|
หัวข้อ: นานมาแล้ว...ไม่ลืม เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 18, มีนาคม, 2558, 11:05:53 AM (http://upic.me/i/fo/oi....jpg) (http://upic.me/show/54971288) นานมาแล้ว...ไม่ลืม เป็นนางสาว“มศ.”ลออเอี่ยม เธออายเหนียมยามตาสบตาหวาน ก้มหน้าหลบแอบแลอยู่ลนลาน เผลอประสานสายตาแบบกล้า+กลัว เผยอยิ้มริมโอษฐ์อ่อนโยนยิ่ง ร่างแอบอิงหลังเพื่อนหยอกเย้ายั่ว สะเทิ้นอายชายตาไม่รู้ตัว ระริกรัวใจสั่นการสบสบตา แล้วรักแรกแหวกม่านแพรหวานหวาม ทั้งสาวงามหนุ่มเหน้า..“เรา”ใจกล้า เผยความในใจกันจำนรรจา ด้วยภาษารักนัยน์ไร้สำเนียง รักครั้งแรก“เรา”คล้องสองดวงจิต เคยหวังชิดชมเชยไม่เลยเลี่ยง ความ“ไม่พร้อม”ยอมตามความลำเอียง ไม่กล้าเสี่ยงครองคู่อยู่ร่วมกัน รักแรก“สาวมศ.”ติด“รอ”ค้าง “เรา”เดินทางใหญ่ที่มีเกาะกั้น รักไม่ต้องครองกายเกาะเกี่ยวพัน จากวันนั้นถึงวันนี้มิเคยลืม.... @ เต็ม อภินันท์ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ / ๑๙.๕๐ น. ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต |