บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

เดิมอาศัยในโพรงอุโมงค์ป่า
จากมารดาคลอดครรภ์เมื่อวันก่อน
โตผละอกหกเหินตามเนินดอน
แอบซุกซ่อนพุ่มไม้ใกล้ขอนเครือ

กระดิกหูชูหางพลางส่ายหัว
มองกราดทั่วโดดปุบตะครุบเหยื่อ
แดงดิบกินดิ้นด่าวเลือดคาวเจือ
ไม่หลงเหลือล้มหายตายเพราะยา

ทั้งนกหนูหมู่แมงแมลงไต่
มนุษย์ใช้สารสีเคมีฆ่า
ทึบรกชัฎตัดโปร่งโล่งสุดตา
ที่สัมมาหากินสิ้นหมดทาง

เผือดซูบซีดอิดโรยระโหยหิว
ท้องไส้กิ่วกระตุกเห็นดูกข้าง
ดำมอหม่นขนเหี้ยนเกรียนเทาจาง
ใบหูหางลงหลุบหุบตัวรอ

ผ่ายผอมโซเซซวนทรงทรุดล้ม
จับให้นมลูบหัวคลายกลัวหงอ
อาบชำระสะอาดเอี่ยมลออ
กินจนพอข้าวสุกคลุกปลาทู

หลังอาศัยในบ้านเล่นลานหญ้า
เป็นขวัญตาพิเศษแมวเพศผู้
หลายวันเงียบเลียบเลาะเสาะหาดู
ติดหนุ่มอยู่หนใดไม่เจอมัน

รพีกาญจน์