|
หัวข้อ: รอ เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 05, สิงหาคม, 2557, 06:27:49 PM (http://upic.me/i/0z/m39330.gif) (http://upic.me/show/1654763) ..รอ.. ขอรออยู่ตรงนี้ที่เธอรู้ ฟังเสียงกู่ลมพลิ้วปลิวมาหา ริมหาดทรายสายน้ำฉ่ำชีวา ใต้ชายคาเงื้อมเขาเงาตะวัน จะรอแสงแบ่งปันจากจันทร์ฉาย ปลอบหัวใจมักง่ายยามไร้ฝัน มืดสีดำย่ำพลบจบแสงวัน ดาวอำพันอันละอองก็ล่องลอย ระยิบยับวับไหวในรู้สึก ประกายพฤกษ์ห้วงหาวเกินกล่าวถ้อย ดับสำนึกวันวารการรอคอย ความสำออยร้อยคำลำนำครวญ กระซิบเสียงเพียงไหนจะไปถึง รักเคยซึ้งแสนไกลไม่พัดหวน แสงหิ่งห้อยพร้อยพร่างช่างเย้ายวน ให้เรรวนป่วนจิตอนิจจา หรือแค่ข่าวเล่าขานผ่านความเชื่อ ว่าดาวเหนือนำทางกลางคลื่นกล้า เรือสู่ฝั่งโยกโยนโพ้นดวงตา แสวงหาแผ่นดินจินตนาการ วาริน ๕/๘/๕๗ หัวข้อ: Re: รอ เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 06, สิงหาคม, 2557, 08:25:34 AM (http://upic.me/i/wz/ekalee--350.jpg) (http://upic.me/show/52191755) -๐ เพรียก (กล่อม) ๐- ๑. การคอยรอท้อหม่นต้องทนเหงา แม้จันทร์เจ้าจักฉายพรายแสงฉาน แต่ความหม่นหมองใจให้ทรมาน เพราะอาจนานเนิ่นแท้แม้มั่นใจ ๒. ซึ่งวันเดือนเคลื่อนคล้อยทยอยเคลื่อน และลับเลือนผันผ่านสุดขานไข อาจล้าร่วงห้วงโหยโรยฤทัย แล้วจักเป็นเช่นไรไฉนกัน ๓. จึงขอกล่อมคนรอที่รอรัก ด้วยจิตภักดิ์เพียงผ่อนหย่อนเศร้าศัลย์ ด้วยเพลงกลอนอ้อนเอื่อยเจื้อยจำนรรจ์ ร่ำรำพันสร้อยโศลกเพื่อโศกเลือน ๔. โอ้ว่ารัก รักเอ๋ย เคยห่วงหา หากว่ายินวาจาอย่าคลาเคลื่อน ให้เพลงกลอนล่องไหลได้ต่อเตือน อย่าแชเชือนรีบรับสดับฟัง ๕. ให้คืนถิ่นท่ามใจที่ใฝ่เฝ้า รับรู้เขาคนรอมิท้อหวัง กลับมาเถิดกลับเอ๋ยกลับมาฟัง กลับมานั่งแนบจิตก่อนนิทรา ๖. วเนจรร่อนแฝงอยู่แห่งไหน กับมาสู่ห้วงใจที่ใฝ่หา ก่อนที่เพลงกลอนโหยจะโรยรา ก่อนตัวข้าสิ้นเสียงสำเนียงกลอน ๗. หากแม้นเจ้ากลับมาเพ’ลาไหน เขายิ้มได้คลายโศกวิโยคถอน จักขอแรมร้างเร่พเนจร กล่อมสะท้อนเพลงพจน์.. จนปลดปลง ๚ะ๛ : . - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) . ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet . ชื่อผลงานภาพ : ผาแห่งความหวัง ผลงานภาพของ : Eka Lee เทคนิค : เกรยอง |