♥♥.กลอนคนเศร้า.♥♥
♥
ฉันอ่านกลอนอ้อนออดหยอดคำหวาน
เชื่อมสมานสานฝันจนหวั่นไหว
เผลอร่วมฝันสรรค์คำพร่ำพิไร
ตอบกลอนไปใกล้ชิดคิดผูกพัน
♥
อ่านอ่านไปใจเคลิ้มเพิ่มความเหงา
เสียงเพลงเศร้าเคล้ากลอนอ้อนโศกศัลย์
ฟ้ามืดมนหม่นไหม้ไร้แสงจันทร์
ฝนครืนครั่นลั่นเปรี้ยงส่งเสียงครวญ
♥
เป็นนักเขียนเพียรมั่นขยันฝึก
ใจรำลึกนึกถึงจึงกำสรวล
ถึงเหตุการณ์พานไปใจเรรวน
ลมแปรปรวนหวนคิดจิตร้าวราน
♥
ผูกเรื่องราวคราวก่อนย้อนอดีต
เคล้าหริ่งหรีด กรีดร้อง ก้องผสาน
กับเรื่องราวคราวก่อนย้อนวันวาน
รินสายธารผ่านไหลใจเลื่อนลอย
♥
นั่นก็คือชื่อตอนกลอนคนเศร้า
เพลงแผ่วเบาเคล้ากลอนอ้อนคำหวาน
กลางความมืดชืดเย็นเป็นพยาน
รัตติกาลพานไปใจตรอมตรม
♥
ฉันอ่านกลอนนอนฝันถึงวันเก่า
กับเพลงเศร้าเหงาใจไห้ขื่นขม
เพลงเศร้าหวานผ่านไปใจระทม
เหงาอารมณ์ข่มจิตคิดถึงเธอ
♥
ชลนา ทิชากร