|
หัวข้อ: ๐ นิทานของลุง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07, สิงหาคม, 2555, 11:26:48 AM ทุกทุกคนทำการบ้านเสร็จนะ มาสิจ๊ะลุงเฒ่าจะเล่าขาน เอ่ยคำว่าสาธกยกนิทาน ให้ลูกหลานตั้งจิตคิดคำนึง กาลครั้งก่อนเวลานานมาแล้ว มีนกแก้วตัวผู้อยู่ตัวหนึ่ง เที่ยวเร่ร่อนจรไปตามใจพึง ชอบทะลึ่งแย่สุดคำพูดซ่าม พอได้พบนกสาวขาวนวลไข่ โฉบเข้าไปรำเพยเอื้อนเอ่ยถาม ดุจดวงเดือนเหมือนดาราชมว่างาม เพียรฝากความรักคิดถึงจนซึ้งทรวง พูดตลกอกหักถูกรักเดาะ ออดออเซาะเหยาะยานหวานห่วงหวง ฮามเช้าสายบ่ายเย็นเห็นพุ่มพวง จนเลยล่วงดื่นดึกนึกถึงเธอ นกน้อยเอย...ไหนเลยเคยรู้เท่า มึนมัวเมาเชื่อคำย้ำเสนอ แรกรักเริ่มเริ่มรักแรกแปลกจริงเออ จึงพร่ำเพ้อเอิกเกริกมิเลิกลา จะกล่าวกลอนพรพจน์บทต่อไป หัสนัยท้าวเห็นไม่เป็นท่า แผลงศรดำกำราบอาบพิษยา กวาดอักขราหมดภพจบแจ้งจริง "สัตว์มนุษย์สุดนิยมที่ลมปาก ถ้าหวานมากใจขมเที่ยวชมหญิง เกิดชาติหน้ายากเข็ญต้องเป็นลิง ชายก็ทิ้งหญิงเลือนเพื่อนไม่มี อันชายดีมีแน่แต่น้อยนัก เขาจะรักจนตายมิหน่ายหนี ยากเทียบรักของชนกชนนี ฝากวจีให้จำก่อนอำลา" จบแล้วหนอขอหยุดตรงจุดนี้ หลับฝันดีเช้าเบิกบานนะหลานจ๋า โธ่...หนูคงสงสารนกตกน้ำตา ยังน้อยกว่าน้ำตาตกในอกลุง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ นิทานของลุง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 07, สิงหาคม, 2555, 03:29:13 PM (http://upic.me/i/mp/1_original.jpg) (http://upic.me/show/38036334) กาลครั้ง หนึ่งนั้น นานมาแล้ว ได้รกแมว ยอมพร้อม ตรอมใจทิ้ง เก็บมาล้าง ตากแห้ง สนิทจริง นำสู่หิ้ง หวังโชคราง บางอย่างดี.. และแล้ววัน ฝันร้าย ก็มาถึง เหมียวตัวหนึ่ง มามอง คงหมองศรี เมื่อเห็นรก สุดรัก อยู่ตรงนี้ เลยขยี้ เคี้ยวขย้ำ ไม่ยำเกรง หญิงมาเห็น หัวใจ แทบสลาย เหมียวทำลาย ฤทัยจม เจ้าข่มเหง กินเครื่องราง ของเรา เจ้าให้เอง แล้วอวดเบ่ง เดินเชิด เตลิดไป :AddEmoticons00945: เป็นเรื่องจริงที่บ้านหญิงเองค่ะ (http://upic.me/i/m5/wink2.gif) (http://upic.me/show/37222701) หัวข้อ: Re: ๐ นิทานของลุง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17, กันยายน, 2555, 03:19:38 PM " หมาป่ากับลูกแกะ "
หลานทั้งสอง ของปู่ คู่กับย่า อีกสองคน ของตา ยาย.หน้าเฒ่า ค่ำคืนนี้ มีนิทาน แต่นานเนา มาซิมา ข้าจะเล่า ให้เจ้าฟัง กาลครั้งหนึ่งเมื่อใดบอกไม่ถูก ยังมีลูกแกะขนยาวขาวสะพรั่ง เดินรุกริกยิกตาน่ารักจัง ไร้ระวังลำพองท่องลำธาร มีหมาป่าน่าชังยืนจังก้า หมายจับเป็นภักษายอดอาหาร หาเรื่องราวกล่าวไปนิสัยมาร "เจ้าอาจหาญกวนน้ำขุ่นทำไม" ลูกแกะน้อยถอยพลันสั่นสะท้าน "ข้าแด่ท่าน.กูรู.ผู้ยิ่งใหญ่ โปรดได้คิดนิดหน่อยค่อยพูดไป ว่าน้ำไหลเชี่ยวกรากจากท่านมา" หมาป่างงตรงเข้าร่างเร่าร้อน "เมื่อปีก่อนเอ็งซ่าก่นด่าข้า" "ไม่จริงดังทั้งเพเจรจา หนูชันษาอ่อนวัยได้ห้าเดือน" "งั้นพ่อเอ็งแน่เลยเคยด่าเถียง ฟังสำเนียง.หัว.หาง.ท่าทางเหมือน" กระโดดงับ.จับ.กัด.สะบัดเบือน ขนกลาดเกลื่อน.ตาพับ.ชีพดับลง ท้ายคำกลอนสอนไว้ให้รู้ว่า ผู้ด้อยกว่าตัวนิดไร้พิษสง หากพลาดพลั้งหนังเนื้อถูกเถือองค์ ยากดำรงอยู่ได้ท่ามภัยพาล เงียบนิ่งนาน หลานปู่ตา หน้าสีเศร้า น้ำคลอเบ้า(ตา) ย้อยลง ให้สงสาร กรรมแรงจัด ตัดรอน แต่ก่อนกาล จบนิทาน แค่นี้ สวัสดี...เอย "เมตตาอุปถัมภิโตโลเก...เมตตาธรรมค้ำจุนโลก" ธัมมะของผู้บริหารและนักการปกครอง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ นิทานของลุง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05, ตุลาคม, 2555, 10:10:54 AM บรรพชน คนเก่า ก่อนเล่าขาน เป็นนิทาน ให้ฟัง หลังข้าวอิ่ม เรื่องปรัม-ปรา ของตาทิม เด็กเด็กยิ้ม หัวร่อ ชอบพอใจ มักยกเอา ประสบการณ์ ผ่านชีวิต เคยตามติด พ่อ.ปู่ สู่ป่าใหญ่ หาบน้ำอ้อย ลอยน้ำ ถ้ำภูไกล สมุนไพร เก็บกำ ต้มทำยา มืดที่ไหน ไต่ขอน นอนบนห้าง กันเสือสาง สุมไฟ ให้แสงจ้า ตกดึกดื่น คืนค่อน เดือนจรลา ยินผีป่า ร่ำร้อง ก้องทิศทาง ก๋อย.ก๋อย.ก๋อย.ลอยมา จากป่ากล้วย เดินลงห้วย เนือยเนือย เปลือยบนล่าง กอย.กอย.กอย.ค่อยเย็น เป็นเสียงนา่ง ภาพเลือนลาง ห่างไกล ไม่แน่นอน ผีผู้ชาย ย้ายข้าม กล้ามเป็นมัด เดินแกว่งกวัด ไปมา ห้อยปลาช่อน ผีผู้หญิง วิ่งเหยาะ เลาะดานดอน กาบเขียวอ่อน ติดตัว คล้ายหัวปลี ลูกหลานจ๋า... แต่นั้นมา ตาเห็น เบนหน้าหนี เป็นความหลัง ฝังจิต คิดทุกที อาหารมี ปลี.ปลา ตาไม่กิน... :029: ตาเล่า..ผีกองกอย..ให้ฟัง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ นิทานของลุง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27, พฤศจิกายน, 2555, 05:26:06 AM นิทานเต่า...??? สะบัดหนาว ผ่าวร้อน ตอนไข้สร่าง แทบปลิดวาง เกือบเดือน ค่อยเลือนหาย ช่วงพักฟื้น คืนตัว ทั่วร่างกาย โรคไข้คลาย ลำเค็ญ ยืนเอนเอียง ฝัน..ผู้เฒ่า เคราเงิน เดินมาโปรด ท่านแย้มโอษฐ์ ชูไม้ ไร้ซุ่มเสียง ส่งสัญญาณ ผ่านแผ่ว แว่วสำเนียง พอรู้เพียง แค่สอง ทำนองเบา ว่าเป็นเกณฑ์ เวรกรรม บุญนำเกิด สุดประเสริฐ จากครรภ์ ในวันเสาร์ กายภาค นาคเจ็ด ปกเกศเรา คอยคุ้มเกล้า ครองตน พ้นภัยพาล ยังนักษัตร ตัดดี มีเสริมส่ง งูมะโรง ตรงดัง วัยสังขาร นับว่าโชค โฉลกงาม ยามทวาร จะคืบคลาน ผ่านร้าย ลาภกรายมา กิรดัง บังเอิญ เหลือเกินหนอ ปี พ.ศ. ครรลอง 2555 มังกรใหญ่ ไล่แล่น แดนนภา มีนาคา โลดโผน โจนนที ดวงชะตา คราแย่ พบแพ้พ่าย ไม่สบาย คุกคาม ปราดตามปรี่ ให้สะเดาะ เคราะห์ออก นอกอินทรีย์ โดยวิธี ปล่อยเต่า รวมเก้าตัว เปิดนิทาน อ่านดู รู้สิ้นเต่า สงสารเจ้า ชอกช้ำ ถูกทำทั่ว ป่วยก็ช่าง อย่างไร จะไม่กลัว มิทำชั่ว เราสุข เต่าทุกข์เอย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ นิทานของลุง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05, มิถุนายน, 2556, 05:36:01 PM เหาะจากสรวง ล่วงฟ้า ลอดอากาศ ตามพิฆาต แตกหัก กับยักษี อาจจำแลง แปลงร่าง สร้างกายี เป็นภูมี หน่อไท้ ในต่อมา ลั่นออกปาก วากย์เหวย เผยพระขรรค์ จอมสวรรค์ โกรธกริ้ว ถึงคิวฆ่า ปราบทุศีล กินเนื้อ เถือสัตตา ใช้เวรา อย่าโวย เชือดโดยดี ยินยอมง่าย ดายดื้อ ใช่คือยักษ์ กระชากชัก กระบอง เสียงก้องถี่ องค์บุรันทร์ ชั้นไหน ใคร่ต่อตี วิชามี สามเข่ง เบ่งทำไม อมนุษย์ พูดกวน ชวนทะเลาะ จำต้องเฉาะ ศีรษะ ฉะหัวใส เหล่าคนธรรพ์ บรรเลง เพลงทันใด หลานหลับไหล คดคู้ มิรู้ตัว ตาเล่าฟัง นั่งลุก สนุกสนาน เป็นนิทาน กาลก่อน สอนดีชั่ว ดีดังยิ้ม พริ้มผ่อง มิหมองมัว ประจักษ์ทั่ว งามเด่น เช่นเทวัญ จะชั่วดี มีได้ ในหนึ่งร่าง ควรเลือกข้าง ห่างทุกข์ ชิดสุขสันต์ หากชั่วร้าย หมายโจม จ้องโรมรัน ควรอดกลั้น บั่นทอน ด้วยพรธรรม :a013: รพีกาญจน์ ความดันไม่ปกติรอรับยา เห็นเป็นยักษ์เทวดา เป็นอะไรก็ไม่รู้ :045: |