|
หัวข้อ: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายมะม่วง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09, พฤษภาคม, 2557, 03:48:17 PM เกร็งสองมือถือจับกระชับมั่น ยกจอบฟันลงล่างง้างดินกอบ กองขึ้นคันห่างโคนวนโดยรอบ แกะกระสอบโรยดินปุ๋ยอินทรีย์ เดินสายยางวางท่อจ่อใกล้ต้น ติดเครื่องยนต์สายพานสะท้านถี่ สูบจากหนองน้ำขุ่นคลั่กสิ้นดี ยังพอมีอีกมื้อยื้ออีกครา ฝ่าเปลวแดดแผดเผาเช้าเลยเที่ยง สวมหมวกเบี่ยงเหงื่อไหลไคลเต็มหน้า เอิบอาบคิ้วลิ่วเข้าสองเบ้าตา ยกชายผ้าซับแสบปวดแปลบร้อน พอค่อนเย็นเข็นถังใส่หลังล้อ ผสมฮอร์โมนยาฆ่าเพลี้ยหนอน กำจัดมดแมลงแทงซอกซอน เสริมก้านอ่อนเล็กเรียวเหนียวคงทน ตัดไม้ซางหว่างวาผ่าง่ามค้ำ สวมถุงดำเพียงพอห่อหุ้มผล ซ่อมแซมรั้วลวดหนามป้องปรามคน วอนลมฝนอย่าโกรกกรรโชกแรง โอมะม่วงพวงใหญ่ใกล้แก่แล้ว ร้องเจื้อยแจ้วเพลงเพลินเดินยิ้มแฉ่ง เตรียมตะกร้อตะกร้าคว้าตะแกรง(คว้าผิด) รีบจัดแจงสอยคละคัดขายล้ง ปลาบปลื้มใจใสงามความสำเร็จ ซื้อขายเสร็จภิรมย์สมประสงค์ เหน็ดเหนื่อยยากตรากงานนานสิ้นลง เงินเหลือคงจับจ่ายได้หลายเดือน รพีกาญจน์ เงินเหลือคงไม่ได้จับอยู่กับเมีย แหะ แหะ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายมะม่วง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10, พฤษภาคม, 2557, 01:45:02 PM เร่งรถเครื่อง คันเก่า เขย่าเสียง ลากลำเลียง มะม่วง พ่วงข้างขวา หนักร้อยโล จากดง พงพนา ส่งลูกค้า ชั้นดี ที่กาดแลง ขับลัดเลาะ เหาะเหิน เลียบเนินเขา รีบเบรคเบา ลงหลุม ขุมเกาะแก่ง ขึ้นที่สูง ชันโหด รถสิ้นแรง จอดแอ้งแม้ง ยางแตก แทกหินคม น้ำเหงื่อไคล ไหลเค็ม เต็มใบหน้า รีบเดินฝ่า ร้อนเร่า เข้าที่ร่ม มันวาบหวิว ใจกาย คล้ายเป็นลม ควักสูดดม หลอดยา เย็นบรรเทา รอเนิ่นนาน คอยช่าง เปลี่ยนยางใหม่ ท่ามเปลวไฟ ไอแดด พลุ่งแผดเผา เปลี่ยนเสร็จช่าง อีกคน บ่นเบาเบา ความร้อนเท่า วานวา แทบบ้าตาย กลับถึงบ้าน อาบน้ำ ชุ่มฉ่ำเนื้อ ชะล้างเหงื่อ นาฬิกา เวลาบ่าย ยกนิ้วกด ปุ่มคอมพ์ นั่งจ่อมกาย ขอระบาย อักษร กลั่นกลอนกานท์ ข้างนอก 39 องศาครับ :a006: รพีกาญจน์ 13.45 น. |