|
หัวข้อ: ๐ หยุดร้ายเถิดที่รัก ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03, พฤษภาคม, 2557, 07:36:04 PM ยักแย่ยักยันชันเข่าขึ้นเขาสูง พ้นยางยูงโขดเขินเนินไศล ราบลุ่มลงตรงข้างหว่างพงไพร เตาะแตะไต่สะพานธารธารา ขึ้นห้าค่ำจำเริญเดินไปวัด เพียรกิจวัตรมิขาดศาสนา ยอปัจจัยไทยทานกรานสังฆา โปรดเมตตาชี้สวรรค์ชั้นเรืองรอง เอ็งเป็นใครไยขวางทางของข้า อกเปิดอ้าตาต้องอล่องฉ่อง หรือสอางค์นางงามนามลำยอง เที่ยวหลุดท่องสงกรานต์ซมซานเซ ผีกะลางดางดงคงหลอกหลอน สมสะออนเปลื้องผ้าวางท่าเท่ โชว์สะสาวดาวดังหนังลิเก จากพื้นเพตำบลหนใดฤา ใจทะลึ่งทะเล้นเต้นตึ๊กตั๊ก ซึกกะซักหูตาฝ้าอึงอื้อ ขยับแว่นกระชับขยับมือ ของที่ถือพลันพลัดกระจัดกระจาย อย่ายืนเฉยสล้างกลางถนน มันสุดทนแล้วนะจะเสียหาย เอ็งเดือดร้อนนอนแบแค่เจ็บกาย ข้าสิอายสิ้นหมดอดนิพพาน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ หยุดร้ายเถิดที่รัก ๐ เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 03, พฤษภาคม, 2557, 08:34:09 PM :020: เมื่ออาทิตย์อัสดงลงปลายฝั่ง คิดวาดหวังตั้งจิตอธิษฐาน เกิดชาติหน้าฉันใดให้ไกลคาน รักครองมานผุดผ่องเป็นยองใย ตะวันดับลับจากพ้นฟากฟ้า ทอดอุรารันทดมิสดใส คิดถึงคนรักเก่าเศร้าฤทัย เขาเป็นบ้าเสียได้(ดาย)..อ้าย"รพีฯ" Sasi :004::a002: |