|
หัวข้อ: จะรอคอย เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 06, เมษายน, 2559, 08:06:46 AM (http://upic.me/i/15/12472645_485389075004476_6778578572081436453_n.jpg) (http://upic.me/show/58238614) จะรอคอย .......... รอยเล็บยังฝังเนื้อเมื่อเล็บข่วน ใจยังหวนหาครั้งเมื่อยังสุข มีน้องเรียงเคียงข้างปางน้องทุกข์ พี่คอยปลุกปลอบขวัญหมั่นคอยโลม เคยยั่วเย้ายิ้มหัวหยอกยั่วเล่น ถือน้องเช่นคู่ยากลากน้องโถม เป็นพยานชมเชยเย้ยโพยม คอยประโคมคำพลอดกอดประคอง น้องฝังเล็บเหน็บเนื้อเพื่อฝังรัก ไม่กลัวผลักผันแปรแต่กลัวหมอง พี่ทำท่าเชยชิดผิดทำนอง จำเป็นต้องข่วน,หยิกจิกเป็นรอย พี่เจ็บเนื้อเพื่อรักผลักเจ็บทิ้ง ยิ่งหยิกยิ่งยุ่งใหญ่ให้หยิกบ่อย หาสำนวนมาพลอดออดสำออย เฟ้นเอาถ้อยหวานหวานขานเอาใจ โอ้.! อดีตยังเหลือเชื้ออนาถ ร่มสวาทเคยชุ่มพุ่มไสว กลับแห้งโหยซีดเผือดแห้งเหือดไป เหลืออาลัยทวงถามความอาวรณ์ รอยเล็บยังฝังเนื้อเมื่อเล็บข่วน แต่ร่างนวลเลือนร้างเป็นร่างหลอน ช่างบังอาจลวงล่อหนอบังอร จะคอยย้อนคืนคง.....จงคอยดู ! @ เต็ม อภินันท์ ๒ สิงหาคม ๒๕๕๘ /๑๙.๔๘ น. * ขอบคุณกูเกิลที่ช่วยค้นหาภาพให้ประกอบเรื่องเป็นวิทยาทาน * |