หัวข้อ: โลกนี้อยู่ยาก แต่ก็ต้องอยู่ให้ได้(นะจ๊ะ)
เริ่มหัวข้อโดย: รุ้งปลายฟ้า ที่ 22, กรกฎาคม, 2562, 10:31:44 AM
(https://i.ibb.co/qWhCMrM/2.jpg) (https://imgbb.com/)
สิ่งเคยคิดผิดพลาดคลาดเคลื่อนหมด
รักที่สดใสสวยด้วยเสน่าหา
พลันไม่นานที่หลอกลวงด้วยมายา
ก็ปรากฎชัดเด่นหล้าให้อาจม
คมแสนคมขมจิตคิดไม่ถึง
ว่าวันหนึ่งจะทำร้ายอย่างสาสม
ระบมอกฟกช้ำครารักล่ม
สุดจะข่มใจให้สุขทุกข์ทั้งปวง
คนเคยรักปันใจให้คนอื่น
เขาสุขชื่นทำกันได้นะสุดหวง
เราเจ็บนักที่เธอมาหลอกลวง
แล้วก็ควงเขามาเย้ยให้โกรธา
แม้นแผ่นดินกลบหน้ามิขอลืม
จะมิลืม มิลืม เลยล่ะหนา
ขออำนาจ บารมี องค์เทวา
พิพากษาให้มันจมธรนิน
วันที่เราเศร้าหมองหวังเคียงข้าง
กลับอ้างว้างห่างเหินหายผกผิน
จดจำไว้ซะเถอะถ้าผ่านมาได้ยิน
ชีวิตไม่สิ้นขอกรรมสนองคืน
เธอสุขบนความทุกข์ของดิฉัน
เธอฝันบนความสลายของผู้อื่น
เธอลอยนวลอยู่ได้ไม่กี่คืน
คงจะฝืนกฎแห่งกรรมมิได้เอย
ขอยกมือวันทาอธิษฐาน
บนบานศาลกล่าวเทพทั้งหลาย
ขอจงลงโทษมันผู้ชาย
ให้มลายแดดิ้นสิ้นไปเทอญ. |
|