|
หัวข้อ: ความพอดี (ภาษาภิรมย์) เริ่มหัวข้อโดย: นายประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 25, พฤษภาคม, 2557, 10:31:49 AM :AddEmoticons00918:
ความพอดี ความพอดี..พอดีความ..ดีพอความ..ความดีพอ..พอความดี..ดีความพอ บังอาจเชียวรึ... หึ..หึ..เล่นคารม ทับถมข้า กล่าวหาว่าดำเนินชีวาบนหล้าแห่งนี้มิถูกวิถีแห่งใด บังเกิดให้ชีวิตและจิตใจประสบวุ่นวาย ถึงมองไกลว่า จวบเฒ่าชราแก่ตาย ไม่สุขสบายแม้เศษเสี้ยววินาที ป่านนี้ฤๅ บังอาจเชียวรึ..หึ..หึ.. ลั่นวาจาสามหาว ป่าวร้องก้องทั่วหล้าว่าข้าเกินเหลือเกินพอดี รู้ข้อมูลแห่งความมั่งมี ความมิมี ฮะ..หา ว่าข้านี้หนี้ถึงล้นฟ้า เหตุคลั่งไคล้วัตถุเงินตรา ยังตอกย้ำว่า เสียดายแห่งเพลาที่ปล่อยให้มาล้าง..ผลาญ..ฆ่า ซึ่งจิตใจ ป่านฉะนี้ล่ะฤๅ บังอาจเชียวรึ..หึ..หึ..ร่อนละเมอคำแห่งน้ำผึ้งเดือนห้า ถ้อยวาจาเกลี้ยกล่อม ให้ข้าเผาโกดังเพชรทอง แลเชื้อเชิญญาติพี่น้องท้องมารดาเดียวด้วย หยุดความร่ำรวย นี่คือหนทางที่จักช่วยปรุงแต่งคุณค่าแห่งเพลาเพื่อมาปรุงแต่งแบ่งบันสวรรค์แห่งจิตใจ จักเป็นได้ฉะนี้ฤๅ บังอาจเจียวรึ..ฮะ..ฮา..ร่อนละเมอคำซ้ำวจี ความพอดี...ดีพอความ ...ความดีพอ ...ดีความพอ...พอดีความ ...แล พอความดี ฮะ..ฮา..อะไร โปรดแหงนมองสุดฟ้าไกล ข้อความที่ลิขิตประดิษฐ์ด้วยปุ๋ยเมฆเลือน ๆ อยู่รำไร "ธรรมชาติธรรมค้ำจุนโลก" http://www.naturedharma.com/data-1729.html :AddEmoticons0094: |