|
หัวข้อ: กาพย์ยานี๑๑เพื่อน เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 06, เมษายน, 2556, 04:41:24 PM เป็นเพื่อนกันด้วยใจ อย่าทำให้แตกร้าวฉาน รักที่อุดมการณ์ เพื่อนตกงานวานจุนเจือ มีทุกข์ช่วยปลดทุกข์ สร้างความสุขให้ล้นเหลือ แนะนำทำให้เหนือ เปรียบเช่นเรือบรรทุกหนัก ลอยลำกลางธารา คลื่นซัดพาว่าหยุดพัก หายลมแล่นด้วยจักร ที่หมายหลักคือถึงฝั่ง เพื่อนกันคือเพื่อนแท้ ไม่เปลี่ยนแปรแลยั้บยั้ง ใครผิดคิดเตือนฟัง ต่างระวังภัยเข้ามา สังคมปัจจุบัน ต้องแข่งขันทุกวันหนา สู้มันกับเวลา ต้องอาสาไปด้วยกัน หัวข้อ: Re: กาพย์ยานี๑๑เพื่อน เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 07, เมษายน, 2556, 07:01:48 PM (http://upic.me/i/yv/1maria_sibylla_merians_366t.gif) (http://upic.me/show/44189313) สังคมพาชมชื่น ภิรมย์รื่นยืนเคียงขวัญ ร่วมแรงแบ่งเบากัน ภาระนั้นมิหวั่นใด มอบใจให้เพียงเพื่อน คอยการเยือนอย่าเลือนไหน น้ำจิตแนบน้ำใจ รินหลั่งไหลดั่งสายธาร ร่วมด้วยช่วยจับมือ ประสานสื่อละบือขาน เพื่อนแท้แน่นอนนาน คู่เรือนกานท์สานวลี :AddEmoticons00935: ลิตเติลเกิร์ล ๗ เมษายน ๒๕๕๖ (http://upic.me/i/7t/uef20.gif) (http://upic.me/show/7620218) หัวข้อ: Re: กาพย์ยานี๑๑เพื่อน เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 08, เมษายน, 2556, 04:02:54 PM เพื่อนเพื่อนเตือนตนได้ ถ้ามีใจรักศักดิ์ศรี ก็พร้อมน้อมกายดี ให้เพื่อนซี้ชี้แนวทาง หวังอย่างยิ่งยวดมั่น อยู่ทุกวันไม่เคยห่าง ล้วนแล้วมีมิตรนาง สุดสอางค์นางภรรยา คนเราต้องมีคู่ ถึงจะรู้ทุกข์สุขหนา อะไรดีนำพา หันหน้าหาไปด้วยกัน ชีวิตถึงจะสุข แม้มีทุกข์ก็น้อยนั่น ต่างคนต่างสำคัญ เป้าหมายมั่นฉันและเธอ |