บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลบท => ข้อความที่เริ่มโดย: 1p ที่ 25, กุมภาพันธ์, 2559, 12:19:25 PM



หัวข้อ: วัวสันหลังหวะ.....( กลบท นายโรงลืมกรับ )
เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 25, กุมภาพันธ์, 2559, 12:19:25 PM
(http://upic.me/i/pd/dqgzk.jpg) (http://upic.me/show/57949140)


     คนทำผิดคิดร้ายไม่อายบาป
คล้ายถูกสาปตราบที่มีลิขิต
จะหวาดหวั่นพรั่นพรึงถึงชีวิต
กลัวคนติดตามฆ่าปานว่ายักษ์

     ความระแวงแฝงตัวกลัวไปหมด
ความสุขลดร้างหวัวกลับกลัวหนัก
สิ่งในใจไร้แลแม้ความรัก
คงประจักษ์เห็นได้ใช่สาทก

     เปรียบดังเช่นเป็นวัวสันหลังหวะ
ก็คงจะตื่นตัวกลัวตระหนก
เห็นกาโฉบบินเฉี่ยวแล้วเลี้ยววก
ก็เพ้อพกอกสั่นพรั่นใจนึก

     กลัวจะโดนโผนรี่โจมตีจิก
กายระริกสั่นกลัวเจ้าวัวถึก
กลางหลังยังเป็นแผลแหวะจนลึก
ทำให้ตรึกตรองตัวกลัวยิ่งนัก

     ก่อเวรกรรมทำชั่วมั่วสิ่งผิด
ชอบยึดติดต่ำตมมุ่งจมปลัก
กลอุบายหลายผูกถูกแช่งชัก
จิตใจมักฉ้อฉลบนความทุกข์

     ความเลวทรามต่ำช้าพาให้จิต
มุ่งแต่คิดผิดทางห่างความสุข
กลัวมีคนจับได้ก็ใกล้คุก
ระแวงลุกนอนนั่งระวังทวิ

     วัวหลังหวะประพฤติยึดผิดแผก
จะจำแนกบุคคลมิพ้นอริ
มองทุกผู้ทุกนามทรามอภิ
ก็เพราะริเดินสู่ประตูนรก


1p