บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว ที่ 19, กันยายน, 2557, 02:58:43 PM



หัวข้อ: ฝนสั่งฟ้า...อำลากัน
เริ่มหัวข้อโดย: นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว ที่ 19, กันยายน, 2557, 02:58:43 PM



ฟ้าผ่าก้องร้องเปรี้ยงเสียงเบาหนัก
โบราณมักทำนายจากสายฝน
ประดุจดั่งสั่งฟ้าอำลาคน
ลมลอยบนเปลี่ยนทิศทางอย่างเร็วไว

คลับคล้ายลมหนาวแรกแปลกจริงหนอ
ทำงานต่อจากฝนฝอยสายน้อยใส
ฝนสั่งฟ้า...อำลากันสนั่นไป
มวลแมกไม้ยิ้มแย้มแกมน้ำตา

ฝูงปลาเริงร่าน่าสุขสันต์
แวกว่ายกันลอยล่องท่องหรรษา
บ้างกระโดดโลดเต้นเห็นไปมา
หมู่มัจฉาชมฝนท้ายความหมายมี

สรรพสิ่งจริงพึ่งพาและอาศัย
โลกใบใหญ่พี่งพากันสันต์สุขศรี
สกุณาพึ่งพาพงไพรพี
ชลธีพึ่งพาฝนคนพึ่ง...ธรรม


นายทองม้วน  สิงห์ทองห้าว


หัวข้อ: Re: ฝนสั่งฟ้า...อำลากัน
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 19, กันยายน, 2557, 10:25:18 PM

                         คือปฐมเป็นไปในชีวิต
                         ขีดลิขิตแห่งห้วงล่วงฉนำ
                         เวียนว่ายไหวบริบทซึ่งจดจำ
                         แนบน้อมนำความหมายให้ชีวา

                         ความเป็นไปในโลกโบกระบัด
                         ทั้งเด่นชัดเคลือบแคลงมิแล้งค่า
                         ทุกสิ่งอย่างวางกึ่งต่างพึ่งพา
                         เปิดอุรารู้'เห็น.. เป็นสุขแล้ว ฯ
                         :
                          :a013:
                         - Black Sword -
                         (หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: ฝนสั่งฟ้า...อำลากัน
เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 21, กันยายน, 2557, 01:38:35 PM


ฝนสั่งฟ้ามาหน้าบ้านแล้วผ่านพ้น
ปลอบกมลคนอยู่่ไกลให้ใจแป้ว
เฝ้าเหม่อมองฟองระบายสายพราวแพรว
เป็นทิวแถวแนวละอองเหมือนต้องมนต์

แอบน่ั่งนิ่งอิงแผ่นฟ้าคราฝนหนาว
หลายเรื่องราวฉันละเมอเพ้ออีกหน
ใครคนหนึ่งซุึ้งสนิทคิดกังวล
ฝากนะฝนดลบันดาลยามผ่านลา

วาริน
21/9/57


หัวข้อ: Re: ฝนสั่งฟ้า...อำลากัน
เริ่มหัวข้อโดย: นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว ที่ 21, กันยายน, 2557, 06:51:23 PM
ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่เข้ามาทักทายกัน
และยังฝากบทกวีอันไพเราะมาร่วมกันสรรค์สร้างเวทีแห่งนี้บรรเจิดจรัสอีก


หัวข้อ: Re: ฝนสั่งฟ้า...อำลากัน
เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 23, กันยายน, 2557, 11:15:59 PM
ฝนบ้านนี้ยังไม่หยุดสุดจะหนาว
พรูพร่างพราวเคล้าลมโขงเย็นเยือกกว่า
เปลือกไอฝนกระเซ็นสาดราดรดมา
ให้โหยหาไออุ่นอิงไว้พิงพัก

แต่ไออุ่นที่ครุ่นฝันนั่นอยู่ไหน
ช่วยมากอดสอดอ้อมใจคลายหนาวหนัก
แม้นผ้าผวยห่มร้อยผืนไม่อุ่นนัก
สู้อ้อมแขนกอดแทนรักหนาวจักคลาย

    มุกดาริน