"กลบท เทพชุมนุม"
โดยท่านครู ขุนธนสิทธิ์ : ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ
๐-----------------๐
นิราไกลไร้หน้าพงาเหงา
มาว้าเหว่เอกาอุราเรา
มีแต่เศร้าเปล่าใจให้(รันจวญ)
แสนร้อนนอนเถื่อนเปนเรือนถิ่น
รื่นรื่นกลิ่นคันธมาลย์ร่านรนหวน
ฉุนฉุนชื่นคืนถวิลเหมือนกลิ่นนวล
กลครั่นครวญป่วนปั่นกระสัน(ภักตร์)
นึกนึกตรึกโศกวิโยคยาก
ทุกข์จากมากหมกอกจักหัก
อีกโรครุกขุกยากอกพรากรัก
โศกสลักหนักอกวิตก(นุช)
สุดสวาทนาฎขนิษฐสถิตย์เขตร์
อนาถเนตรโอษฐภาษฤขาดหยุด
หมดสวาทนาฎสลดกำสรดทรุด
คิดประดุจเด็ดปลิดชีวิต(ลับ)
…….. ฯลฯ ..........
๐----------------๐
"กลบท เทพชุมนุม"
จากกวีนิพนธ์ กลบทสุภาษิต โดยท่านครูหลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)
หวานเพลิน เกินการ จนหวานสิ้น
ฉุนชื่นลิ้น กลิ่นกลั่น ล้วนสรรค์ผล
เพียรปั้นป้อน ข้อนคั้น ขึ้นปันปน.
จวนเจียนจน ยลยวน เช่นชวน(พะวง)
พึงกริ่งตรอง จองแจ้ง แสร้งสิ่งยั้ง
เฟื่องฟุ้งฟัง พลั้งแพลง คลังแคลงหลง
ปางปอง จองแจ้ง แห่งจริงจง
ง่วงโงงงง ปลงเปลื้อง เครื่องลัง(เล)
ปะทะที่ ทีน่า ระอาท้อ
มิใช่ข้อ ส่อแต่ จะแส่เส
ไฉนหนอ ต่อจะรู้ สิปรูเปร
ถ้าคะเน ดูในที น่ามี(ภัย) ฯ