|
หัวข้อ: เริ่มใหม่ โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 23, เมษายน, 2556, 11:27:42 AM เริ่มใหม่
ฝนโปรยตกพร่ำย้ำ มองเห็น พฤกษ์ร่มพรมใบเย็น ทั่วหล้า สดใสดุจเดือนเพ็ญ สาดส่อง อร่ามเหลืองบนฟ้า พี่น้องสุขฤดี หญ้าเขียวสวยทุ่งร้าง หลายปี ฝนร่วงหล่นสุขขี มุ่งย้าย ทำนาไร่เปรมปรีดิ์ กลับถิ่น มิห่วงถูกทำร้าย ค่ำแล้วหลับสบาย หัวข้อ: Re: เริ่มใหม่ โคลงสี่สุภาพ เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 25, เมษายน, 2556, 11:18:43 AM ฝนโปรยปรายคล้ายย่ำ ดวงจิต ชายหนึ่งพึงเชยชิด หลบลี้ หยาดฝนดั่งน้ำพิษ พรมทั่ว หญิงหนึ่งนะนางนี้ ร่ำไห้ทรมาน หาญหักนักรักน้อง หมองหมาง เหมือนมุ่งมาจืดจาง ห่างสิ้น เขาคงเบื่อหมดทาง สานต่อ ฝนพร่ำทำแดดิ้น อกร้าวหนาวกาย ชายหนอชายช่างร้าย ยิ่งนัก มากจิตมากใจภักดิ์ สลักต้อง เกินสุดหยั่งถึงรัก ของพ่อ เพียรก่อคอยเกี่ยวข้อง มากน้องนวลนาง :a010: ลิตเติลเกิร์ล ๒๕ เมษายน ๒๕๕๖ |