|
หัวข้อ: อย่าหวั่นไหว เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 02, กันยายน, 2555, 12:14:28 AM (https://i.ibb.co/ByP8RJt/zmlnkckfbcf.gif) (https://imgbb.com/) ..อย่าใจอ่อน.. นั่งประคองใจตนให้ทนไว้ อย่าหวามไหวในกลอนป้อนความหมาย- โน้มน้าวบทรสหวานจากมานชาย เกรงกลับกลายเป็นขมระทม..ครวญ.. บรรจงพิศพินิจกานท์ที่หวานรื่น ชวนจิตชื่นหมื่นวันเมื่อฝันหวน มาหยอกเย้าเช้าค่ำวางสำนวน เผยทั่วถ้วนล้วนนัยว่าใยดี หวามฤทัยเหลือเกินกลัวเพลินหลง ตกบ่วงลงปลงหลักภักดิ์เพียงพี่ เข้ามาอ่านกลอนพจน์บทวลี ทุกครั้งมีใจคล้อยล่องลอยตาม เป็นเพียงกลอนอ้อนเล่นก็เห็นอยู่ แต่มิรู้เหตุใดเกินใจห้าม อารมณ์ร่วมสวมรอยทุกถ้อยความ รื่นรสยามยลยินล้วนจินตการ รินดาวดี (https://i.ibb.co/7kFxkv1/1226405982.gif) (https://imgbb.com/) (https://i.ibb.co/VVjdZzh/kbq13.jpg) (https://imgbb.com/) หัวข้อ: Re: อย่าหวั่นไหว เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 03, กันยายน, 2555, 11:51:56 PM (https://i.ibb.co/q5hxX8z/2565829hxoapdd911.gif) (https://imgbb.com/) ใจเบาบางนางครวญทบทวนถ้อย หนึ่งชายร้อยเรียงกานท์มานผ่องแผ้ว แสนนุ่มนวลชวนหลงคงไม่แคล้ว เตลิดแล้วใจเรียมสุดเจียมตน ก้าวเข้าทางกานท์กลอนขวัญอ่อนนัก พึ่งประจักษ์รวยรินจินต์สับสน ล่วงล้ำเลยเกยก่ายในกมล แปลกพิกลหนอเราไม่เข้าใจ เพียงอักษรอ้อนนิดก็คิดคล้อย มานเลื่อนลอยพลอยเพ้อเผลอหลงใหล ดุลพินิจเคยชิดข้างพลันห่างไป มิเหลือใดรั้งจิตสะกิดเตือน (https://i.ibb.co/q5hxX8z/2565829hxoapdd911.gif) (https://imgbb.com/) s_FzHAw7F48 |