บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ออมอำพัน ที่ 25, เมษายน, 2560, 09:38:43 AM



หัวข้อ: ".....ร้อน "
เริ่มหัวข้อโดย: ออมอำพัน ที่ 25, เมษายน, 2560, 09:38:43 AM
(https://i.ibb.co/xqwkHCY/4vsun.jpg) (https://imgbb.com/)


ระอุไอร้อนร้าวผะผ่าวจิต
ดุจถูกพิษพ่นไฟฟายแสบสันต์
พลิกขวาล้าพลิกซ้ายทุรายพลัน
เฝ้านับวันสิ้นร้อนรอนชีวัน

หยาดมาเถิดแม่เอ๋ย...หยดหยิมฝน
ดุจน้ำมนต์มณีทิพย์หยอดสวรรค์
คลี่สยายคลายเร้ารังสิมันตุ์
วอนฝนฝันกลั่นกล่นหล่นลงมา

กี่ราตรีปฐพีพ่ายพวยร้อน
มาปลิดรอนสรรพชีวิตริดโลกหล้า
ทุกข์ทับถมทนท้อพ้ออุรา
ปรารถนาเมตตาวรุณริน

เหล่าพรรณพืชพล่านกร้านแดดแผดเผา
หงิกเง้าเฉาเฝ้าฝืนยืนด่าวดิ้น
ลมหายใจมรณาจ่อชีวิน
ทุกข์พังภินท์จินต์เศร้าซ้อนซ่อนตรม

จตุบาททวิบาทระนาดล้ม
ร้องระงมปมทุรายตะกายข่ม
ร้อนแล้งแห้งนับเนื่องเฟื่องนานนม
ฝังชีพจมเถ้าฟืนไฟกรายธุลี

จึ่งเต้นดิ้นร้องร่ายระบายโศก
รอร้อนโลกบรรเทาเหล่าซากผี
อยู่เหมือนตายตายเหมือนอยู่ทุกนาที
ดุษฏีธรรมชาติพินาศคลอน

จะโทษใครอะไรที่ไหนเล่า
ในเมื่อเราเผาโลกแลกสุขสลอน
มลพิษป่นปี้นิเวศน์ฟอน-
เฟะเน่าหนอน..กับแค่..."สะดวก"  "ง่าย"  "สบาย"


(https://i.ibb.co/DVzPdsp/1105194cn0jtifmaz.gif) (https://imgbb.com/)




หัวข้อ: Re: ".....ร้อน "
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 26, เมษายน, 2560, 12:22:55 AM

มนุษย์เป็นเช่นนี้ที่ลุ่มเหลิง
ก่อพระเพลิงกองใหญ่ไม่เสื่อมหาย
คือเพลิงแห่งห้วงกิเลศเภทโปรยปราย
เกิดร้อนร้ายในจิตผลิบันดาล

ค่อยขยายสู่สรรพชีวิต
จากดวงจิตโลภเร่าเริ่มเผาผลาญ
สู่รอบกายโลกามาช้านาน
จะก้าวผ่านอย่างไรในความจริง

โลกยังมีเวลามากอบกู้
ขอเพียงรู้แก้ไขในหลายสิ่ง
สร้างสำนึกตรึกวางมาอ้างอิง
มอบเป็นมิ่งของขวัญลูกหลานตน

แม้จะยากอย่างไรหากหมายมั่น
หากร่วมด้วยช่วยกันย่อมเกิดผล
อนาคตกำหนดวางกลางจิตคน
สร้างสายฝนหลั่งไหลในใจนั้น

ให้สายฝนสายใจดับภัยร้อน
โลกที่รอนลามร้ายให้เปลี่ยนผัน
อนาคตยังยาวเริ่มก้าวกัน
ร่วมแบ่งปันกอบกู้.. ชูโลกคืน ฯ
:
.  
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)

(http://upic.me/i/o5/global-warming.jpg) (http://upic.me/show/60705781)
ขอบคุณรูปภาพจาก Internet