บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 21, สิงหาคม, 2555, 11:05:30 PM



หัวข้อ: สัตว์ประเสริฐ
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 21, สิงหาคม, 2555, 11:05:30 PM
เกิดเป็นคนเขาว่าสูงกว่าสัตว์
เขาจึงจัดให้เหนือกว่าเดรัจฉาน
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเลิศมานาน
รู้จักการประดิษฐ์คิดพัฒนา

(แต่จริงๆแล้ว...)

มนุษย์ดีกว่าสัตว์อาจไม่ใช่
เพราะสัตว์ไม่ฆ่ากันด้วยตํณหา
สัตว์ฆ่าสัตว์ก็เพียงเลี้ยงชีวา
แต่มนุษย์ฆ่าเพราะแค้นเคืองเรื่องราคี


  :AddEmoticons00947:



หัวข้อ: Re: สัตว์ประเสริฐ
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 22, สิงหาคม, 2555, 03:19:55 PM

 :AddEmoticons00941:

กว่าจะเกิดเป็นมนุษย์สุดแสนยาก
ต้องลำบากมากจริงยิ่งใหญ่หลวง
แบกกรรมเก่าเฝ้าก่อต่อเต็มทรวง
บาปและบุญตามพ่วงบ่วงเลวดี

น้อมจิตนำคำสอนองค์สัมพุทธ
ทรงวิมุตหลุดพ้นด้นวิถี
มัชฌิมาสายหลักมรรควิธี
เป็นเครื่องชี้นำรู้สู่นิพาน

 :AddEmoticons0091:

รินดาวดี


หัวข้อ: Re: สัตว์ประเสริฐ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24, สิงหาคม, 2555, 09:23:45 PM


รู้ว่าแย่ แก้ไข มิใช่สัตว์
รีบขจัด เลวชั่ว ที่มัวหม่น
สร้างคุณงาม ความชอบ มอบสกล
ถึงแม้ต้น จะร้าย ดีปลายทาง

เพียงเปลี่ยนจิต ปลิดกรรม เริ่มทำใหม่
มีหรือใคร ไม่เคย เลยผิดบ้าง
เอาธัมมะ ชำระเหตุ กิเลสจาง
หยุดมล้าง กันเถิด ประเสริฐเอย

ขออภัย ไม่สัมผัส

รพีกาญจน์