บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลบท => ข้อความที่เริ่มโดย: อักษราวุธ ที่ 23, ธันวาคม, 2557, 06:51:30 PM



หัวข้อ: รำพัน ๑ : กลอนกลบทอักษรนกกางปีก
เริ่มหัวข้อโดย: อักษราวุธ ที่ 23, ธันวาคม, 2557, 06:51:30 PM
(http://upic.me/i/xo/126442084577770.jpg) (http://upic.me/show/17971548)




                             [ รำพัน ๑ : กลอนกลบทอักษรนกกางปีก ]


                             [ ๑ ]
                             ๏ เสียงลมล่องล่องลมขรมสะบัด
                             ยินรวบรัดรัดรวบควบเข้าหา
                             แต่กิ่งก้านก้านกิ่งนิ่งนิทรา
                             มวลไพรป่าป่าไพรไยเงียบจัง


                             [ ๒ ]
                             ๏ ฤๅแปลงเปลี่ยนเปลี่ยนแปลงแจ้งเตือนแล้ว
                             มิเพริศแพร้วแพร้วเพริศเกิดมนต์ขลัง
                             สัตว์สาบสูญสูญสาบราบเอวัง
                             เหมือนดุจดังดังดุจหยุดโลกา


                            [ ๓ ]
                            ๏ ฟ้าฟั่นเฟือนเฟือนฟั่นหวั่นอาเพศ
                            ในขอบเขตเขตขอบรอบภูผา
                            ตกหว่างเวิ้งเวิ้งหว่างกลางพนา
                            ฝนบิ่นบ้าบ้าบิ่นยินคนเปรย


                            [ ๔ ]
                            ๏ หนาวนมนานนานนมจ่มมนุษย์
                            มิสิ้นสุดสุดสิ้นถิ่นนี้เหวย
                            ร้อนรุมเร้าเร้ารุมคลุมทั่วเลย
                            ครั้นก่ายเกยเกยก่ายหน่ายฤดู


                            [ ๕ ]
                            ๏ ปล่อยเป็นไปไปเป็นเช่นวัฏฏะ
                            ย่อมเคล้าคละคละเคล้าเราหดหู่
                            มีซ้อนซ้ำซ้ำซ้อนย้อนหยิบชู
                            ถึงรับรู้รู้รับกับความจริง


                                   " อักษราวุธ "
                                   ๒๓ ธ.ค. ๕๗



หัวข้อ: Re: รำพัน ๑ : กลอนบทอักษรนกกางปีก
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 23, ธันวาคม, 2557, 11:32:06 PM

 - กลอนกลบทอักษรนกกางปีก -

ฤดูหนาวหนาวฤดูเพียงครู่ครั้ง
มิยืนยั่งยั่งยืนสุดฝืนยิ่ง
เดี๋ยวแปรเปลี่ยนเปลี่ยนแปรกระแสอิง
ดั่งวุ่นวิ่งวิ่งวุ่น จิตหมุนเวียน

ประเดี๋ยวสุขสุขเดี๋ยวก็เทียวทุกข์
เข้าลามลุกลุกลามวูบวามเปลี่ยน
ฤดูผ่านผ่านดูรับรู้เรียน
รู้จัดเจียนเจียนจัด เพื่อแจงใจ

ครั้นแจ้งจิตจิตแจ้งก็แจ้งเจต
ถึงหนเหตุเหตุหนสิ้นวนไหว
เพียงหนาวเนื้อเนื้อหนาวมิหนาวใน
ร้อนฤทัยฤทัยร้อน ก็ผ่อนปรน

เมื่ออกเอ๋ยเอ๋ยอกมิวกวาบ
ก็ใสซาบทราบใสดุจสายฝน
ชโลมหลั่งหลั่งโลมชโลมตน
ก็ผ่านพ้นพ้นผ่าน.. กาลฤดี ฯ
:
.
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)