|
หัวข้อ: ไม่รู้อย่าชี้ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 19, มกราคม, 2559, 09:15:33 AM (http://upic.me/i/mc/12548922_626209117517029_4316411984071514803_n.jpg) (http://upic.me/show/57683936) ไม่รู้อย่าชี้ ......... เมื่อไม่รู้อย่าชี้จะมีโทษ รู้แล้วโปรดชี้เถิดประเสริฐผล สำนึกอยู่รู้การณ์ประมาณตน จึงเป็นคนมีส่วนควรบูชา โง่เหมือนเต่าเง่างั่งดังตุ๊ดตู่ แต่อวดรู้ชอบชี้อยากมีหน้า ชี้ถูกบ้างผิดบ้างขวางตำรา โบราณว่านั่นน่ะ "คนระยำ" รู้เรื่องยังไม่แน่แต่ด่วนชี้ พาผู้ที่ไม่รู้จู่ถลำ โบราณพังเพยไว้ไยมิจำ “ตาบอดคลำช้าง”นั้นน่าขันนัก เมื่อเรียนรู้ดูเห็นเป็นที่แน่ จำทุกแง่มุมได้ไม่ผิดหลัก ชี้จำเพาะจุดหมายไม่ย้ายยัก ใครจะทักท้วงได้ไม่มีเลย ถ้าอยากชี้จงเพียรเรียนให้รู้ ไต่ถามครูสงกาอย่านิ่งเฉย ใคร่ครวญก่อนจึงปริปากภิเปรย ถ้าไม่เคยอย่าไขผลไม่ดี เมื่อรู้จริงแล้วชี้ไม่มีโทษ คนจะโปรดปรานตนจนเป็นผี ไม่รู้แล้วชี้ไปภัยมากมี ภาษิตนี้ควรจำเป็นตำรา... @ เต็ม อภินันท์ ๑๘ มกราคม ๒๕๕๙ / ๑๙.๒๐ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต |