บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ระนาดเอก ที่ 10, กรกฎาคม, 2556, 04:30:18 AM



หัวข้อ: "มันสายเกินไป?"
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 10, กรกฎาคม, 2556, 04:30:18 AM
(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/954842_487657824655244_1294870092_n.jpg)

“มันสายเกินไป?”



มาคุกเข่าทำไมในตอนนี้
ในยามที่ใจฉันนั้นมีเขา-
เธอถูกเบียดตกไปกลายเป็นเงา
ทำฉันจมความเหงาเศร้ามานาน

เราเคยขีดเส้นทางสร้างอดีต
คล้ายรอยกรีดบาดแผลแลรอบด้าน
ฝังในรอยทรงจำย้ำในกาล
ทรมานทุกครั้งหลังทบทวน

มันไม่ง่ายที่พร้อมจะยอมรับ
ทุกคราหลับน้ำตาประดาป่วน
คำว่าเจ็บรุมเร้าเข้าก่อกวน
เกิดเสียงครวญฝันร้ายภายในใจ

เราอาจจูงมือกันเกินพันครั้ง
หรือเคยรั้งหน้านบซบที่ไหล่
ล้านคำหวานซ่านทรวงหน่วงภายใน
ทุกคลั่งไคล้แหนหวงออกดวงตา

แต่ทุกอย่างก็เป็นเช่นความหลัง
ด้วยเธอพังมันลงตรงต่อหน้า
ตั้งแต่เริ่มมีเขาเดินเข้ามา
ความเย็นชาเธอเริ่มเพิ่มทวี

มาคุกเข่าทำไมเมื่อไฟรัก-
โหมพัดหนักมอดหม่นจนป่นปี้
ฝากร่องรอยทรงจำช้ำเหลือดี
ทุกครั้งที่หวนอดีตคิดถึงเธอ..

ระนาดเอก

 :a020:


หัวข้อ: Re: "มันสายเกินไป?"
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 10, กรกฎาคม, 2556, 08:47:45 AM
(http://www16.oekakibbs.com/bbs/aprilcheery/570/560.jpg)
(http://upic.me/i/39/3r6uj.gif) (http://upic.me/show/45843063)

ยังไม่สาย

สิ้นอาวรณ์รอนรักมาผลักไส
สิ้นอาลัยไยรวนด่วนเสนอ
สิ้นสุดความทรงจำที่พร่ำเพ้อ
สิ้นหมดแล้วหรือเธอ สิ่งที่ดี

ก้าวล่วงเดินเพลินไกลหทัยหมอง
ใช่อยากครองใครอื่นชื่นสุขขี
เพียงเผลอใจไปหน่อยคล้อยวาที
ทรวงป่นปี้เปอะเปื้อนเขาเฉือนจินต์

ขอกลับคืนผืนใจซบไหล่อ้อน
หญิงมาวอนก่อนเราเฝ้าถวิล
ความรักยังฝังรากใช่จากบิน
น้ำตารินรื้นรอบทั่วขอบตา
:AddEmoticons00935:
รินดาวดี
(http://upic.me/i/ep/lll120.gif) (http://upic.me/show/5017804)


หัวข้อ: Re: "มันสายเกินไป?"
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10, กรกฎาคม, 2556, 01:35:24 PM
 
รับไม่ไหว

เธอคือคนเอ่ยคำร่ำลาจาก
มันเจ็บมากกลางอกชายที่ไร้ค่า
ศักดิ์เพียงดินไกลสรวงดวงดารา
ยอมเจ็บช้ำให้น้ำตามันตกใน

เมื่อดาวร่วงลงดินสูญสิ้นแสง
หมดเรี่ยวแรงเซถลาคืนมาใหม่
ครั้งหอมหวนเคยโหยหาด้วยอาลัย
เมื่อเหม็นคาวความใคร่ไยย้อนคืน

แม้นชายเป็นเช่นภมรร่อนถลา
เชยผกาหอมหวานดวงมานชื่น
กลิ่นโฉโชยกลีบโรยพร่างลงกลางพื้น
ฉันมิกลืน..ของเคยคาย..ลงในคอ..

ธนุ  เสนสิงห์




หัวข้อ: Re: "มันสายเกินไป?"
เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 10, กรกฎาคม, 2556, 02:42:44 PM

เบื่อกันแล้ว ก็งั้น

ซึ้งฤทัยชายเช่นเคยเห็นใช่
เคยเห็นไหม นัยสรวงห้วงเรือนหอ
ห้วงเรือนจินต์ผินผันขวัญมิรอ
ขวัญมิขอเคียงเรียม คงเจียมตน

คงเจียมจิตพิษพ่ายสลายสิ้น
สลายหมดพจน์กวินเคยรินหล่น
เคยรินไหลไยแห้งแล้งใจปน
แล้งใจบนคนรัก เคยภักดี

เคยภักดิ์ฉันวันนี้ วจีเปลี่ยน
วจีเวียนวกหวัน ขวัญหลบหนี
ขวัญหลบเพื่อพบสุขทุกนารี
ทุกนาทีมีมากล้น เหลือทนแล้ว

รินดาวดี
:a013:




หัวข้อ: Re: "มันสายเกินไป?"
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 10, กรกฎาคม, 2556, 08:04:27 PM

เห็นเธอเจ็บมิใช่ฉันไม่ช้ำ
แต่บาปกรรมมิอาจแปรอย่างแน่แน่ว
เธอสู่ทางธรรมเถิดจักเพริศแพร้ว
ในชาตินี้พี่คลาดแคล้วมิอาจคืน

อโหสินะ..ชาติหน้าคงได้เจอกัน

ธนุ  เสนสิงห์

 :043:


หัวข้อ: Re: "มันสายเกินไป?"
เริ่มหัวข้อโดย: ลินดา ที่ 11, กรกฎาคม, 2556, 09:34:29 AM

สำนวนกลอนเหมือนอ้อนแต่ไม่ใช่
เหมือนน้อยใจในรักเกินจักขืน
ลำนำกลอนวอนลาพากล้ำกลืน
ไม่ทนฝืนยืนอยู่คู่เคียงนาง

คำอำลาอาลัยฤทัยเศร้า
ดั่งความเหงาเนาแนบแอบเคียงข้าง
ฤๅความเจ็บมาเยือน รักเลือนราง
อักษรสร้าง วางวอนสะท้อนใจ
 
:059:
ลินดา



หัวข้อ: Re: "มันสายเกินไป?"
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 11, กรกฎาคม, 2556, 04:51:04 PM

เคยลืมเธอก็บ่อยหลายร้อยครั้ง
แล้วเคยคลั่งคิดถึงซึ้งฝันใฝ่
ทุกบรรดาอารมณ์จมภายใน
รัก,ต่อต้านดั่งไฟบรรลัยกัลป์

ทรวงจึงเศร้าสลดรับบทหนัก
ล้นทะลักยับเยินเกินขีดขั้น
เคยลบลืมเธอได้ในบางวัน
แต่นอกนั้นคิดถึงตรึงกับตรม..

ระนาดเอก

 :007: