หัวข้อ: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28, กันยายน, 2557, 02:10:21 PM (http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2010/06/O9377393/O9377393-63.jpg) ทุกวันจ่อมออมสินกินอย่างเขียม เก็บเงินเตรียมว่าจ้างสร้างเรือนหอ เพียรปลูกผักตักน้ำตำมะกอ ปลาย พ.ศ.พบกันคือสัญญา จี่พริกแห้งแกงกล้วยในถ้วยเก่า สอยสะเดาผักจิกฉีกใบส้า ของชั้นดีมีผำยำไส้ปลา หมกปูนาจิ้มเกลือกับข้าวแดง ขอพ่อหลวงประกาศเสียงตามสาย ว่ามีชายกายดำกำยำแกร่ง หมดลำไยไร้งานขานขายแรง เรียกไม่แพงวันร้อยสองร้อยเอา ไม่กำหนดนับโมงโยงเย็นย่ำ เลยมืดค่ำคืนกลับเหมือนรับเหมา สักมื้อข้าวราวเที่ยงเลี้ยงบรรเทา บุหรี่เหล้ายาดองไม่ต้องมี วอนจ่ายสดงดเชื่อเบื่อทวงถาม แบ๊งก์ใบงามพับเพียงเรียงเลขสี ดึงยางรัดมัดฟ่อนซ่อนอย่างดี เศษตังค์ที่เหลือใช้ใส่ป๋องนม อุตส่าห์จ่อมออมสินกินนิดหน่อย รอบัวลอยลิ้นสากจนปากขม เรือนหม่นมอหอร้างครางระทม ยืนเป็นลมหลายครั้งยังไม่มา :a014: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28, กันยายน, 2557, 09:18:47 PM (http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2009/12/V8698147/V8698147-0.jpg) " สิ้นรัก " เหนือบ้านเธอชิดใกล้ใต้บ้านฉัน แค่รั้วกั้นกึ่งกลางถ่างลอดหา เล่นแสดงหญิงชายหนังขายยา เธอนางฟ้าฉันเป็นเช่นกุลี พอแดดร่มลมตกนกกากลับ เล่นตี่จับจัดแจงแบ่งพวกสี หญิงตีโป่งลงน้ำดำว่ายตี เล่นเป็นผีขี้แนดแปดเน่าตาย สางหุงข้าวเป่าไฟให้คุณแม่ พอแดดแก่เอาปลาไปเร่ขาย เห็นด้านหลังผ้าถุงมือจูงควาย ปล่อยตามชายทุ่งนาเธอนั่นเอง บ่ายนี้เล่นไอ้โม่งโยงโยงไหม วิ่งไวไวเธอแว๊บแอบข้างเข่ง ม้าก้านกล้วยเอวอวบควบปุเลง ช่วยร้องเพลงเป็นมอญซ่อนผ้าแพร เธอร้องกรี๊ดหวาดกลัวตัวหนอนไต่ กระโดดใส่อย่างจังหลังแทบแย่ จบมอปลายไปเรียนเธอเปลี่ยนแปร ฉันคนแค่ขายแรงแลกข้าวกิน มือเท้าเย็นใจเต้นตึกนึกภาพเก่า นั่งพิงเสาตาลอยคอยถวิล ฝากทะเลเทวาลมฟ้าดิน ถามยุพินสิ้นรักแล้วหรือไร? :026: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29, กันยายน, 2557, 12:37:36 PM (http://www.siamfishing.com/_pictures/board/upload2007/200712/119736990036055.jpg) " สิ้นเยื่อใย " จุดตะเกียงเรียงความถามไถ่ทุกข์ เธอพบสุขดังลือนั้นหรือไม่ สุดตาแหงนแสนเศร้าเราอยู่ไกล เหนือถึงใต้ห่างกันพันกิโล คิดจากคามตามเธอเจอไหมหนอ มัวเฝ้ารอกับบ้านก็นานโข บ่กินหลับจับไข้หัวใจโต ตากลวงโบ๋ดังปอบลอบกัดพุง อยู่บ้านนอกคอกนาชายป่าเขา กินปลาเจ่าราดผักข้าวหักหุง สี่แยกตัดพัทยาฟ้าเมืองกรุง เรืองจรุงมุ่งไปทางไหนดี เพื่อนบอกเพลินเดินเคียงคู่เพียงไหล่ ตัวสูงใหญ่ฝรั่งหนังดำปี๋ คนเหมือนคนปนปะแย่ละซี กัดโรตีอีฉันมันแขกยาม นั่นไข่ปอกลอกหน้าแถมตาตี่ เป็นเกาหลีญี่ปุ่นยุ่นสยาม พางวยงงสงสัยใครเธอตาม เข้าวัดถามชีเถรไม่เห็นเงา น้ำตาร่วงม่วงแบ๊งก์ใบสุดท้าย กลับไปตายฝังดินคืนถิ่นเก่า หากใครรักภักดีมีต่อเรา เอาก็เอาบ้านใกล้ไวแต่งงาน :smiley10: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06, ตุลาคม, 2557, 07:05:10 PM (http://image.coverdd.com/image-6336_4B049008.jpg) " สิ้นสูญ " ลมวันตกพัดพาพร้อมห่าฝน เสียงเบื้องบนครืนครั่นสั่นสะท้าน น้ำจากดอยไหลรวมท่วมดินดาน ห้วยละหานเชี่ยวกรากหลากเจิ่งนอง หยิบเชือกเกี่ยวกระบุงมุ่งถอนกล้า ไต่คันนาเคยเพลินเดินเรียงสอง ก้มตัวเก็บเจ็บหลังนั่งยองยอง เหลียวรอบมองมีเงาเราเดียวดาย จับไม้คานกระดกยกขึ้นหาบ เหงื่อไหลอาบลงหน้าตาเป็นสาย กระบุงแกว่งยันพื้นยืนหยัดกาย ตามืดลายควานหาหลอดยาดม สองมือฟายซ้ายกำขวาดำเจาะ รูพอเหมาะจ่อมกล้าเกลี่ยโคลนถม ระบายน้ำออกนาเกรงกล้าจม รับแดดลมใบเรียวเขียวขจี เฝ้าดูแลลามเลียราเพลี้ยหนอน แมงกัดกร่อนกอเว่อหอยเชอรี่ ประสมยาพ่นเทปุ๋ยเคมี รอวันที่แทงดอกข้าวออกรวง ลมเหนือเริ่มสะบัดพัดพาหนาว คิดถึงสาวแดนไกลด้วยใจห่วง ลอยกระทงคงกลุ้มขาดพุ่มพวง หมอบอกดวงอาดูรสูญเธอแล้ว :sri0011: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07, ตุลาคม, 2557, 05:11:40 PM (http://www.bloggang.com/data/mira6625/picture/1232663478.jpg) " หวังยังไม่สิ้น " อรุณรุ่งพรุ่งวันออกพรรษา ลูกหลานมาหอบหิ้วเป็นทิวแถว รถคืบคลานผ่านไปไร้วี่แวว ร่างน้องแก้วเอวยาวก้าวขาลง ตัดใบตองตากแดดบ่ายแผดร้อน พอเปียกอ่อนฉีกแจงป่นแป้งผง ปอกขูดคั้นเคี่ยวคละกะทิชง ขนมกงขนมกล้วยใครช่วยทำ ตกแต่งดาอาหารข้าวสารหุง พริกเกลือปรุงซอสหอยซอยกะหล่ำ ลาบเนื้อหมูหลู้ขมไก่ต้มยำ หงายครกตำเครื่องเทศเม็ดผักชี เย็นลงสวนขวนคัดตัดดอกไม้ ข้าวตอกใส่เทียนทบธูปครบสี่ เตรียมวางพานกรานพุทธไตรรุจจี สงฆ์พระมีสุปฏิปันโน เป็นส่วนสัดจัดวางไว้เสร็จสรรพ หันหลังกลับเก็บกวาดถ้วยถาดโถ เช็ดครัวไฟไหนึ่งลังซึ้งโต แกะส้มโอจิ้มจ้ำน้ำพริกกิน อรุณรุ่งพรุ่งวันออกพรรษา น้อมสักการ์บูชิตจิตถวิล ขอผลบุญหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงจินต์ ดลยุพินคืนบ้านสู่ล้านนา :a013: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08, ตุลาคม, 2557, 10:33:19 PM (http://www.compgamer.com/home/wp-content/uploads/2012/11/3K_A20121123_03.jpg) " ยังไม่สิ้นหวัง " หรือนายจ้างอ้างรักคุมกักขัง ซ่อนตึกใหญ่ไว้หลังห้างบังหน้า เกรงเลยลับกลับสวนมิหวนมา เจรจาอ้อนอู้อยู่อย่างเดิม หรือบางทีมีนัยให้กับเขา พ่นลมเป่าเอาเธอเพลินเผลอเริ่ม ตาพองโตโบนัสจัดแจกเติม ท้ายปีเพิ่มค่าจ้างตบรางวัล ช่วงวันหยุดตรุษจีนชวนบินนอก น้ำลายฉอกหูอื้อมือเท้าสั่น เลือกไอโฟนโทนสีพิเศษมัน แถมกำนัลแหวนน้อยสร้อยสวมคอ ใจยอบแยบแบบนี้ฤามีเหลือ เธอคงเชื่อเบื่อฉันแล้วสิหนอ ร้องอีกทีขี้มูกโป่งหลงเฝ้ารอ ร้องให้พอสาสมความงมงาย ถึงหัวค่ำคืนครามอร่ามฟ้า มองจันทราดวงเพ็ญลอยเด่นฉาย มินานนักสักครู่ราหูกราย เกิดกระหายใคร่อยากอ้าปากอม วอนเทวาราหูเอ็นดูเถิด โปรดได้เปิดปากคายคืนจันทร์ขม เพื่อเราสองครองคู่เคียงภิรมย์ ขอสุขสมวอนนายจ้างปล่อยร่างเธอ :042: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 09, ตุลาคม, 2557, 11:32:10 AM (http://p7.storage.canalblog.com/77/96/586260/45460465.jpg) อาภัพเสีย...จังจริงหญิงคนนี้ นานหลายปีครองช้ำน้ำตาเอ่อ มิเคยสุขสมหวังนั่งยืนเบลอ บ้างมีเหม่อหม่นทุกข์ซุกซอกใจ คิดถึงอยู่มิสร่างทางรักเศร้า เคียงแนบเนาคราวนั้นยังฝันใฝ่ อยากคิดหวนทวนทบซบอุ่นไอ ชายร่างใหญ่วัยชราจากมานาน เป็นลูกจ้างว่างเว้นต้องเคล้นนวด นายเมื่อยปวดง่วงเหงาเฝ้าสมาน คอยเยียวยาปลอบปลุกทุกอาการ หวังเพียงทานเศษตังค์ประทังตน คิดฮอดอ้ายเหลือล้ำน้ำนองเนตร จ้องหาเหตุจะลา นายด่าบ่น ครวญคิดอยู่ทุกวันหวั่นกมล แสนสับสนใจข้องลืมน้องยัง จึงจดจารขานกล่าวถึงบ่าวเหนือ อย่าเพิ่งเบื่อรอหน่อยคอยอยู่หลัง สัญญาจริงแน่นอนย้อนคืนรัง นายชิงชังทิ้งปั๊บ...รับช่วงที ❀(◠‿◠)❀ Sasi :004: :a002: หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09, ตุลาคม, 2557, 07:23:59 PM (https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/c0.0.403.403/p403x403/543305_412616268805391_1050435699_n.jpg) พ่อชื่อมอยแม่ชื่อมนคนบ้านหมอง พี่ชื่อมองน้องชื่อเหม่อเธอชื่อหมี่ ใครก็รู้ปู่ชื่อมาย่าชื่อมี ตาชื่อหมียายชื่อหม่ำคนลำพูน เอาแต่กินกับเที่ยวเคี้ยวจับจับ ถูกพ่อขับขึ้นรถไฟ ปู๊น ปู๊น ปู๊น เข้ากรุงเทพทำงานร้านคำนูน ขายการ์ตูนชินจังหนังสือฮา ติดนิสัยไล่ทะเล้นเต้นติ๊งต๊อง ปรายตาจ้องชายหนุ่มขยุ้มป๋า เริงระบำทำงานร้านสุรา เสิร์ฟโซดายาดองเบียร์ของเมา เดิมขายบ้างดื่มบ้างเหล้าค้างแก้ว มึนตาแป๋วยวนยั่วลูกผัวเขา ตกระกำทำงานร้านของเบา ซื้อของเก่าสำลียัดที่นอน ร่วมสมทบคบคิดรวยทางลัด ธนบัตรอาจฟลุ้คซุกเป็นฟ่อน ญาติไม่รู้ปู่ย่าคราม้วยมรณ์ ขายมุ้งหมอนในเขนยก็เคยมี หนสุดท้ายหายต๋อมพร้อมกระเป๋า รับจ้างเลี้ยงคนเฒ่าลูกเต้าเผลอ เตะกระโถนโยนตะกร้าครึ่งบ้าเบลอ ช่วยจับเธอใส่กรงส่งผมที :071: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10, ตุลาคม, 2557, 09:30:14 PM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/156/7156/images/S_pic/lonely-man3.jpg) " สิ้นชีวิต " ฟ้าใกล้ค่ำดำเทาเคล้าเมฆฝน กิ่งสักสนสะบัดกวัดแกว่งไหว ดวงอาทิตย์ทอแสงแดงรำไร ธารน้ำใสไหลรุดลับสุดตา เด็กเด็กจูงฝูงควายต้อนเข้าคอก ควันไฟบอกครัวปรุงข้าวหุงหา ยินระฆังดังชัดจากวัดวา เหล่านกกาโผผินบินกลับรัง มองถนนหนทางยังว่างเปล่า นั่งกอดเข่าเฝ้าคอยเหม่อลอยหวัง พยายามห้ามจิตคิดชิงชัง อนิจจังอ่อนแอพ่ายแพ้พลัน เสียงหมาหอนโหยเย็นเป็นทอดทอด เสียงแสกสอดถลาไก่ป่าขัน เสียงโกรกกรากสากสางท่ามแสงจันทร์ พานึกหวั่นหดหู่อยู่เดียวดาย แว่วบรรเลงเพลงไทยใครกันหนอ สีสะล้อซอซึงดีดดึงสาย ดึกน้ำค้างพร่างพรมลมโชยชาย เหงาช่างร้ายหมายกระหน่ำซ้ำกมล มือขยับจับแก้วแล้วกระดก เหล้าไหลหกอกอาภัพที่ยับย่น พิณสิ้นเสียงสั่งสาวหนาวเหลือทน คงไม่พ้นคืนนี้...ชีวาวาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27, พฤศจิกายน, 2557, 06:07:25 AM (https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-9/281498_112141468883234_606931_n.jpg?oh=ef79d6113e476a6c4f6dcde8fff4af94&oe=54D946C8) " สิ้นสลาย " โหรทำนายทายไว้กาลใกล้นี้ เข้าสู่ที่กลียุคทุกสถาน รวมสามภพจบแดนแมนพิมาน บนดินดานนรกหมกฟืนไฟ บนเป็นล่างหลังเป็นหน้าตาลปัตร มวลส่ำสัตว์ถ้วนทั่วตัวเล็กใหญ่ จะเลือดอุ่นเลือดเย็นมีเป็นไป หมดวิสัยเคียงคู่อยู่คงทน ตัวชี้นำธรรมชาติมิคาดคิด เกิดวิกฤตปุบปับงงสับสน แผ่นดินลั่นสั่นไหวให้ทุรน ภูเขาพ่นของเหลวเปลวลุกแดง ราบลุ่มต่ำน้ำท่วมอ่วมพรรษา เนินสูงป่าร้อนแดดเผาแผดแห้ง ล้มเป็นเบือแบตายโรคร้ายแรง ขาดข้าวแกงกันดารอาหารกิน จับอาวุธจุดทิ้งยิงประหัต โลภสมบัติผูกขาดแย่งธาตุหิน อ้างกฏกูกฏมรึงขึงระบิล แบ่งด้าวดินปกครองต้องระคาง ดูสิ! ฝูงปลาแบแถเหงือกเสือกบนหาว ดวงตะวันจันทร์ดาวพราวใต้ล่าง คนใช้หัวเดินหกเท้ายกกาง ถึงสุดท้ายวายวางหรืออย่างไร? รพีกาญจน์ ดูหนังสือพิมพ์นี้สิ น่ากลัวจริงๆ หัวข้อ: Re: ๐ สิ้นหวัง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07, พฤษภาคม, 2558, 04:17:05 PM " รอวันสิ้น " ด้วยเวลานาทีมีเพียงนิด ท้ายชีวิตเหลือน้อยนับถอยหลัง เสาะหาปลื้มลืมรักหักชิงชัง ไม่อยากนั่งตรอมตรมจมน้ำตา ท่ามเพื่อนแพงแสร้งเสริมเติมเย้ยหยัน ปล่อยคืนวันพ้นไปคงไร้ค่า เดินเข้าออกประตูอยู่โรงยา เนิ่นนานกว่าห้าปีไม่มีแรง ผมดกดำมันขลับกลับเทาขาว ตาแวววาวมัวหม่นผิวย่นแห้ง ใบหูกางคางแหลมแก้มเรื่อแดง เกิดไฝฝ้าแต้มแต่งแล่งริ้วปาน เดินสับเงาเข่าแบะแสะสะดุด ยากยั้งหยุดคะมำตำเลือดฉาน สะกดช้ำน้ำลายไหลยืดยาน ทรมานทุรนระคนอาย ยันลุกก้าวสาวโกยโอยโอ๊ยเจ็บ ปวดแสบเหน็บนอกในไม่รู้หาย นอกหนังเนื้อเถือแถแค่ร่างกาย ในเลวร้ายโทรมทรุดสุดเหลือทน มันจะเป็นเช่นนี้กี่นานหนอ สะสมหลายพอศอพอปี้ป่น คงค้างรูปซูบซีดผิดผู้คน ตายอาจพ้นความทุกข์ที่ซุกทรวง รพีกาญจน์ |