บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: พรายม่าน ที่ 10, มกราคม, 2556, 12:10:46 PM



หัวข้อ: เพลงคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 10, มกราคม, 2556, 12:10:46 PM

เพลงยาวคำหยาด*

แต่คำหยาดหยาดคล้ายน้ำค้างขืน
ให้ฉ่ำชั่วโชยคำเพียงค่ำคืน
หาเรียกเด่นดาวดื่น ให้คืนดวง

คงพยางค์ร้างไร้ไปจากโลก
เหลือแต่เศร้าโศลก บนแมนสรวง
ที่สุดคิดสุดค้นแก้คนลวง
อันหลากไหวไกลล่วง ตามเวลา

โอดเสียงซออ้อเอื้อนส่งเดือนลับ
แผ่วสายศัพท์เสียดไห้หทัยหา
ไผ่ยังพลิ้วปลิวใบโอบไทรนา
หากดิ่งดำเคยระดา ยังไร้ดาว

คงหมดแล้วเพลงรื่นของคืนนี้
คำหยาดเหลือเพียงคลี่ กระดาษขาว
เป็นเศษคำเศษคล้องของเพลงยาว
กับรอยร้าวแร่งขาดที่พาดใจ ฯ

พรายม่าน
๑๐ มกราคม ๕๖
*คำหยาด: หนังสือรวมบทกวีที่ได้รับรางวัลซีไรต์ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์


หัวข้อ: Re: เพลงคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 10, มกราคม, 2556, 06:47:52 PM

...มาลัยลั่นทม......
บทประพันธ์ของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
จากหนังสือ คำหยาด
(http://img30.imageshack.us/img30/9466/1206081906.jpg)

ลั่นทมบานหว่านรายชายเฉลียง
คิดถึงเสียงสังคีตกรีดผสาน
หอมกลิ่นเย็นมาเยือนเหมือนวันวาน
เคยคลอขานขลุ่ยรับเสียงขับครวญ

เอื้อนกังวานหวานทอดออดสะอื้น
หลับตาตื่นใจฝันให้ปั่นป่วน
ว่าหอมดอกราตรีเคยชี้ชวน
โอ้ลำดวนจะด่วนร้างไปห่างกัน

ลมหนาวปรายส่ายสั่นลั่นทมอ่อน
อารมณ์ว่อนวุ่นเหลิงกระเจิงขวัญ
หนาวสำนึกอยู่ฉะนี้ทุกวี่วัน
ทิพย์สุคันธาเอ๋ยเจ้าเคยลอย

ลั่นทมดอกน้อยนี้มีเจ้าของ
เกินจะปองจองปลิดจำจิตปล่อย
หอมแต่กลิ่นยินแต่ลมตรมแต่น้อย
ชื่นก็คอยคิดเตือนเลือนระงับ

เก็บดอกฉ่ำน้ำค้างกลางกอหญ้า
วาสนาเราหนอเพียงคลอขับ
รวยรวยรื่นชื่นเชยจะเลยลับ
ยิ่งนับนับวันเนิ่นเหินห่างไกล

อนาถ
ชอบแต่วาดวิมานหวังเพื่อพังไหว
พิษผิดหวังทั้งรู้อยู่กับใจ
เมื่อมาได้ระทมก็สมแล้ว
(https://i.ibb.co/hFRxLvZ/jcv24.jpg) (https://imgbb.com/)


หัวข้อ: Re: เพลงคิดถึง
เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 14, มกราคม, 2556, 12:37:25 AM

เพลงของแม่

ลูกรัก
อย่าโหมเหนื่อยงานหนัก ลืมพักผ่อน
กลางคร่ำข้นคนโขกโลกนาคร
แม้คืนค่อนก็คงขืนกลืนระทม

อาจชนะอื่นไหนแต่ใจพ่าย
บนเส้นทางเสี่ยงทาย ที่ทับถม
ถึงมั่นคงมั่นคว้าไม่ปรารมภ์
ข้ามขวากคมคณนา เหลือกว่านับ

โอ้เจ้าสร้อยสาลิกาเวลาพลบ
เขาพาหลบหนีเรือนตอนเดือนดับ
เมื่อพลัดถิ่นกลิ่นพะยอมกระท่อมทับ
เขาต้อนรับหรือเล่าเจ้าสาลิกา

นอนเถิดลูกรีบนอนก่อนรุ่งสาง
ปลดระวางล้างยากลงจากบ่า
ถึงไกลนึกตึกกรุงกับทุ่งนา
จนกลิ่นฟางอ่อนฝ้า ล้าวิไล

หากแม่พ่อรอหนูอยู่ที่นี่
จะกี่ปีเปลี่ยนผันวันใหม่ใหม่
ถ้าจะลืมลูกคงลืมเพราะปลื้มไฟ
แต่เพลงกล่อมแม่ในใจ หรือจะจาง ฯ

พรายม่าน
๑๔ มกราคม ๕๖