หัวข้อ: ...-๐ เพียงน้อยนิดหนึ่งนี้.. ลายโคลง ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 19, มกราคม, 2567, 12:24:24 AM
(https://i.ibb.co/CMC6661/IMG-3766-687-1.jpg) (https://imgbb.com/)
ขอบคุณรูปภาพจาก Internet
-๐ เพียงน้อยนิดหนึ่งนี้.. ลายโคลง ๐-
เพียงน้อยนิดหนึ่งนี้ ลายโคลง
หลากเรื่องราวผูกโยง แยบไว้
บางบทอาจหรุบโหรง เหรงอ่อน คำเอย
มยุรธุชโบกสะบัดให้ พรึ่บพร้อมเพลินทรวง ฯ
........................
.........
๐ รุนทะลวงจากพื้น ปฐพี
โลหะสายแร่มี หลืบเร้น
หลอมหล่อร่อนทุบตี ปรุงประกอบ กันเนอ
จนก่อเกิดเนื้อเน้น แกร่งกล้าประกาศชัย ฯ
๐ ไทรเอย "ไทรโศก" เศร้า ทรวงระทม
"ระกำ" ก่อระกำกรม เกรียบไหม้
ลั่นเอย "ลั่นทม" ขม ขันขื่น ไฉนนา
เพียงชื่อลือแสร้งไว้ วินิจเนื้อนามกระแส ฯ
๐ กระแสธารกรากเชี่ยว รู้ ระมัดระวัง
กระแสพยุกวาดโหมยัง หลบย้าย
กระแสข่าวบิดเบือนบัง คะเนจิต พินิจนา
กระแสจิตจากจิตร้าย ยากรู้ระวังตน ฯ
๐ เผยกลกุมผูกจ้าว หัสดี
เชือกบ่วงบรรดามี กระหมวดคล้อง
อสรพิษผูกพิธี มนต์สะกด ร่วมเอย
ผูกจิตผูกใจต้อง ผูกน้ำใจเจือ ฯ
๐ จอมปลวกมีปลวกปั้น ยืนทะยาน
รังนกนกประดิษฐ์สาน ประกอบห้าง
สรรพชีพจักพบพาน สำเร็จ ได้เนอ
เพียรมุ่งทำมุ่งสร้าง ใช่เพี้ยงภาวนา ฯ
๐ ชราแก่เพราะแก่รู้ โลกา
หาใช่เดือนปีมา เอ่ยอ้าง
คนดีเพราะเพียบพา เพียรประกอบ ชอบเอย
ดีใช่ดีโอ่กระด้าง กระดกลิ้นอวดดี ฯ
๐ ทำดีทำชั่วล้วน มรณัง
กายกลับคืนกลบฝัง ฝากพื้น
มิแตกมิต่างดัง เสมอประดุจ เดียวนา
แตกต่างเพียงเสียงครื้น แซ่ซ้องฤๅผจาน ฯ
๐ กาฝากเกาะมีดโต้ ตัดปราม
สรรพโรคเกาะกายลาม รักษ์ได้
เห็บหมัดเกาะกายขาม ขยันข่ม ยาเอย
กองกิเลสเกาะจิตให้ ยากแท้ทอนหาย ฯ
๐ ละอบายบ่วงโลภ เฟือนหลง
ละยึดติดปลิดปลง ปลดเปลื้อง
ละลาภยศยืนยง จินต์สว่าง ไสวนา
เพียงหนึ่งอย่าละเบื้อง ปฏิบัติห้วงธรรมวิถี ฯ
๐ ชีวีดุจดั่งน้ำ- ค้างฝัน
ยามฉาบสุริยะฉัน เฉิดพร้อย
มินานดิ่งดับขันธ์ มลายดับ
ก่อนดับหยาดหยดน้อย ชื่นชื้นชอุ่มดิน ฯ
.
:
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
|
หัวข้อ: Re: ...-๐ เพียงน้อยนิดหนึ่งนี้.. ลายโคลง ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 21, มกราคม, 2567, 10:31:36 PM
๐ สายสินธุ์หลากร่วมสร้าง สมุทรนที
ลมแผ่วรวมธาตุมี สมรรถกล้า
ผงฝุ่นร่วมสมังคี ขยายแผ่น ดินเอย
ดาวเดี่ยวฤๅส่องฟ้า สว่างได้ฤๅไฉน ฯ
๐ คบไฟตกหล่นท้อง นทีธาร
ธารบ่เดือดใดดาล ระอุร้อน
เพลิงโทสะระราน รุมจิต
บัณฑิตบ่ขยับฟ้อน เล่นฟ้อนตามไฟ ฯ
๐ รานทรัพย์ไซร้หมดสิ้น มลายสูญ
ทรัพย์ยากกลับพอกพูน เพิ่มได้
รานมิตรมิตรเคยคูณ มิตรขาด
รานฉลาดรานเร่งไว้ กิเลสร้ายควรราน ฯ
๐ ธารทะเลบ่เอื้อน โอดครวญ
ฤๅหน่ายฤๅแหนงมวล มากน้ำ
ผองชนมากสุขสรวล บ่บ่น เบื่อเอย
ยามหนึ่งทวยทุกข์กล้ำ กระผีกน้อยครวญนาน ฯ
๐ บุปผาบานพฤกษ์พร้อม พรมไพร
ฉมกลิ่นอบกระอวลไอ โอบเอื้อ
ผองชนเบิกหฤทัย ทางปราชญ์
ส่องสาดความดีเกื้อ ประกอบด้าวแดนฉม ฯ
๐ กรอมกรมระทมหม่นไหม้ มานหมอง
หลงจักรผันผาดมอง พิลาสล้ำ
กลีบบัวเบิกบ่ตรอง สติชอบ ชมเอย
เผยประจักษ์ปลายชีพช้ำ ชวดสิ้นเสวยสวรรค์ ฯ
๐ ประกายแสงบรรเจิดจ้า โลมสรวง
ดาวระดะดาดวง เด่นฟ้า
วิญญูชอบชมปวง ประกายแห่ง วิชาเฮย
แสวงสว่างปรนจิตอ้า ส่องแจ้งจรูญใจ ฯ
๐ มองใบเห็นแต่รู้ เพียงใบ
มองรากบ่เห็นไกล ยอดล้ำ
มองต้นบ่เห็นไพร พบูทั่ว ทิศแล
มองทั่วเห็นเถื่อนถ้ำ ทั่วทั้งบริเวณ ฯ
๐ เกณฑ์บุหรงกรายย่างเยื้อง ยลงาม
กรีดปีกกริยาตาม แต่ช้อย
คือพิศเพ่งนงราม โดยประดุจ
งามนุชงามเรียบร้อย แรกเนื้อกริยา ฯ
๐ คารมหวานผ่านลิ้น ชวนหลง
หากพิษแฝงฝากคง ฆาตม้วย
แสนบุรุษแกร่งยิ่งยง คะนองอยู่
อาจพ่ายเพียงเพราะด้วย สวาทลิ้นลมหวาน ฯ
๐ อัญมณีนับแก้ว กาญจนา
เทท่วมพิภพโลกา กอบได้
เทียบหยดหนึ่งน้ำตา ยามปลาบ ปลื้มเอย
หยาดหนึ่งเกินเทียบไซร้ ค่าท้นกว่ามณี ฯ
.
:
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
|
หัวข้อ: Re: ...-๐ เพียงน้อยนิดหนึ่งนี้.. ลายโคลง ๐-...
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 13, กุมภาพันธ์, 2567, 10:28:06 PM
๐ ยามที่เศษกระจกแก้ว เคียงสุวรรณ
ยังก่อรัศมีพลัน เรื่อเรื้อง
ชนใดอับเฉาปัญ- ญาหย่อน วิทยานา
นานชิดปราชญ์อาจเปลื้อง บ่มให้ชาญเฉลียว ฯ
๐ ทุรชนเทียวขุดใต้ ต่ำลง
ดำดิ่งโดยลุ่มหลง หล่มร้าย
สาธุชนก่อกระแพงคง เคลื่อนสู่ สูงเฮย
เทียบหนึ่งการกระทำคล้าย บ่งชี้วิถีตน ฯ
๐ สาธุชนปล่งปลาบปลื้ม สรรพวิชา
ดอมดื่มดุจกระหายหา ห่อนสิ้น
ทุรชนฝักใฝ่อา- วรณ์เกลือก อบายเอย
ดังเฉกอาภรณ์ชิ้น ต่างห้อมห่มแสดง ฯ
๐ แสงจันทร์สาดส่องแจ้ง จักรพาล
ผองเผ่าเทพ,จัณฑาล ประจักษ์ได้
สัตบุรุษเที่ยงธรรมมาน เสมือนดั่ง เดียวเอย
ประสานก่อกรุณาใช้ ทั่วชั้นโดยเสมอ ฯ
๐ ทุกหนทุกแห่งคล้าย คลึงกัน
เกิดดับโดยชั่ววัน หว่างวุ้ง
ชีพโชนดั่งไฟฝัน เฟ็ดฟาก ฟ้าเอย
ดินสู่ดินขื่นคลุ้ง เคลื่อนคล้ายธรรมดา ฯ
๐ ชีวาประกอบชอบด้วย ความดี
จิตมั่นมงคลพลี ผ่านไว้
ดังประกลกลิ่นมาลี ประโลมโลกย์ เรื่อยนา
อวลสู่ฆานเทพไท้ เทิดซ้องสรรเสริญ ฯ
๐ ชาติหนอนเพลินเสพโอ้ อาจม
เอาจิตชิดชื่นฉม ชอบแท้
ทุรชนชอบนิยม อบายบาป
เอมอาบอกอิ่มแปล้ ปล่งปลื้มเดียวกัน ฯ
๐ วันก่อนจรร่อนแล้ว ครรไล
วันใหม่ไกลแสนไกล กว่าคว้า
เลอเลิศอเนกอนันต์ไหน ปานปัจ- จุบันเอย
เร็วเร่งอย่าเชือนช้า ประกอบก้าวกิจการ ฯ
๐ สถานการณ์วิปริตต้อง คะเนหมาย
ยามวิโรธรอบรุมราย ระอุร้อน
โทสะผลักผันผาย เพลิงระห่ำ โหมเฮย
บัณฑิตและพาลย้อน ง่าวเงื้อมเสมอกัน ฯ
๐ ผลุนผลันพลันแล่นโล้ เร็วเกิน
พลั้งพลาดซวนเซเหิน หกล้ม
ช้านักปล่อยจิตเพลิน พาประมาท
อ่อยเอื่อยเฉื่อยเฉยก้ม ประทีปแก้วลอยไกล ฯ
๐ ชนใดแจ่มกระจ่างด้วย สติตน
ภายรอบมืดมัวมน ดับฟ้า
ดวงใจก่อผกายผล เผยสว่าง
ทางย่อมเปิดออกอ้า ย่างก้าวคราวจร ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
|
|