บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

(http://upic.me/i/7j/fsm57.jpg) (http://upic.me/show/59467820)


.....กระหัง.....

วิชามารสานบ่มอาคมขลัง
เป็นพวกคลั่งคุณไสยมากไหลหลง
คนเลื่องลือชื่อขาน .. อาจารย์คง
ปราบผีดงปอบเข้าจนเบาบาง

ดูฤกษ์ผานาทีว่าดีร้าย
ทั้งของหายโดนลักหรือสักร่าง
ลงยันต์เลขเสกเป่าเข้าสรรพางค์
มนตร์ดำพร่างสั่งสมจนงมงาย

คนรู้ว่า ตาคง ผู้ทรงเวท
กระทำเหตุเลี้ยงผีเลวดีหลาย
อึกทึกคึกเล่นไม่เห็นกาย
ภูตผีพรายหยอกบ้าเป็นอาจิณ

ทุกวันพระละกิจบ่มฤทธิกล้า
ใครผ่านมาไม่รับต้องกลับถิ่น
บริกรรมนำเวทพร้อมเศษดิน
ปั้นปล่อยบินดั่งลองปล่อยของคืน

หากผู้ใดได้รับก็นับเคราะห์
ประจวบเหมาะกรรมเวรยากเว้นฝืน
ถ้าโดนหนักจักสิ้นเลิกกินกลืน
สุดแข็งขืนพลาดพลั้งระวังกอง

ดึกสงัดลัดเลาะเกาะรั้วบ้าน
เห็นทิดหาญเมายิ่งแวะชิ้งฉ่อง
พอเสร็จสรรพขยับกายเดินส่ายมอง
แหงนหน้าส่องนภาจันทร์จ้างาม

อะไรนั่น..มันพลิ้วละลิ่วเลาะ
เหมือนคนเหาะบนฟ้าน่าเกรงขาม
ปีกกระพือหวือส่งกระด้งตาม
สากที่หามคือหางแนบร่างชัง

ฝ่ายทิดหาญพาลสร่างก้าวย่างสั้น
มิได้ฝันนั่นหรือคือ กระหัง
เดินประชิดติดดะอย่างระวัง
ไปสู่ยังเป้าหมายคลายประเด็น

มันร่อนลงตรงบ้านอาจารย์เฒ่า
ทิดหาญเฝ้าสงสัยสิ่งได้เห็น
ต้องพิสูจน์พูดตามความที่เป็น
จับตาเน้นต่อเนื่องเอาเรื่องจริง

กระหังเจ้าคราวเคราะห์เพราะกรรมเก่า
บินลอยเข้าบริโภคโสโครกสิ่ง
กองอาจมถมหลั่งน่าชังชิง
ดูเหมือนอิง กระสือ คล้ายครือมา

ชาวบ้านดักควักปืนยืนยิงใส่
กระหังไร้ป้องกันพลันถลา
ร่อนละลิ่วปลิวกลับจนลับตา
เหล่านักล่าตามติดมิคิดใด

ถึงริมรั้ว ขรัวคง ผู้ทรงเดช
ผิดสังเกตุรอยเหือดเหมือนเลือดใหม่
เปิดประตูกรูเข้าสุดเศร้าใจ
อาจารย์ใกล้หมดลมเลือดถมนอง

1p