายจะตายเอา

ทั้งสองปลายชายหญิงเหมือนลิงลพฯ
ก่อนเคยคบมานานฉันมันเขลา
โดนปลายหญิงชิงรักหักอกเรา
ปลายชายเขาไสผลักเลิกร้างลา

เป็นแม่หม้ายป้ายแดงขอแจ้งข่าว
ต่อนี้สาวโสดใสไร้ฝั่งฝา
เรือพ่วงปลอดรอดไปไม่โผล่มา
จะควานหาชายใหม่ไม่รอรี

Sasi

 :xav87159:


หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 17, มกราคม, 2558, 07:18:25 PM

นาทีนั้นเอาละหมูปรากฏ
สิ้นกำสรดโศกศัลย์จะหันหนี
เมื่อคุณศิพบหมูฟ้ารู้ดี
เรื่องราวที่สุมนั้นสิ้นบั่นทอน

จะมารับซับน้ำตามิช้าเฉย
อย่าเศร้าเลยร้อนร้ายจงถ่ายถอน
คุณปลายจากพรากไร้ให้ร้าวรอน
ขอจงย้อนมองหมูดูสักครา

เอยจะปลอบขวัญนางมิห่างหาย
มอบถวายใจวางไม่ห่างหา
มอบความรักภักดีซึ่งชีวา
ขอเพียงว่าคุณศิ.. สิมอบใจ ๚ะ๛
:
.
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 17, มกราคม, 2558, 09:04:14 PM
:a002:

บัดนั้น
โอ้อกฉันสะท้านหวานหวามไหว
ยืนตะลึงอึ้งแป๊ป แอบดีใจ
รีบตกลงทันใดไวเกินเดา

เป็นรักแท้แน่นอนนะตอนนี้
ไว้ฝากผีฝากไข้ไปจนเผา
ซึ้งน้ำคำฉ่ำปอดกอดเต็มเปา
ปีนี้เข้าเก้าสิบรีบเลยเชียว

Sasi

 :037:


หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 17, มกราคม, 2558, 10:59:40 PM

ณ บัดนั้น
แมลงวันบินวาดน่าหวาดเสียว
ชนตรงหัวอย่างจังนั่งหน้าเซียว
เอ๊ะ ประเดี๋ยว ตะกี๊พูด อะไรไป

ลืมหมดแล้วคำรักที่ถักย้ำ
แมลงวันเจ้ากรรมช่างทำได้
ชนอย่างแรงสมองเลือนเจื่อนเจื่อนใจ
พูดอะไรลืมหมดแล้ว.. ขอแจวจร ๚ะ๛
:
 :d04:
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 18, มกราคม, 2558, 07:11:42 AM

อ้าว...ซะงั้น
เวงกำ :043:

ม่ายย๊อมมมมมอ่าาาา :d20:  :001:


หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 18, มกราคม, 2558, 08:52:41 AM

                          (https://i.ibb.co/3stbmRR/4aa8dc424d2f1.gif) (https://imgbb.com/)




หัวข้อ: Re: นาทีนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 19, มกราคม, 2558, 12:44:43 AM

# ๔๐๓

เวลานั้น
เหมือนสวรรค์พลันล่มจมสุดถอน
เมื่อเรือลำเล็กเคยเกยสันดอน
ล่มเมื่อตอนตีห้าฟ้าจางปาง

เจอพายุลูกใหญ่ซัดไม่ยั้ง
ไม่ถึงฝั่งฝากฝันยันรุ่งสาง
ตรงปากอ่าวออกทะเลเฉนอกทาง
แลอ้างว้างโหวงหวิวปลิวลอยลม

โธ่..พายุยังกับคล้ายทลายเขื่อน
ไม่มีเตือนให้ตั้งตัวระรัวถล่ม
เรือที่ไหนจะไปรู้..สู้ก็จม
ได้แต่ก้มกลืนอาย..ชายชรา

เวลานั้น..ของ ชายชรา
ตอน...ผู้ชายพายเรือ
ใครอ่านแล้ว ออกทะเล อย่ามาโทษกอกดนะ..อิอิ...