บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 10, สิงหาคม, 2558, 05:22:31 PM



หัวข้อ: ควรสู้ต่อ ท้อทำไม
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 10, สิงหาคม, 2558, 05:22:31 PM
(http://upic.me/i/ms/hd89v.jpg) (http://upic.me/show/56428140)

ควรสู้ต่อ ท้อทำไม

เพียงชีวิตผิดหวังไปครั้งหนึ่ง
ไฉนจึงท้อถอยเฝ้าหงอยเหงา
เพียงถูกคนปากคันเหยาะหยันเอา
ไม่ควรเศร้าชิงชังเบื่อสังคม

ป่วยการวอนพระเจ้าบรรเทาทุกข์
เราบั่นบุกสู้ดะจึงจะสม
อย่าหวาดหวั่นครั่นคร้ามความระทม
หวานก็อมขมขื่นก็กลืนกิน

ตราบสองเท้ายังยืนบนผืนโลก
จงย้ายโยกไปตามความถวิล
อย่าหยุดยืนทอดถอนใจอ่อนจินต์
คนดินดินเหมือนกันจะหยันเย้ย

มีมากหลายชีวิตเขาผิดหวัง
แต่ก็ยังเชิดหน้าอย่างผ่าเผย
ไม่ท้อถอยหงอยหวั่นพรั่นพรึงเลย
มุ่งมั่นเชยชมหวังไม่นั่งซึม

เมื่อเรามีชีวิตไม่ผิดเขา
ไฉนเล่าหดหู่อยู่เงียบขรึม
ลุกขึ้นสู้อีกหนอย่าบ่นพึม
ความสะลึมสะลือมันคือมาร

เพียงชีวิตผิดหวังไปครั้งหนึ่ง
ยังไม่ถึงแดดิ้นสิ้นสังขาร
อย่ากำสรดงดหวังอหังการ
ควรทะยานสู้ต่อ...ท้อทำไม


@ เต็ม อภินันท์
๒๐ กรกฎาคม ๒๕๕๘ / ๑๙.๓๕ น.
* ขอบคุณ กูเกิล ผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่อง *


หัวข้อ: Re: ควรสู้ต่อ ท้อทำไม
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 11, สิงหาคม, 2558, 12:04:26 AM

ค้นขุดแรงที่เหลือมาเจือจิต
เปิดความคิดจ้ากระจ่างสว่างใส
หนึ่งสมองสองมือถือมั่นไป
อีกฤทัยหนึ่งดวงร้อยรวงดาว
                
ลอยลำน้ำข้ามนทีอุปสรรค
ตลิ่งสูงซุงหนักจักข่มก้าว
แม้จะทุกข์ท่วมทั้งบางครั้งคราว
มิยืนยาวเกินกว่าจะฝ่าฟัน
                
ความหวังหรี่มีบ้างอาจบางครั้ง
ขอใจยังดำริสติมั่น
พักสักนิดชมดาวพราวตะวัน
ไม่เร่งรั้นพลั้งพลาดอาจหลงทิศ
                
ดุจต้นอ้อ กออ่อน รู้ผ่อนผัน
มิดึงดันก้าวย่างเส้นทางผิด
แต่ละก้าว...ละก้าว...คือชีวิต
แต่ละก้าววางคิด พิจารณา
                
เมื่อเมฆโปร่งโล่งเปิดบรรเจิดแล้ว
สติแพร้วดั่งเทียนที่ส่องหล้า
แสงสว่างพร่างพราย ณ ปลายฟ้า
สู้นำพาหัวใจ.. ให้ก้าวเดิน ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู  มยุรธุชบูรพา)