|
หัวข้อ: คุกเข่าขอรัก เริ่มหัวข้อโดย: ขวดเก่า ที่ 07, เมษายน, 2557, 03:20:06 PM ขอคุกเข่าตรงหน้าบอกว่ารัก พร้อมอกหักช้ำใจไม่คิดหวั่น เสียน้ำตาเท่าใดไม่สำคัญ ขอเพียงฉันได้บอกรักออกไป หวังเธอรับรักนี้ที่ฉันมอบ ทุกคำตอบเธอนั้นฉันรับได้ รักที่ฉันให้เธอเสมอใจ เธอรักฉันได้ไหมฉันรักเธอ หอบดาวบนฟ้า มาร้อยมาลัย ให้เธอคล้องไว้ สวยงามเลิศเลอ ตะวันจันทรา เก็บมาปรนเปรอ เพียงเธอเสมอ ชั่วนิจนิรันดร์ คุกเข่าต่อหน้าเธอเสนอรัก เธออาจปักใจปลงรักคงมั่น หวังเธอรับรักนี้ที่ให้กัน ด้วยว่าฉันรักเธอเสมอใจ หัวข้อ: Re: คุกเข่าขอรัก เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 07, เมษายน, 2557, 03:43:20 PM :020: คราแรกรักทักทายมุ่งหมายมั่น ทางรักฉันฝันต้องผ่องไสว ภิรมย์รื่นชื่นรักสลักใจ ทุกห้องห้วงทรวงในสดใสจริง แต่...ครานี้ฤดีด้อยดูหงอยเหงา มารู้เธอมีเขาเฝ้าสุงสิง ฉันคนมาทีหลังน่าชังชิง ถูกติติงร้าวรวดปวดกมล รู้ตัวมาทีหลังรักพังพ่าย ขอกอดก่ายเก็บกักแม้หนักหม่น ฝืนยิ้มใสใจสาวร้าวสุดทน ในเมื่อหนทางนั้น...ตันเหลือเกิน Sasi :a012: หัวข้อ: Re: คุกเข่าขอรัก เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 08, เมษายน, 2557, 01:04:38 AM :037: มิอาจทำอย่างนั้นในวันนี้ เกรงคนดีสั่นสะทกจนงกเงิ่น จำใจจากก่อนจับให้ยับเยิน จึงขอเดินหลีกทางดั่งร้างลา ขอเธอจงอยู่ดีเถิดที่รัก พี่ขอหักใจห่างดั่งพรางหน้า จำตัดอกตัดใจไปไกลตา คงดีกว่าคลอเคลียให้เพลียใจ คงมีคนดีกว่าเข้ามาสู่ ประคองคู่คนงามติดตามไต่ อย่างสมน้ำสมเนื้อสมเยื่อใย พาก้าวไกลสู่ฝันอันเรืองรอง จงลืมพี่เสียเถิดประเสริฐยิ่ง เพราะน้องหญิงเลอค่าน่ายกย่อง จงรอลุ้นคนใหม่ดั่งใจปอง และจงครองพรหมจรรย์วันวิวาห์ อันตัวพี่มิควรจะด่วนรับ จะซึมซับความหวานดั่งผลาญพล่า มิกอดจูบลูบคลำก่อนอำลา อาจมืดหน้าตามัวลืมตัวตน มิอาจทำเช่นนั้นในวันนี้ ในวันที่ลาลับใจยับย่น แม้ต้องจำห่างคู่จะสู้ทน เพียงหน้ามน เป็นไท...ไร้ราคี ไพร พนาวัลย์ :a002: |